Aynı ben !
Kendi canımın kıymetini 35 yasında ögrendim.
Önce ben diyorum artık.
Eşine gelince hep böyle merhametsiz mi bilmiyorum ama yaptıgı çok salakca ve gereksizce.
Senij kendine değer vermeme sebebin eşin... Sana değerli olduğunu hissettirse sende bu psikolojiye bürünmezdin , yazdıklarınıza istinaden şöyle diyebilirim ki gayet sabırlı bir eşsiniz çabalamışsınız en azından hemen kavgaya tutuşmamışsınız. Eşiniz çok vurdum-duymaz onu bunu düşünmeyin artik kendi istediklerinizi yapın eşinizle terapiye gitmeyi deneyin olmadi oturup ilişkinizi gözden geçirin cok geçmiş olsun
Ya ama ben size çok üzülüyorum ve çok iyi anlıyorum, artık radikal biçimde kendinize değer vermeniz ve herkese rest çekmeniz lazım. Eskiden ben de böyleydim, herkese ver ver. Tek gözüm kapalı işe gittiğimi bilirim. Sonra bir baktım herkes ama annem dahil herkes bu vericiliğimi kabullenmiş, hep birlikte takılıyoruz :) Hatta zaman zaman bazı durumlarda hep suçlu ben oluyorumo zaman dedim tamam burada bir terslik var.
Şimdi keyfim nasıl isterse... Kimseyi takmıyorum. Bu kolay oldu mu? Hayır... Asla. Dönüşene kadar çok zorluk çektim, çok ters düştüm kendime. Ama azmettim. Pek de güzel oldu. Ve inanır mısınız şimdi herkes bana daha düşkün daha değer veriyor.
Hayat kısa, lütfen bunu unutmayın ve bu beden de size emanet. Siz ona iyi bakmazsanız hayat da size iyi bakmaz.
Bir de nacizane tavsiye, doktor vs gibi işlemleri kimseden beklemeyin, artık bir bireysiniz, kendiniz de halledebilirsiniz. Kırılganlığınız olduğu için takıyorsunuz herşeyi kafaya. Bu da o detaylardan biri bence. Hayata karşı küskünlüğünüzü atın üzerinizden. Böyle düşündükçe her şey batacak gözünüze.
İyi de canım benim,talep etmek gerekir mi?konu saglik olunca insan cok kiziyor degil mi,
burada okumustum, esi grip olup da bir corba yapamayan, hic olmadi bir sallama cay yapip eline veremeyen kocalari.
Cok merhametsizce geliyor bana da,
ama bir yandan da hic bir sey talep edilmezse boyle davranmak da bir yerden sonra normallesiyordur belki diye dusunuyorum.
ne güzel bi yorum.. içinde çok anlam var..
evet hayat gerçekten kısa.. başımıza gelmeden unutuyoruz bazen bunu ama dün hatırladım çok net bi şekilde..
doktor işleri aslında beklemek değil de hani insan duymak ister ya. o da yok...
ama aldım randevumu zaten.
kendini önemseyen birinin yapması gerekeni yaptım
Just merhaba.. öncelikle çok çok geçmiş olsun cnm... yorumları pek oyumadım ilk senin yazdığın konuyu okudum.. o yüzden bu bayılmalar için bir doktora gittinmi bilmiyorum ama gitmediysen bunu senin yazdığın gibi hobi haline getirmek yerine bir doktora görünsen iyi olacak... Allah korusun biranda kendinide kaybedebilirsin sokak ortasıda olabilirdi, başın darbe alırsa biliyorsun beyin çok önemli gibi gibi.. sağlık konusunu herşeyden önce tutacaksın.. Rabbim kimseyi sağlıksız bırakmasın, Allah korusun sana birşey olsa hergün kim gelip sana bakacak sanıyorsun ki?Merhaba,
Sanırım bıktınız benden her gün bir dertle, bende kendimden ve hayatımdan bıkmış durumdayım
Bir kaç gün önce eşim misafirlikte kalk yardım et diye kaş göz yapıyor konulu bir başlık açmıştım.
konu onunla bağlantı gibi ama farklı maddeler de var. Dünden beri ağlamamak için dişimi sıkarken bi yandan ben mi haksızım muhasebesi yapıyorum kendi içimde. Fikirlerinize ihtiyacım var.. biraz uzun olabilir kusura bakmayın çok doldum..
Dün sabah bayıldım. Artık bunu da hobi haline getirdim. son 3 senedir 5. bayılmam. ve ciddili bayılma kafamı duvarlara yerlere vura vura.
şuan kafam zonkluyor bunları yazarken. eşim evde yoktu. bayılanlar bilir bu hissi. bayılmayı anladım ve koltuğa oturmaya çalışırken ki o çaresizlik hissi. ve oturamadan kafamı duvara vurarak yere yığılmam falan filan.. çiçeklerim falan vardı herşey devrilmiş.. neyse salak ben kalktım o halde işe geldim kimseye bişi söylemeden.. elim ayağım bile tutmuyodu.. akşamı nasıl ettim bilmiyorum herkes eve göndermeye çalıştı yine gitmedim.. ilk yapılması gereken belki de o anda hastaneye gitmekti.. ya da yatıp biraz uyumak.. ama iş benden daha önemli dimi ? bu yüzden kendime değer vermeyi öğrenmeliyim. çünkü dün anladım ki ben kendime değer vermeyince eşim de dahil kimse bana değer vermiyor.
neyse ben işe geldim bi şekilde. eşime yazdım. bayıldım ben diye. daha önceki bayılmalarımı da biliyo tabi.. neyse sordu nasıl oldu iyimisin cart curt. ama akşama kadar beni aramadı biliyor musunuz ? düştüğüm yerde çok sivri köşeli çiçeklik vardı kafam falan girse oraya dağılırdım yani. durum öyle ciddi.. hani akşama kadar bi sesimi duymak istemez mi ? yok aramadı. neyse bunu geçtim şımarıklık yapmiyim hadi.
akşama misafirliğe davetliydik. gidip gitmeme arasında çok kaldım. eşim böyle şeyleri çok önemser ve halası gelmişti memleketten o yüzden daha da önemser. ne kadar gitmek istediğini biliyorum ama bense eve gidip yatmak için deliriyorum hala kendimde değilim. eşimi bi iki yokladım ağız ucuyla sen bilirsin gitsek iyi olur falan dedi. neyse dedim bende idare edim bari gidim erken kalkarız. (benim hatam) kendine de dedim 1 saat oturur kalkarız diye tamam dedi. neyse gittik 1 saat diğer misafirlerin gelmesini bekledik ama ben kafamı kaldıramıyorum. 2 saat oldu artık kalkalım dedim. bu arada halası içerde hazırlık yapıyor. gelini içerde bizle oturuyor. eşim bana kaş göz yapamadı bu sefer lütfetti hastayım diye laf soka soka diyo ki kimse kalkmıyo ben kalkim yardım edim bari. bende güle güle dedim.
neyse 2 saat oldu kalkalım diyorum bana ağzının içinde off otur yeni geldik falan yapıyo. yarım saat daha oturdum. hadi dedim yine tık yok. bi yarım saat daha geçti artık dedim yeter kalkalım yarın da iş var daha duşa gircem falan yol da 1 saat sürüyor. diyo ki kusura bakmayın hastalığına verin bugün de böyle olsun sende gelmişsin laf ediyosun diyo.
gidene kadar konuşmadı surat yaptı. eve geldik evin o dağılmış halini gördü bana sarılmaya çalıştı bırak dedim bende..
konuşmuyoruz şuan..
ne bi hastane randevusu aldı gidelim diye ne başka bişi..
ben bugün randevu aldım gidicem hastaneye hiç haber bile vermedim..
durumlar böyle.. neye ne açıdan yorum yaparsınız bilmiyorum.. kendime kızıyorum.. kendime değer vermediğime kızıyorum..
Merhaba,
Sanırım bıktınız benden her gün bir dertle, bende kendimden ve hayatımdan bıkmış durumdayım
Bir kaç gün önce eşim misafirlikte kalk yardım et diye kaş göz yapıyor konulu bir başlık açmıştım.
konu onunla bağlantı gibi ama farklı maddeler de var. Dünden beri ağlamamak için dişimi sıkarken bi yandan ben mi haksızım muhasebesi yapıyorum kendi içimde. Fikirlerinize ihtiyacım var.. biraz uzun olabilir kusura bakmayın çok doldum..
Dün sabah bayıldım. Artık bunu da hobi haline getirdim. son 3 senedir 5. bayılmam. ve ciddili bayılma kafamı duvarlara yerlere vura vura.
şuan kafam zonkluyor bunları yazarken. eşim evde yoktu. bayılanlar bilir bu hissi. bayılmayı anladım ve koltuğa oturmaya çalışırken ki o çaresizlik hissi. ve oturamadan kafamı duvara vurarak yere yığılmam falan filan.. çiçeklerim falan vardı herşey devrilmiş.. neyse salak ben kalktım o halde işe geldim kimseye bişi söylemeden.. elim ayağım bile tutmuyodu.. akşamı nasıl ettim bilmiyorum herkes eve göndermeye çalıştı yine gitmedim.. ilk yapılması gereken belki de o anda hastaneye gitmekti.. ya da yatıp biraz uyumak.. ama iş benden daha önemli dimi ? bu yüzden kendime değer vermeyi öğrenmeliyim. çünkü dün anladım ki ben kendime değer vermeyince eşim de dahil kimse bana değer vermiyor.
neyse ben işe geldim bi şekilde. eşime yazdım. bayıldım ben diye. daha önceki bayılmalarımı da biliyo tabi.. neyse sordu nasıl oldu iyimisin cart curt. ama akşama kadar beni aramadı biliyor musunuz ? düştüğüm yerde çok sivri köşeli çiçeklik vardı kafam falan girse oraya dağılırdım yani. durum öyle ciddi.. hani akşama kadar bi sesimi duymak istemez mi ? yok aramadı. neyse bunu geçtim şımarıklık yapmiyim hadi.
akşama misafirliğe davetliydik. gidip gitmeme arasında çok kaldım. eşim böyle şeyleri çok önemser ve halası gelmişti memleketten o yüzden daha da önemser. ne kadar gitmek istediğini biliyorum ama bense eve gidip yatmak için deliriyorum hala kendimde değilim. eşimi bi iki yokladım ağız ucuyla sen bilirsin gitsek iyi olur falan dedi. neyse dedim bende idare edim bari gidim erken kalkarız. (benim hatam) kendine de dedim 1 saat oturur kalkarız diye tamam dedi. neyse gittik 1 saat diğer misafirlerin gelmesini bekledik ama ben kafamı kaldıramıyorum. 2 saat oldu artık kalkalım dedim. bu arada halası içerde hazırlık yapıyor. gelini içerde bizle oturuyor. eşim bana kaş göz yapamadı bu sefer lütfetti hastayım diye laf soka soka diyo ki kimse kalkmıyo ben kalkim yardım edim bari. bende güle güle dedim.
neyse 2 saat oldu kalkalım diyorum bana ağzının içinde off otur yeni geldik falan yapıyo. yarım saat daha oturdum. hadi dedim yine tık yok. bi yarım saat daha geçti artık dedim yeter kalkalım yarın da iş var daha duşa gircem falan yol da 1 saat sürüyor. diyo ki kusura bakmayın hastalığına verin bugün de böyle olsun sende gelmişsin laf ediyosun diyo.
gidene kadar konuşmadı surat yaptı. eve geldik evin o dağılmış halini gördü bana sarılmaya çalıştı bırak dedim bende..
konuşmuyoruz şuan..
ne bi hastane randevusu aldı gidelim diye ne başka bişi..
ben bugün randevu aldım gidicem hastaneye hiç haber bile vermedim..
durumlar böyle.. neye ne açıdan yorum yaparsınız bilmiyorum.. kendime kızıyorum.. kendime değer vermediğime kızıyorum..
Başkalarının istek ve ihtiyaclarına göre sekil alayım derken ortadan ikiye kırılacaksınız, çok endişe verici bu yazdıklarınız.Merhaba,
Sanırım bıktınız benden her gün bir dertle, bende kendimden ve hayatımdan bıkmış durumdayım
Bir kaç gün önce eşim misafirlikte kalk yardım et diye kaş göz yapıyor konulu bir başlık açmıştım.
konu onunla bağlantı gibi ama farklı maddeler de var. Dünden beri ağlamamak için dişimi sıkarken bi yandan ben mi haksızım muhasebesi yapıyorum kendi içimde. Fikirlerinize ihtiyacım var.. biraz uzun olabilir kusura bakmayın çok doldum..
Dün sabah bayıldım. Artık bunu da hobi haline getirdim. son 3 senedir 5. bayılmam. ve ciddili bayılma kafamı duvarlara yerlere vura vura.
şuan kafam zonkluyor bunları yazarken. eşim evde yoktu. bayılanlar bilir bu hissi. bayılmayı anladım ve koltuğa oturmaya çalışırken ki o çaresizlik hissi. ve oturamadan kafamı duvara vurarak yere yığılmam falan filan.. çiçeklerim falan vardı herşey devrilmiş.. neyse salak ben kalktım o halde işe geldim kimseye bişi söylemeden.. elim ayağım bile tutmuyodu.. akşamı nasıl ettim bilmiyorum herkes eve göndermeye çalıştı yine gitmedim.. ilk yapılması gereken belki de o anda hastaneye gitmekti.. ya da yatıp biraz uyumak.. ama iş benden daha önemli dimi ? bu yüzden kendime değer vermeyi öğrenmeliyim. çünkü dün anladım ki ben kendime değer vermeyince eşim de dahil kimse bana değer vermiyor.
neyse ben işe geldim bi şekilde. eşime yazdım. bayıldım ben diye. daha önceki bayılmalarımı da biliyo tabi.. neyse sordu nasıl oldu iyimisin cart curt. ama akşama kadar beni aramadı biliyor musunuz ? düştüğüm yerde çok sivri köşeli çiçeklik vardı kafam falan girse oraya dağılırdım yani. durum öyle ciddi.. hani akşama kadar bi sesimi duymak istemez mi ? yok aramadı. neyse bunu geçtim şımarıklık yapmiyim hadi.
akşama misafirliğe davetliydik. gidip gitmeme arasında çok kaldım. eşim böyle şeyleri çok önemser ve halası gelmişti memleketten o yüzden daha da önemser. ne kadar gitmek istediğini biliyorum ama bense eve gidip yatmak için deliriyorum hala kendimde değilim. eşimi bi iki yokladım ağız ucuyla sen bilirsin gitsek iyi olur falan dedi. neyse dedim bende idare edim bari gidim erken kalkarız. (benim hatam) kendine de dedim 1 saat oturur kalkarız diye tamam dedi. neyse gittik 1 saat diğer misafirlerin gelmesini bekledik ama ben kafamı kaldıramıyorum. 2 saat oldu artık kalkalım dedim. bu arada halası içerde hazırlık yapıyor. gelini içerde bizle oturuyor. eşim bana kaş göz yapamadı bu sefer lütfetti hastayım diye laf soka soka diyo ki kimse kalkmıyo ben kalkim yardım edim bari. bende güle güle dedim.
neyse 2 saat oldu kalkalım diyorum bana ağzının içinde off otur yeni geldik falan yapıyo. yarım saat daha oturdum. hadi dedim yine tık yok. bi yarım saat daha geçti artık dedim yeter kalkalım yarın da iş var daha duşa gircem falan yol da 1 saat sürüyor. diyo ki kusura bakmayın hastalığına verin bugün de böyle olsun sende gelmişsin laf ediyosun diyo.
gidene kadar konuşmadı surat yaptı. eve geldik evin o dağılmış halini gördü bana sarılmaya çalıştı bırak dedim bende..
konuşmuyoruz şuan..
ne bi hastane randevusu aldı gidelim diye ne başka bişi..
ben bugün randevu aldım gidicem hastaneye hiç haber bile vermedim..
durumlar böyle.. neye ne açıdan yorum yaparsınız bilmiyorum.. kendime kızıyorum.. kendime değer vermediğime kızıyorum..
Öncelikle çok geçmiş olsun. Ben eşinize kızamadım aslında. Çünkü böyle bir olay sonrası yatıp dinlenmesi gereken, kendine özen göstermesi gereken sizsiniz. Siz ayağa kalkıp yürüyünce adam da olayın vehametini anlayamamış. Zaten çoğu zaman anlamazlar. İnsanlara başkasının yaşadığı sağlıksal sorunlar her zaman basit gelir nedense ta kii kendi başlarına gelene kadar.
İnsan kendine değer vermezse kimse de o insana değer vermiyor gerçekten. Kendi kadrini kıymetini bilen o kadar az ki. Kimse o halde oraya çıkıp gittiniz diye sizi tebrik etmiyor mesela. Aslında her şeyin farkındasınız. Değiştirmekte elinizde. Hiç zaman kaybetmeyin harekete geçin bugünden itibaren.
Yalnız değilsinBende senin gibiyim. Hep kendimi 2. plana atıyorum. Ben atıyosam herkes atar beni 2. plana.
O kadar bayılmışsın neden dr a gitmiyorsun kalkıp bide işe ordan da misafirliğe gidiyorsunvalla insanın kendine yaptığını kimse yapamaz mış boşuna demiyorlar eşine yorum yapmak istemiyorum ben hiç böyle birşey görmedim nasıl bir adamsa aramayı bırak bunu dediğin anca uçarak yanına gelip dr a götürmesi lazımdı seni
kocaman sarılıyorum size, daha çok gençsiniz, emin olun çok güzel öğreneceksiniz kendinize sahip çıkmayı
doktordan sonra mutlaka haber verin buradan sonucu bu arada, merak ettim bayılmanızla alakalı durumu.
Kalkıp işe girebildiğine göre iyisin sanmış herkes , insanlar bir anlık tansiyon düşüklüğü ile de baygınlık geçirip dakikalar sonra kendine gelip işime gücüne dönüyor ve bu çok görüşen bir durum ..,
Madem çok yorgun hissettin işten çöküp eve gelseydin yatsaydın , çok kötü olsan tüm gün işte duramazdın diye düşünüyor herkes ve herkese hak ver , benim iş yetimde de sok sık tansiyon düşüp baygınlık geçiren bi kız var bi on dakika sonra tekrar laylaylom hayatına devam ediyor ..; ilk baygınlık geçirdiğinde Dr a götürelim vs deyip çok üstüne düştük gerek yok dedi vs vs ... neyse işte işim vahametini sen daha iyi biliyorsun , sen herkese bildireceksin , misafirliğe asla gidemem diyecektin eşine , hatta işten erken çıkacaktın , hayta işe hiç gitmeyecektin , hatta kendine geçti gelmez eşini arayıp bayıldım çok kötüyüm diyecektin ...
Bu bayılmalar için daha önce hiç doktora gitmediniz mi yahu? İnsan durduk yere bayılmaz ki. Geçmiş olsun, inşallah ciddi bir durum yoktur. Bize de haber verin neticeyi.
Eşinize gelecek olursak... Ya bu adam olmamış, evrimini tamamlamamış, insanlık mertebesine erişememiş. Kütük. Eşi bayılmış, derdi misafirlik. Ya üstünüze titremesi, sizin kadar endişelenmesi, doktora gitmedin mi diye fırçalaması filan gerekeceği yerde, halası gelmiş de ayıp olurmuş da, erken de kalkılmazmış da... Yuh yani. Önceliklerine tüküreyim. Neye ne kadar değer vermesi gerektiğini bilecek kapasitesi yok. Kendi kıymetinizi önce kendiniz bilin, evet. Eşinize de fazla değer vermeyin, hak ettiği kadar davranın. Niye misafirliğe gittiniz ayrıca? Ayakta duracak halim yok, bayıldım diyorum, dinlen, bir şey ister misin, bir şeye ihtiyacın var mı diyeceğin yerde, ağız burun büküp beni zorluyorsun, başlarım senin düşüncesizliğine niye demiyorsunuz?
Malesef bizler hep kendimizden ödün veririz. Hep bizler fedakar oluruz. Hic kendimizi düsünmeden karsi tarafi mutlu etmeye calisiriz...
Bende yavastan basladim. Artik kendime cok stress yapmiyorum. Mutfagimi 100 de 100 toplamiyorum canim istemiyorsa. O gün cok yorgunsam (haftada 40 saat calisiyorum) basit bir yemek yapiyorum, camasirlari baska gün yikiyorum. Son iki gün ise gitmedim, esim ise gidince evin keyfini cikardim. Istedigim Television Programini izledim.
Just merhaba.. öncelikle çok çok geçmiş olsun cnm... yorumları pek oyumadım ilk senin yazdığın konuyu okudum.. o yüzden bu bayılmalar için bir doktora gittinmi bilmiyorum ama gitmediysen bunu senin yazdığın gibi hobi haline getirmek yerine bir doktora görünsen iyi olacak... Allah korusun biranda kendinide kaybedebilirsin sokak ortasıda olabilirdi, başın darbe alırsa biliyorsun beyin çok önemli gibi gibi.. sağlık konusunu herşeyden önce tutacaksın.. Rabbim kimseyi sağlıksız bırakmasın, Allah korusun sana birşey olsa hergün kim gelip sana bakacak sanıyorsun ki?
lütfen sağlığını ihmal etme
ve son olarak, bir önceki konunu biliyorum yorumda yapmıştm ama eşin sanırım bir türlü bu huyundan vazgeçmiyor, iyi demişsin güle güle demekle... bırak surat assın.. ne yapmak istiyorsa yapsın... biz karşımızdaki insana kıyamadıkça malesef karşımızdakiler bize kıyıyor... konuşarak anlatarak anlamıyorsa davranışlarla anlatmak zorunda kalıyoruz.. bence bi aile terapistine götürmelisin eşini... senin kıymetini ve verdiğin değerin farkında değil ve aşırı haksızlık yapıyor sana...
seninde dediğin gibi.. Bence sen önce kendine değer vermeyi öğrenmelisin
Bu uzun ve zorlu bir süreç. Seni rahatsız eden her şeyde sesini çıkarman ya da tepkini göstermen gerekiyor. Ben küçüklüğümden beri dayımlara gittiğimde bir iç sıkıntısı hissederdim, mutlu olmazdım ama annemden dolayı alışmıştım. Sonra o iç sıkıntısını farkedince onlarla görüşmeyi kestim. Gidip gelmiyorum, kuzenlerimi de aramıyorum. Umrumda da değil. Seni mutsuz eden, zorlayan her ne ise yapma.
sizin gibi enerji dolu iyimser insanlara çok ihtiyacı var bu dünyanın
şimdi geldim hastaneden kalp ritmim falan çekildi hiç bi sıkıntı yok dedi doktor ama araştırılması gerekiyor ciddi bayılmalar bunlar dedi. bi araştırma hastanesine gidicem sanırım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?