- 31 Ekim 2013
- 21.643
- 72.787
- 798
- 41
hay Allahım ya yemin ederim sinirlerim zıp zıp zıpladı okurken, ne kadar inat ne kadar dediğim dedik bi eşin varmış.. işine gelmeyince hemen boşanalım diyebilmiş. yazık ya..Evet, dün akşam tam da tahmin ettiğim gibi kıyametler koptu. Beş karış asık bir suratla karşıladı beni, hazırladığım sofraya bile oturmadı aç olmasına rağmen, ben de tek başıma yemeğimi yedim. Sonra oturdum karşısına cümlelerimi gayet özenle seçerek, kırmadan konuşmaya başladım. Ben ne kadar sakin olmaya çalışsam da o hep beni suçladı. Geçmiş konuları açtı. "Keşke hiç evlenmeseydik", dedi. "Senin zorunla evlendik" demeye getiren cümleler kurdu. O kadar ileri gitti ki "Benim bir kadına ihtiyacım yok ama senin bana ihtiyacın var, sen boşanamazsın" bile dedi. Ben tüm bu sözlere o kadar sakince karşılık verdim ki Allah bana nasıl bir sabır vermiş hayret ediyorum. Ben de açık açık "Sen benim sana muhtaç olduğum için bu kadar sakin ve ılımlı konuştuğumu düşünüyorsan yanılıyorsun, ben şimdi boşanmak istesem ailemin bana her türlü destek vereceğini biliyorum. " dedim. Şaşırdı. "Haklısın, zaten onlar benimle evlenmeni baştan beri istememişlerdi" dedi. Bu şekilde konuyu hep saptırdı. Hep suçladı. Kendini savunacak birşeyi olmadığında zaten hep böyle yapar, çaresizlik işte...
Ama ne yaptıysam ne kadar konuştuysam da onu işe girmeye ikna edemedim. Ben bu işi kuracağım diyor, başka bir şey demiyor. Ölsem de bu saatten sonra bir işe girip maaşlı çalışmam diyor. Kuracağım iş seni mutlu etmeyecekse, demek ki senin istediğin yaşam tarzı benim isteğimle örtüşmüyor, ayrılalım o zaman diyor. Ben kendime güveniyorum, bu işi yapacağım diyor.
Ben de en sonunda pes ettim. Tamam, madem bu kadar çok istiyorsun ben sana destek olacağım dedim. Senin desteğini istemiyorum dedi. Zaten istemiyorsun bu işi kurmamı nasıl destek olacaksın bana, beni nasıl motive edeceksin dedi.
Boşanma konusunu açtı, ben geleceğimizi mutlu görmüyorum, dedi. Ne yapalım boşanalım mı dedim. Olur dedi. Bunu mu istiyorsun gerçekten dedim, üç kere sordum, sustu, cevap vermedi.
En sonunda ben senden beş kuruş para almadan bu işi kuracağım dedi. Nerden para bulacaksın dedim, bulacağım işte, borç alırım, bi yerden bulurum dedi. Dedim ki tefecilerin eline mi düşeceksin, söyle bana. Ben bulacağım dedi. Nerden? Nasıl? Ne zaman? Kimden? Defalarca sordum, sordum, sordum. Hepsine inatla seni ilgilendirmez, bulacağım dedi, başka tek bir laf alamadım ağzından. O kadar çıldırma noktasına geldim ki saatlerce ağladım mutfakta.
Ağlamaktan gözlerim şiş ama sakinleştim biraz. Gece geldi gözlerimdeki yaşı sildi, sonra yine gitti içeri. Seviyo mu acıyo mu anlayamıyorum.hay Allahım ya yemin ederim sinirlerim zıp zıp zıpladı okurken, ne kadar inat ne kadar dediğim dedik bi eşin varmış.. işine gelmeyince hemen boşanalım diyebilmiş. yazık ya..
nasılsın canım, kötüsündür tabii de, sakinleştin mi biraz?
şimdi ne yapmayı planlıyorsun?
Yok o konuyu kesin olarak kapattık. Krediyi çekmeme konusunda kararlılığımı dile getirdim. O da zaten sonrasında sen istesen bile su saatten sonra ben senden kredi çekmeni istemem dedi.Siz bu krefiyi cekersiniz gibime geliyor. Sonrada aglama ya devam. Bu tarz adamlar hep ayni. Hem suclu hem guclu.
Evet tahmin ettiğimiz gibi zeytinyağı gibi üste çıkmış..
Hiçbir şey yapmayın. Şimdi bundan sonra eşiniz ne yapacak izleyin görün.
Ama boşanalım lafı gerçekten çok sinir bozucu olmuş.
Siz ne anlatıyorsunuz. o ne söylüyor..
Size verecek cevap bulamayınca.. o zaman boşanalım ne kadar kolay söylüyor.
Beni seviyor mu acıyor mu diye düşünmeyin... acıdığını sanmıyorum..
Bence siz kendinize bu soruyu sormayı deneyin...
Vicdanlı çok merhametli bir kadınsınız. Maneviyat sizin için daha önemli bunu anlıyorum.
Onu ezmek gibi, işsizliği yüzünden terketmek gibi düşünceler sizi ürkütüyor.
Umarın herşey gönlünüzce olur. İnşallah eşiniz bu dönemi atlatır.
"Keşke hiç evlenmeseydik", dedi.
"Senin zorunla evlendik" demeye getiren cümleler kurdu.
"Benim bir kadına ihtiyacım yok ama senin bana ihtiyacın var, sen boşanamazsın" bile dedi.
Ölsem de bu saatten sonra bir işe girip maaşlı çalışmam diyor.
Ne yapalım boşanalım mı dedim. Olur dedi.
Hepsine inatla seni ilgilendirmez, bulacağım dedi,
sakın kredi çekmeyi teklif etme. senden yüz bulmasın. bu konuda ne kadar kararlı olduğunu görsün. eşinin şu anda yaptığı yavuz hırsızlık. bırak bulabiliyorsa bulsun bakalım görelim gerçekten iş kurup dört elle sarılıp çalışacak mı? sen küslük yapma, o seninle konuşmasa bile sen rutin konuşmalarına devam et ama yumuşama yoksa haklılığını savunmaya devam eder seni de yıpratırAğlamaktan gözlerim şiş ama sakinleştim biraz. Gece geldi gözlerimdeki yaşı sildi, sonra yine gitti içeri. Seviyo mu acıyo mu anlayamıyorum.
Şimdi beklemekten başka çarem kalmadı. En azından kredi çekme konusunu bir daha açmayacağından eminim. Ben çekeyim desem de kabul etmez zaten bu saatten sonra, çok inatçıdır.
Bir yerlerden borç bulmaya çalışacaktır. Annesine kredi çektirmeye çalışacaktır. Bekleyeceğim bakalım. 1 ay geçer da hala evde oturuyor ve hiçbir şey yapmıyor olursa işte o zaman asıl biz ne yapıyoruz, bu hayat nereye gidiyor diye konuşurum. Ama şimdilik bekleyip ne yapacağını görmekten başka çarem yok.
Bu süreç içerisinde ona ılımlı mı yaklaşmalıyım yoksa tavrımı yumuşatmamalı mıyım, işte ondan emin değilim...
inşallah canım, inşallah... abisi eşinin üzerinde sözü geçen biriyse işe yarayacağını umuyorum. umarım herşey istediğin gibi olurAllahtan ailesi de benim yanımda. Az önce kayınvalidem ile konuştum. Bir işe girip çalışmaya ikna etmesi için abisini yollamış yanına kayınvalidem. Git konuş gerekirse azarla, girsin bir işe çalışsın demiş. Benim konuşmamdan haberdar olmadan bu kararı almış olmaları çok iyi oldu. Şimdi benim akşamki konuşmamın üzerine bugün de abisi konuşursa belki inadı kırılır. Bilemiyorum. Hala bi umut işte bendeki...
inşallah canım yani senin kazandığının yarısın bile getirse çalışıyormu çalışıyor önemli olan bu yaniAllahtan ailesi de benim yanımda. Az önce kayınvalidem ile konuştum. Bir işe girip çalışmaya ikna etmesi için abisini yollamış yanına kayınvalidem. Git konuş gerekirse azarla, girsin bir işe çalışsın demiş. Benim konuşmamdan haberdar olmadan bu kararı almış olmaları çok iyi oldu. Şimdi benim akşamki konuşmamın üzerine bugün de abisi konuşursa belki inadı kırılır. Bilemiyorum. Hala bi umut işte bendeki...
canım haberlerini bekliyoruz. abisi konuşmuş mu, siz nasılsınız?Allahtan ailesi de benim yanımda. Az önce kayınvalidem ile konuştum. Bir işe girip çalışmaya ikna etmesi için abisini yollamış yanına kayınvalidem. Git konuş gerekirse azarla, girsin bir işe çalışsın demiş. Benim konuşmamdan haberdar olmadan bu kararı almış olmaları çok iyi oldu. Şimdi benim akşamki konuşmamın üzerine bugün de abisi konuşursa belki inadı kırılır. Bilemiyorum. Hala bi umut işte bendeki...
Merhaba bayanlar,
O kadar kafam karışık ki ve o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi, çareyi size danışmakta buldum. Ben yaklaşık 1 buçuk yıldır evliyim. 31 yaşımdayım ve eşimle birbirimizi çok severek evlendik. Evlenirken eşimin ve ailesinin maddi yönden yetersiz olması sebebiyle ailem karşımda dursa da sonradan benim mutluluğum için ve kararlılığımdan dolayı razı olup kabullendiler.
Ben iyi bir mesleği ve iyi bir işi olan, üniversite mezunu, kendi ayakları üzerinde duran bir kadınım. Bunun da vermiş olduğu rahatlıkla aşk evliliği yaptım. Eşim de üniversite mezunu, meslek sahibi ancak mesleği ne yazık ki ülkemizde iş bulup aile geçindirecek geçerliliğe sahip değil. Bu yüzden mezun olduktan sonra benimle tanışana kadar hayatını müzisyenlik yaparak kazanmış. Hiç sigortalı, maaşlı bir işte çalışmamış. Ama artık düzenli bir hayatım olmalı dediğinde, memurluk hayalleri kuran iki insan olarak tanıştık. Memur olamadık ama özel sektörde güzel işler bulduk. Nişanlıyken bir anda eşim işten ayrıldı. Evlenmek için paraya ihtiyacımız olduğundan dolayı kredi çekecekti ama işsiz olduğu için onun yerine ben kredi çektim. Bu krediyle eşyalardı, gelinlikti vs evlendik. Tabi eşim evlenmemize yakın bir dönemde başka bir iş bulmuştu ve çalışıyordu.
Herşey güzel olacak hayalleri kurarken evliliğimizin 1.ayında o işten de ayrıldı. Asgari ücretle o iş yapılmazmış. Başka bir iş buldu. Orada da deneme süresi biterken işten çıkarıldı. Sonra başka bir iş buldu… Ve bu iş değişiklikleri 1 buçuk yılda tam 5 kez tekrarlandı. Bu süreç içerisinde ben sabit bir şekilde sabırla çalışarak evimizi geçindirdim. Çünkü eşim hiç eve tam bir aylık maaş bile sokamadan ya işten atılıyordu ya da kendisi ayrılıyordu.
Son işini çok istemişti, dualarla hayallerle girdiği 3 mülakattan da başarıyla çıktı. İşi aldı. Mutluluktan havalara uçtuk. Kazancı iyiydi, istekliydi, o işte yükselme hayalleri vardı. Deliler gibi çalışmaya başladı. Gece-gündüz, cumartesi-Pazar hep çalıştı. Akşamları evde sabaha kadar beraber rapor hazırlamak için uykusuz kaldık. Ama ne yazık ki deneme süresi bitiminde patronu sebepsizce işine son verdi. Yıkıldık. Sinir krizi geçirdim ben de, günlerce kendime gelemedim. Hayallerimiz bu sefer çok ağır yıkılmıştı.
Eşim yaklaşık son 2 aydır işsiz. Sürekli evde oturuyor. Buna alışığım tabi ki ama bu sefer iş de aramıyor. Ailemle karşılaşmamak için onlardan kaçıyor. Ne yüzle bakacağım onların yüzüne diyor. Bu sefer kendi işini kuracakmış. Bunu denemek zorundaymış. Hangi parayla kuracak derseniz, tabi ki ben kredi çekeceğim yine. Bu sefer yapabileceğine, kendi işini kurarak bizi rahata çıkarabileceğine inanıyor ama işin kötü yanı benim inancım kırıldı artık. Onun başarılı olacağına inanmıyorum. Bu işi de batırırsa daha beter borca gireceğiz ve zaten bütün evin, kredilerin, kredi kartlarının, faturaların borçları altında ezilmiş olan ben, altında kalacağım herşeyin. İş aramasını istiyorum, düzenli bir işi olsun, az da olsa kazancı olsun istiyorum. Çocuk istiyorum. Ama tabi bu durumda mümkün değil.
Bir türlü aklını çelemiyorum. Bir yandan onu desteklemem gerektiğini düşünüyorum, çünkü belki de bu sefer başarılı olur, kazanır, rahata çıkarır bizi. Ama artık hem evin geçimini sağlayan hem de evi çekip çeviren olarak tek başıma çok yorulduğumu ve pes etmek üzere olduğumu hissediyorum.
Ailem boşanabileceğimi, bana sonuna kadar destek vereceklerini söylüyor. Ben eşimi seviyorum ve ona bir kez daha inanmakla boşanmak arasında gidip geliyorum. Kafam çok karışık. Nolur yardım edin L
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?