Lisans mezunu evli calismayan hanimlar

 
Muhendislik mezunuyum daha calismak kismet olmadi..yuksek lisansa baslamistim, evlendim hala tez asamasindayim bi bitirip de kurtulamadim.. bebegim var 5aylik. Su tezi yazsam keske ne.iyi olur..
Mutluyum ama hayat boyle gecmez ki,hic bisey sahibi olamiyoruz . Maddi olarak cok skntli geciyo hayat. Cocuguma yetebilmem gerek ,gelecek hazirlayabilmem gerek.. yani bi de okudum ettim bosuna miydi diyo insan... ama is var mi,hayir yok..
 
Eger maddiyat kisitliysa insanlar mecburiyetten is tercih edemiyor.ama degilse ise yarar bi iste calisip faydali olmak mukemmel bisey olurdu.

çalışmıyorken istisnasız her sabah yiyecek bişeyler hazırlayıp besleme alanında köpekleri besledim mesela, şimdi çok aksatıyorum, olmuyor işte ya o ya o diyorsun, çok isterdim sokak sokak gezip kedi köpek besleyip para kazanayım... ama olmuyor.
 
Lisans mezunuyum ve evliyim ilk cocuguma hamileyim. 4 senelik okul cesitli nedenlerle ki ben cok sanssiz bir ogrenciydim 8 sene de bitti hemde tek 1 ders yuzune.Benim arkadaslarim mezun olup is guc sahibi oldular evlendiler ve cocuklari olurken ben hala okulun bitmesini bekledim ve en son inceldigi yerden kopsun dedim ve evlendim. Evlendigim sene okulu bitirdim. Baktim yas gecio is guc sahibi olmayi beklesem yasim kemale erecek bende anne olayim dedim. Evet depresyona cok girdim,esim hep destek oldu bana. Cunku şu sosyal medya belasi yuzunden arkadaslarimin kariyer yapip yükselislerini gordukce kapadim kendimi odaya az mi agladim, ama ben hep o tek bir ders yuzunden senelerdir surundum. Ne sanssizliklsr ne olaylar yasadim kimse bilmez. Cok sukur rabbime Belki boyle olmasini iygun gormustur bilemem. Kpss ye de hazirlandm ama o da olmadi. Kismet belki benim icin de zamabi gelecektir elbet
 
Bence çalışmak lazım, dünyanın binbir türlü hali var allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin. Bir de ev beni yoruyor iş dinlendiriyor, evde 1 haftadan sonra bunalıma giriyorum ama çalışırken hiçbir şey yapmasam bile (ki öyle değil) gördüğüm insan yüzleri, gittiğim gördüğüm yerler, her gün tanıdığım onlarca farklı insan ve hikayeleri, tecrübeleri bana çok şey katıyor. Biraz da gözlem yapmakla alakalı sanırım, bora bilgin'in hastalardan öğrendiklerim başlıklı blogunu herkese tavsiye ederim adamda dış dünyaya karşı nasıl bir duyarlılık var ya. Neyse dağıtmayım

Öte yandan iş-sosyal hayat dengesi de çok önemli, o yüzden iş hayatını bırakıp evde olmayı tercih eden hanımlara da bir yerde hak veriyorum. Hep derim keşke insanımız bu dengenin olduğu işlerde çalışabilse ama zor işte şartlar da belli ülkemizde. 8de evde olup da kalan 3-4 saate tüm hayatı sığdırmaya çalışmak da zor. Benim kafamda bir kriter vardır, eve gidince kek yapacak enerjim oluyorsa o iş güzel iştir. Doymak için hızlı hızlı yemek hazırlayıp atıştırmak değil dikkat çekerim, kalkıp bi kek çırpacak derman bırakmıyorsa ben o işe iş demem :)
 
Umarim bir an once kendini toparlarsin yokasa sen bu kisir dongude ugrasirken esinin ilgisini de kaybedersin depresyonlu ozguveni olmayan bir kadin olup hatta bir takim hastaliklari da pesinden surukleyip kendinde de evde de huzur bieakmazsin.sonuc:bu yillar nasil gecti hemen ben daha bisey anlamamistim (bende oldugu gibi).toparlanmaya calisiyorum .buraya konu acmamin nedeni benim gibi olan arkadaslarin fikirleri ve destegi.
 
Cok mantikli.isin dinlendirdigi ozellikle sevilen bir isin dinlendirdigi cok dogru.sosyallesiyorsunuz bi kere.evde yapilan is bile bi yere kadar.sosyallikten uzak kaliyosunuz.calisan yakinlarim sikayet ettikleri durumda bile ne kadar sosyal olduklarinin farkinda bile degiller.odedikleri onca bedele ragmen yine ayaktalar.bense ufacik bir ruzgarda yikiliveriyorum .cunku is hayatindaki mucadele onlari guclu kiliyor
 
Evet calisan bayanlarin birde bu derdi var.esleri maasina el koyup kendi ailesini besler durur.kadin hem evde hem iste yipranir sonrada yiprandigi yanina kar kalir.cok yipratici bir is olmadiktan sonra buna ragmen calismak en iyisi gibi.evdeyken ozguven yerlerde.her an kapinin onune konulacak bir kedi gibi
 
Antin kuntin desenizde en azindan disari cikmak zorundasiniz kendinize bakmak zorundasiniz cunku ise gidiliyor.sosyallesiyorsunuz ister istemez.bu buyuk bir arti.
 
Antin kuntin desenizde en azindan disari cikmak zorundasiniz kendinize bakmak zorundasiniz cunku ise gidiliyor.sosyallesiyorsunuz ister istemez.bu buyuk bir arti.

ama ben çalışmıyorken daha bakımlıyım, şimdi uyan çocuğu hazırla okula yolla derken bana evden çıkmak için 10 dk kalıyor, onda da ancak hafif bir makyaj yapabiliyorum... işsizken her gün kalkar duşumu alır, saçlarımı yapar, ojelerimi tazeler, evde oturacaksam da öyle de otururdum.
sosyalleşme konusu daha beter zaten, işe başladığımdan beri arkadaşlarımla sadece telefonda iletişim kurabiliyorum çünkü boş günlerim temizlik, alışveriş ve aileme vakit ayırarak geçiyor, dolayısıyla daha asosyalim.
üstelik benim iş ve çalışma saatlerim çok esnek, haftanın bazı günleri evden çalışıyorum, buna rağmen kendime, sokak hayvanlarıma ve arkadaşlarıma ayırdığım vakit çok çok azaldı, belki zamanla düzene girer bilmiyorum, şu an tek artım para kazanıyorum...
 
Bazı yorumlarınızı hatırlıyorum işsizlikten çok bunalmıştınız, bence yeni başladığınız için düzen oturtma evresindesiniz sadece. Çalışma saatleri rahat olan kişiler şanslı insanlardır, kötümser düşünmeyin lütfen geçici bir evre bu kısa zamanda yine çoğu şeye vakit ayıracaksınız yine.

Hayırlı olsun bu arada işiniz huzurlu bereketli olsun.
 

çok çok teşekkür ederim :)
evet 6-7 aylık bir iş arama sürecinden sonra tam dipteyken iş bulabildim, binlerce kez şükrediyorum o yüzden. ama aynen dediğiniz gibi düzeni oturtamadım. bir de biraz birikmiş borçlarım var onları hafifletip düzenli yardımcı alırsam nefes alabileceğim sanırım. şu an yığınla bekleyen ütü var mesela, hftasonu alışverişe gidemedik dolap bomboş ne yemek yapacağım bilmiyorum, eşim de yoğundu bugün, kızımı biraz hasta halde okula göndermek zorunda kaldım, böyle durumlarda ah keşke çalışmak zorunda olmasaydım diyorum... neyse ki yarın evde olacağım, hepsini hallederim umarım...
 
Kesinlikle öyle bazen evlilik zor gidince bu adamla ömür geçmez dedigim an hemen çalışmadigim ayrilirsam kızıma kendime Nasıl yetecegim biten öz güvenim aklıma geliyor evde kaldikca öz güven gidiyor bekarken çalışan ben nerde evli işsiz ben nerde dağlar kadar fark var bide yaş gidince 31 yaşında kendini doldurmamış Müh is bulamıyor bide çocuk varsa ......bekarken işini gücünü eline alacan para biriktirecen arabanı alacan ..bayanlarin çalışması çok onemli
 
Valla benim vizelerim yaklaşıyor, zor bir mühendislik okuyorum, şu an bana deseler ki sen şimdi böyle gözün kanlanana kadar çalışıyorsun da ilerde evde oturacaksın, kafayı oynatırım herhalde.
3 yıl piyasa deneyimli bir inşaat mühendisi olarak söylüyorum..
Çalışma hayatın boyunca öğrenciliği en çok sen özleyeceksin mühendis olarak..
3-4 yıl sonra offf doğursam da oturup çocuk baksam diyeceksin..
Sonra hamilelik doğum derken evde 1 yıl oturduğunda kafayı yiyip aaaaa çalışmam lazım diyee gözün dönecek..
Ben şuan bu aşamadayım mutluyum ama ufaktan daralmalar başladı :) kızım büyüse de çalışsam :)
 
Bu konu açıldığından beri gelip gidip okuyorum. 1 hafta önceye kadar her bu konuyu açtığımda içim yanıyordu. Evet yaklaşık 4 yıldır çalışmayan lisans mezunu evli ev hanımıydım. 1 hafta önce girdiğim bir sınavın sonucu açıklandı ve Allahın izni ve yardımıyla kazandığımı öğrendim. 4 yıldır gecemi gündüzüme kattım, eşimde ben de çok çabaladık ve sonucunu aldık çok şükür. İnanın 4 yıldır evdeyim yaşadıklarımı bir ben bir Allah bir de eşim bilir. Çok yıprandım, döktüğüm göz yaşlarının haddi hesabı yok ve bu süreçte saçımda siyah saç kalmadı diyebilirim.. Yaşadığım yerde ne ailem ne bir tane bile arkadaşım var. Hergün evde olmak, sıfır sosyal hayat, sürekli sınavlara hazırlanmak, hapishane gibi bir hayat. Bi de tüm bunlar yetmezmiş gibi çevreden, akrabalardan evde oturup totonu büyütüyorsun imaları, niye çalışmıyorsun şeklinde hesap sormalar da (sanki ekmeğimi suyumu onlar veriyor) cabası cilası. Mesleğim özel sektörde çok zor şartlarda icra ediliyor bu yüzden hep kamu istedim. Allahıma sonsuz şükürler olsun ki nasip etti. Hatta şuan çalışacağım pozisyon ve kurum bugün bana çalışmıyorum diye laf sokan, beni küçük gören insanların çalıştığı kurum ve pozisyonunu sekize katlar beşe çarpar. Demem o ki yılmayın arkadaşlar çalışın çabalayın, deneyin bunu kendiniz, çocuğunuz için yapın...Allah bir kapıyı açacaktır. Gerçekten istiyorsanız atanırsınız da, güzel bir iş de bulursunuz ama çabalamaktan vazgeçmeyin. Rabbim herkesin gayretinin emeğinin karşılığını versin. Çalışan didinen atanmak isteyen, iş arayan herkesi hayırlısıyla hedefine ulaştırsın özellikle lisans mezunu çalışmayan evli ev hanımlarının.
 
Formasyon al formasyon:) ben de güzel sanatlar müzik mezunuyum:)) okuduğumuz bölümlere bak sanki iskandinav ülkesinde yaşıyoruz.
 
Sizin adiniza cok sevindim basarilariniz daim olmasi dilegiyle
 
Evet ozellikle kocanla ananla babanla ters dustugunde aciga cikiyor insanin ne kadar ezik oldugu.gidecek yer konusacak soz kalmiyor.ya bu deveyi gudeceksin ya bu diyardan gideceksin oluyor durum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…