- 3 Nisan 2014
- 36.213
- 147.743
- 798
- Konu Sahibi aylakmadame
-
- #61
eğitim anne karnında başlar aslında o zaman başlasaydınız
bende abaküs aldım ama pek bi işe yaramadı
annem seneyede üniye yolla demişti
ben ikizlerimi montessori eğitim sistemiyle büyüttüm ve başardım bunu ,isteyince yapılıyor kararlı olmak önemli ..Dediğiniz gibi asıl hazır olmadığımı hissetmemin sebebi, mükemmeliyetçi bir insanım.
Çok konuda rahatımdır, keyfi davranırım, özgürlüğüme çok düşkünümdür ama yaptığım iş yüzde yüz eksiksiz, benzersiz ve hayranlık uyandırıcı olmalı.
Sorumluluk almaktan bu sebeple kaçıyorum, insanlar bir şekilde o işi yapsalar dahi ben öyle baştan savma yapamıyorum, kendimi heba ediyorum resmen.
Ve şimdi bebeğim olduğunu duyunca aynı korkuları hissediyorum.
Sürekli daha fazla ne yapabilirim, nasıl eğitebilirim, 3 yaşına kadar zeka gelişimi için panolar, oyunlar bakmaya başladım.
Evde her türlü görsel iletişim aracını bebek uyanıkken yasaklayacağım, kapı raf gibi zarar verebilecek yerlere korumalar, çocuk kilitleri almaya başladım, evin nerelerine gizli kameralar koysam da bebeğime insanların nasıl yaklaştığını görsem diye yer arıyorum..
Bunun gibi şeylerle uğraşıp nasıl başaracağım diye oturup ağlıyorum.
Ve daha 1.5 aylık hamileyim.
Bilen bilir ben pek hamarat değilimdir hatta rahatıma düşkünümdür
Uykuyu da severim işe erken kalkmak bile zor gelirdi, pazar 11 e kadar yatardım
Şimdi bebeğim var gece çıt dese duyarım, uykusuz işe gelirim, bu da akşam işten eve ilk girişimiz
18:00 de işten çıkıyoruz 19:15 te annemde oluyoruz kızımı alıp 19:30 da evde oluyoruz, eve gelip montumuzu çıkardık, yeni yeni oyunlardan anlıyor diye sevindik eşim çekmişti.
Zor mu dersen ben başarıyosam herkes başarır diyeyimçünkü O buna değer.
Eki Görüntüle 1706883
Teşekkür ederiz ablasıgerçekten pamukkkkk maşallah
Çocuğum olmadan önce asla bi bebeğin altını değişemem kusarsa temizleyemem kucağıma alamam vs.. Hiç hazır değildim anne olmaya daha sonra hamile kaldım zorlu bi hamilelik dönemi geçirdim mide bulantısı vs ama Bebek olduktan sonra o kadar çok seviyorsun ki kendinden bile çok sevdiğin düşündüğün biri oluyor kızım çok huysuz bir bebekti uykusuz kaldım şimdi 2 yaşında uykusuz geceleri unuttum bile iyiki var diyorum küçük arkadaşım oldu o benim :) ben bınları yazarken mutfak dolaplarını karıştırıp tel şehriyeleri mutfağa dağıtmış :)
çok zor bir cevap olacak benim için :)
oğlum hakkında kötü yorumlar yapmayı sevmiyorum çünkü.
ancak ben çalışan bir anne olarak, eve geldiğimde çocuğumla ilgileneyim diyerek, bir çok şeyi erteledim.
örneğin 2 yaşına girene kadar spor yapamadım, şimdilerde bir spor salonuna gitmek için vakit yaratabildim. ya da sinemaya uzun süre gidemedik eşimle, yine 2 yaşından sonra annemlere bırakıp gidebiliyoruz.
tabi böyle yapmayan kişiler de var, bu biraz kişisel bir tercih.
yukarıda yazdığım konularda çok zorlandım mesela, gitmek istiyorum ama gitsem gönül razı değil durumu.
bir de hem tecrübesizlik, hem de tecrübeli kişilerin de saygısız yorumları olunca ilk dönemler biraz gergin oluyor. Saygısız derken, kastım şu, ben 28 yaşında anne oldum, tamam bazı şeyleri kitaplardan öğrendim, bazı şeyler konusunda ise zır cahildim. ama 28 yaşında insana da bak şunu giy yoksa üşütürsün, falan da denmez yani, çok kaldıramadım bu durumları. genelde her şeye yorum yapan güruhla sorun yaşadım bu aşamada da.
hatta bizi o kadar korkuttular ki, çocuğun 40ı çıktı biz eşimle seviniyoruz, öldürmedik çocuğu, bak yaşıyor gibisinden. çünkü onu yaparsan üşütür, bunu yaparsan şöyle olur diyerek resmen bizi korkutmuşlar, kendimize güvenimizin içine etmişler af edersiniz.
şimdi oğlum iki yaşında, biz ailecek daha düzenli olabildik, daha bilinçliyiz. bu aşamaya gelene kadar çok yıprandığımız dönemler oldu.
kırgınlıklar da olmuştur illa ki.
sanırım her problemde olduğu gibi çözüm yine kendine güvende bitiyor. Tamam dünyadaki en iyi anne ben olmayabilirim ama çocuğumun ihtiyaçlarını karşılamak konusunda da eksik değilim. her anne baba kendi çocuğuna bakabilir :)
Annelik öncesini hayatınıza ne kadar devam edebiliyor ve ne kadar kendinize bakabiliyorsunuz?
diye sormuşsunuz ya aslında duymak isteğiniz şey "Ay bebeğimden önce geziyordum tozuyordum, kuaförden, masaja ortan avm ye gidiyordum, arkadaşlarımla gün yapıyor ay sonunu tatilde tamamlayordum" gibi birşeyse beklemeyin demeyeceğim.
Anne olmadan önce erken yatmanın nasıl birşey olduğunu bilmiyordum, şimdi kızım erkenden uyuyunca hop yatağa atıyorum kendimi, uyumadığı da oluyar tabii ama bizde bazen geç yatmak istemiyor muyuz?
Anne olmadan önce hafta sonları erken kalkmanın insana nasıl bir zindelik verdiğini de bilmiyordum, sabah güneşin doğuşuna şahit olmanın nasıl bir zevk olduğunu, sessizliği dinlememiştim mesela daha önce, sessiz bir evde, hatta tüm ışıklar kapalı iken hareket edebilme kabiliyetim gelişti, televizyondaki abuk subuk dizi, film vesaireden daha eğlenceli şeyler varmış çizgi gilm gibi, boyama yapmak gibi, parkta salıncağa binmek kaydıraktan kaymak ve koşmak gibi, kuru yapraklarla oyun oynadığım çocukluğuma dönme şansı buldum anne olunca, yemek yerken makarnadan fil yapmayı, yoğurtla masaya resim yapmayı öğrendim, balkon camındaki buhara yazı yazmak çocukluğumda kalmıştı geri getirdim. Anne olunca aile oldum, eşimi de daha çok düşünür oldum, arada ihmal de ediyorum ama e artık o da bir baba anlayacak biraz beni değil mi?
Çamaşır yıkadıktan sonra o minicik çorapları sevmek severek asmak, ütü yaparken minnacık kıyafetleri koklamak nasıl bir zevk anne olunca anladım, anne olunca anladım ki ben bu hayyat en çok anne olmayı sevdim...
ha anne olmadan önce ne yapıyordun kısmına gelirsek valla ben miskin miskin evde oturuyordum öyle gezip tozmazdım ama kızım sayesinde her haftasonu evden çıkmaya bir bahanem vaaaar...
Bilen bilir ben pek hamarat değilimdir hatta rahatıma düşkünümdür
Uykuyu da severim işe erken kalkmak bile zor gelirdi, pazar 11 e kadar yatardım
Şimdi bebeğim var gece çıt dese duyarım, uykusuz işe gelirim, bu da akşam işten eve ilk girişimiz
18:00 de işten çıkıyoruz 19:15 te annemde oluyoruz kızımı alıp 19:30 da evde oluyoruz, eve gelip montumuzu çıkardık, yeni yeni oyunlardan anlıyor diye sevindik eşim çekmişti.
Zor mu dersen ben başarıyosam herkes başarır diyeyimçünkü O buna değer.
Eki Görüntüle 1706883
ha ha evet karanlıkta görebildiğimi fark ettim ben de, hatta gece lambası ışığında masal kitabı okuyordum geçen akşam :) faydalı yetenekler.
Teşekkür ederimben çocuktan çok seninle ilgilendim ya :)
yaş kaçtı Cekirge, çok genç görünüyorsun.
Teşekkür ederim
28 yaşındayım
Teşekkür ederimmaşallah size
Teşekkür ederim genelde küçük sanıyorlar22-23 gibi düşündüm fotodan.
süpersin.
bebişine de maaşallah.
çok güzel bi konuya değinmişsin.. benim gibi hisseden birini görünce mutlu oldum yorum yazmak için aktif oldum hemen.. bende senin gibiyim hazır mıyım değilmiyim anlayamıyorum .. düşünmekle düşünmemek arasında ince bir çizgide gidip geliyorumMerhaba arkadaşlar;
Bilmem benimle aynı durumu - ya da dumuru- yaşayan var mı ama; ben sanırım anne olmaya hazır hissedemiyorum kendimi.
Siz yeni anneler, eski anneler, kendini iyi gören ve kendinden hoşnut olmayan annelerden fikir istiyorum. Hem belki benim gibi birçok kişiye de yararı dokunur.
Sizler anne olmadan öncesi ve sonrası olarak hayatınızı nasıl görüyorsunuz?
Annelik öncesini hayatınıza ne kadar devam edebiliyor ve ne kadar kendinize bakabiliyorsunuz?
Fikirleriniz için şimdiden çok teşekkür ederim.
Sevgiler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?