- 7 Ekim 2009
- 566
- 202
- 333
Ay aynı benim durum...
Olabilir,evlenebilirisniz,güven duyduysan ilerde sorun etmeyeceğine..
Ben güvendim,insan hisseder ya,yakışıyoruz birbirimize..
Ama ilerde sorun etmeyeceğinin sözünü al..Güven durumuna bak..
Hep olumlu şeyler yazmışsın..Olumsuzları inşallah aşk gözünü kör ettiği için yazmamazlık etmiyorsundur..
Bence şimdi evlenebilirsiniz.Ne olacak,herşey kuralınca olmak zorunda değil..
İşte yaş farkında bu sorun oluyıor.
Sen hayata çoktan atılmış,evlilik zamanın gelmiş oluyır.
O hayata yeni atılacak ve evliliğe hzır olmamış oluyor,bu açıdan zor oluyor
.Çalışıyor musun..
Çalışıyorsan öğrenci de olsa evlen gitsin
Nasılsa bir meslek sahibi olacakmış.
N eokuyor..
Gerekirse ailelere de eksik söyleyin ..
Yine de tetikde dur şimdilik..Güven durumuna bak..
Benim olay daha zor,yurt dışında ve görüşme olanağımız kısıtlı,belirsizlik söz konusu,tr'ye gelecek,ama maddi yönden hazır olunca.
Ölme e..m ölme..
Görüşmemiz çok nadir ve belirsizlik ve uzama var...
Ya çabuk gel yada bitecek dedim..
Biter belki..
Görünüşünüz aynı görünüyor değil mi?
Yakışıyor munuz?Orayı kaçıtrdım sanıırm..
Üstünde durmak istedim..
Bu önemli..
İlerde sorun etmeyeceğine güveniyorum şu anda. ama evlilik konusu için daha erken diyorum ona. fikirlerin değişebilir diyorum. "benim fikrim bu konuda asla değişmez. benim seninle konuşurken ya da yan yanayken yaş asla aklıma bile gelmiyor. hatta kendimi senden büyük bile hissediyorum bazen" diyor. gerçekten de öyle oluyor. hep onu yönetip çocuk gibi yönlendirdiğim bir ilişkiyi ben de asla istemem.
ben çalışıyorum. mimarım. o da mimar olacak. geleceği olan, iş imkanı da olan bir meslek.
evlenirsek de bu hemen olmayacak tabii ki. ben böyle bir kararı hemen veremem. şu anda işin içinden çıkamadığım için size açtım bu konuyu. eskiden olsa "asla olmaz. hem çok yaş farkı var hem de hayatını kurmamış daha" diye düşünürdüm ama şu anda daha farklı düşünüyorum. gerçekten sevdiğim, içime sinen bir insan oldu. uzun zamandır böyle güzel duygular hissetmemiştim, ki benim birine bunları hissetmem çok kolay değil. beni gerçekten sevdiğini biliyorum, hissediyorum. bir çocuk hevesi gibi düşünmediğini hissediyorum şu anda.
diyorum ki ona, "24 yaş henüz evlilik için erken olabilir. sen 10 sene daha evlenmesen kimse sana neden evlenmedin demez. hayatını yaşamak isteyebilirsin. evliliğin sorumluluklarını yerine getirmek sana zor gelebilir. fikirlerin şu anda böyle ama daha sonra değişebilir." diyorum. ki ilk tanıştığımızda, arkadaş gibi dertleşirken "ben belki de evlenmem" diyordu. bunu da ona hatırlatıyorum. diyor ki" o zaman öyle diyordum çünkü gerçekten karşıma hayatımın sonuna kadar yanımda olmasını isteyebileceğim, bu kadar yoğun duygular hissedeceğim, huzuru bulup içimi açabileceğim birinin çıkamayacağını düşünüyordum. ben seni buldum. hayatımda senin gibi birinin karşıma bir daha çıkabileceğini düşünmüyorum. insan böyle bir duyguyu hayatında kaç kere karşılıklı olarak yakalayabilir? bunu hiç bulamayan o kadar çok insan var ki. benim de birsürü ilişkim oldu ama daha önce hiçbir kadının yanında bu kadar huzurlu hissetmedim. kimse daha önce bana senin baktığın gibi bakmadı. hem hayatını yaşamak, illa ki günübirlik birsürü ilişki yaşamak değildir. orada burada dağıtmak değildir. insan sevdiği insanla hayatını birleştirip onunla mutluyken asıl hayatını yaşar. asıl hayatını yaşamak zaten budur. evlilik demek, 'hayatını yaşamak'tan vazgeçmek değildir. doğru insanla mutlu yaşamak asıl hayatını yaşamaktır. ben bir evi geçindirmenin sorumluluklarının da farkındayım. ben liseden sonra 2 sene kızarkadaşımla yaşadım. çalışıp ev geçindirdim, kiramı da kendim ödedim. ailemden tek bir kuruş bile almadım" diyor. ve ailesinin durumu da iyiymiş zaten. yani zamanında kızarkadaşıyla yaşamış olduğu dönem de ona çok şey katmış. evlilik gibi olmasa da, sonuçta aileler işin içine çok fazla girmemiş oluyor onun durumunda, az çok biliyor evlilik nasıl bir şeydir.