Kendimi o şekilde yatıştırmaya çalışıyorum canım; şuan iyiyim mesela ama dün o ben miydim aklım ermiyor. Bir ve ikinci trimesterda biç zorluk yaşamamıştım ruhen ve bedenen galiba onum acısı çıkıyor.
Ben bu zamana kadar her şeyimi kendim yapmaya alışmışım, kayınvalidem sağolsun aşırı aşırı düşünceli bir insan olduğu İçin evin temizliğine kadar kendi halletti etti, belki diyeceksiniz neden kaşınıyorsun yapsın işte diye ama her şeye karışıyor, fazla müdahil oluyor. Kendi annem bile bu kadar çok katılmazken tabağın konacağı dolabı bile önceden söylemesi canımı sıkıyor. Sanki o ev benim değil onların evi gibi hissediyorum kriz de bundan çıktı biraz.
Bakalım allahtan eşim zıt bir insan değil anlayışlı hak veriyor ama işte. Ben anne olacak yaşa geldim, en ufak şeye müdahale edilince canım sıkıldı bir kriz geldi bana, geçer gider inşallah :)