Ben mesleğim gereği özel eğitimde çalışmış biri olarak çocukların ve annelerin durumlarını yakından gözlemledim. "Annem beni neden böyle doğurdu, benim normal olmaya hakkım yok mu?" diyen çok çocuk duydu kulaklarım. Her gece ağlardım. İmkanlar varken bunlardan faydalanmak istedim o nedenle tüm testleri yapıyorum ama buna rağmen rabbim özel gereksinimli bir çocuk nasip ederse, her şeyiyle kabulumdür. Bağrıma basarım.
Bir yandan da Allah der ki ben senin karşına çıkardım, imkanlar sağladım, sen istemedin. Benim bakış açım bu yönde. Hasta çocuğum olursa kanımın son damlasına kadar tedavisi için uğraşırım ama bu bir hastalık değil, sendrom. Tedavisi yok, geri dönüşü yok. Her birimiz bir engelli adayıyız bu göz ardı edilemez ama bile bile kabul etmek bana çok zor geliyor.
Söylediklerim size değil yanlış anlamayın, çok bunaldım bu ara, içimi dökmek istedim. Yıllardır bebek hasreti çeken defalarca tüp bebek yaptıran düşükler yaşayan ben, yine de böyle düşünüyorum. Allah herkese hayırlısını versin inşallah