- 17 Kasım 2018
- 819
- 1.301
- 43
Çokda iyi yapmışsın ne olursa olsun bu çocuğun annesi sensin babayla ortak bir isim de anlasilip konulur şanslısın eşin destek vermis ama keske gorumcenizin eltinizin yanında münakaşa ya girmeseydiniz kendinizi strese sokmasaydiniz eşiniz gerekeni söylerdi bebek doğunca nasılsa o çıkaracak kimliğini simdiden Gecmis olsun sağlıkla alın kucağınıza bende tek basima ıkı cocuk büyüttüm kimsem yoktu yanımda inanın Allah dağına göre kar veriyor üstesinden geliyorsun bir sekildeDirekt konuya giriyorum. Evliliğimde 7. yılıma girdim. Birçok kez düşük, kürtaj ve historoskopik ameliyatlardan sonra şimdi hamileyim. Konu bebeğimin ismi. Kv kafasında bir isim belirlemiş, benim istemediğim bir isim ve herkese bebeğimin isminin o olacağını söylüyor. Birkaç gün önce ben, görümcem ve eltim hep birlikte otururken yine kendi belirlediği ismi söyledi. Ben de o isimden hoşlanmadığımı ve eşimle birlikte belirlediğimiz ismi katacağımızı söyledim. Çıldırdı. Siz ne katarsanız katın ben bu isimle sesleneceğim dedi ben de öyle şey olur mu o zaman herkes istediği isimle seslensin, kabul etmiyorum öyle bir şeyi dedim. Bana ister kabul et ister etme ben katacağım zaten 6 yılda zorla bir çocuk yaptın ben bu bebeğimi nasıl bekliyorum, beni ilgilendirmez dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sadece bu benim elimde olan birşey değil. Hiçbir zaman olmayabilir de diyebildim. Kaldı ki bazı tarama testlerimde risk çıktı, inşallah sağlıkla kucağıma alabilirim bebeğimi. Bu konuda endişeliyim zaten. Eşim başka odadaydı. Yanımıza geldi neden tartıştığımızı sordu. Konuyu öğrenince de isim hakkı eşimdedir anne o ne istiyorsa onu katacağız dedi ama kv yine ısrar ediyordu. Şimdi ben 2 gündür kendime gelemedim. KV'nin bu kadar öfke dolu olduğunu bilmiyordum."6 yılda zorla bir çocuk yaptın" sözleri sürekli kafamda zonkluyor. Kendimi aşağılanmış hissediyorum. Atlatamıyorum. Daha önceki acılı süreçlerimde aileden hiç kimse yanımda olmadı. Her şeyi hep eşimle halletmeye çalıştık. Hastanede tek başıma kaldığım işlemler oldu. Ama konu isme gelince nasıl kendilerinde bu denli hak buluyorlar anlamıyorum. Bir de sözde 40'ın çıkana kadar kv ben kalırım yanında demişti ama eşime söyledim. Lohusalık döneminde stres yaşamak istemiyorum annen böyle yapacaksa hiç gelmesin dedim. Eşimle ben sizce ikimiz bebek bakımını halledebilir miyiz? Başka kimse yok bize yardım edebilecek.
Ben olsam o halde sen doğur kendi çocuğuna kendi istediğin ismi koy ama bu benim çocuğum derdim
Biz esimle halletmistik. Hastanede hemsireler gosterir bebege nasil bakacaginizi. Esinize de gostermelerini rica edersiniz. Sonucta sizin de ilk bebeginiz esinizin de ikiniz de bebek bakmayi bebeginizde ogreneceksiniz. Direk esinizin kucagina verin. Benim esim benim kadar iyi bakan tek kisiydi bebegimize.Direkt konuya giriyorum. Evliliğimde 7. yılıma girdim. Birçok kez düşük, kürtaj ve historoskopik ameliyatlardan sonra şimdi hamileyim. Konu bebeğimin ismi. Kv kafasında bir isim belirlemiş, benim istemediğim bir isim ve herkese bebeğimin isminin o olacağını söylüyor. Birkaç gün önce ben, görümcem ve eltim hep birlikte otururken yine kendi belirlediği ismi söyledi. Ben de o isimden hoşlanmadığımı ve eşimle birlikte belirlediğimiz ismi katacağımızı söyledim. Çıldırdı. Siz ne katarsanız katın ben bu isimle sesleneceğim dedi ben de öyle şey olur mu o zaman herkes istediği isimle seslensin, kabul etmiyorum öyle bir şeyi dedim. Bana ister kabul et ister etme ben katacağım zaten 6 yılda zorla bir çocuk yaptın ben bu bebeğimi nasıl bekliyorum, beni ilgilendirmez dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sadece bu benim elimde olan birşey değil. Hiçbir zaman olmayabilir de diyebildim. Kaldı ki bazı tarama testlerimde risk çıktı, inşallah sağlıkla kucağıma alabilirim bebeğimi. Bu konuda endişeliyim zaten. Eşim başka odadaydı. Yanımıza geldi neden tartıştığımızı sordu. Konuyu öğrenince de isim hakkı eşimdedir anne o ne istiyorsa onu katacağız dedi ama kv yine ısrar ediyordu. Şimdi ben 2 gündür kendime gelemedim. KV'nin bu kadar öfke dolu olduğunu bilmiyordum."6 yılda zorla bir çocuk yaptın" sözleri sürekli kafamda zonkluyor. Kendimi aşağılanmış hissediyorum. Atlatamıyorum. Daha önceki acılı süreçlerimde aileden hiç kimse yanımda olmadı. Her şeyi hep eşimle halletmeye çalıştık. Hastanede tek başıma kaldığım işlemler oldu. Ama konu isme gelince nasıl kendilerinde bu denli hak buluyorlar anlamıyorum. Bir de sözde 40'ın çıkana kadar kv ben kalırım yanında demişti ama eşime söyledim. Lohusalık döneminde stres yaşamak istemiyorum annen böyle yapacaksa hiç gelmesin dedim. Eşimle ben sizce ikimiz bebek bakımını halledebilir miyiz? Başka kimse yok bize yardım edebilecek.
Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alın inşallah.Direkt konuya giriyorum. Evliliğimde 7. yılıma girdim. Birçok kez düşük, kürtaj ve historoskopik ameliyatlardan sonra şimdi hamileyim. Konu bebeğimin ismi. Kv kafasında bir isim belirlemiş, benim istemediğim bir isim ve herkese bebeğimin isminin o olacağını söylüyor. Birkaç gün önce ben, görümcem ve eltim hep birlikte otururken yine kendi belirlediği ismi söyledi. Ben de o isimden hoşlanmadığımı ve eşimle birlikte belirlediğimiz ismi katacağımızı söyledim. Çıldırdı. Siz ne katarsanız katın ben bu isimle sesleneceğim dedi ben de öyle şey olur mu o zaman herkes istediği isimle seslensin, kabul etmiyorum öyle bir şeyi dedim. Bana ister kabul et ister etme ben katacağım zaten 6 yılda zorla bir çocuk yaptın ben bu bebeğimi nasıl bekliyorum, beni ilgilendirmez dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sadece bu benim elimde olan birşey değil. Hiçbir zaman olmayabilir de diyebildim. Kaldı ki bazı tarama testlerimde risk çıktı, inşallah sağlıkla kucağıma alabilirim bebeğimi. Bu konuda endişeliyim zaten. Eşim başka odadaydı. Yanımıza geldi neden tartıştığımızı sordu. Konuyu öğrenince de isim hakkı eşimdedir anne o ne istiyorsa onu katacağız dedi ama kv yine ısrar ediyordu. Şimdi ben 2 gündür kendime gelemedim. KV'nin bu kadar öfke dolu olduğunu bilmiyordum."6 yılda zorla bir çocuk yaptın" sözleri sürekli kafamda zonkluyor. Kendimi aşağılanmış hissediyorum. Atlatamıyorum. Daha önceki acılı süreçlerimde aileden hiç kimse yanımda olmadı. Her şeyi hep eşimle halletmeye çalıştık. Hastanede tek başıma kaldığım işlemler oldu. Ama konu isme gelince nasıl kendilerinde bu denli hak buluyorlar anlamıyorum. Bir de sözde 40'ın çıkana kadar kv ben kalırım yanında demişti ama eşime söyledim. Lohusalık döneminde stres yaşamak istemiyorum annen böyle yapacaksa hiç gelmesin dedim. Eşimle ben sizce ikimiz bebek bakımını halledebilir miyiz? Başka kimse yok bize yardım edebilecek.
O kimlikte ne yazarsa yazsın ben istediğim isimle seslenirim diyor.
Ne kadar zorlanırsanız zorlanın stres olmaktan ıyıdır kesınlıkle ıstemeyın bız kayınvalıdemle iyi anlaştogımız halde ilk defa lohusalıkta küslük yasadık çunkü sütünle alakalı yorum yapıcak bu bebek zayıf dıcek fln sakın ha sakınDirekt konuya giriyorum. Evliliğimde 7. yılıma girdim. Birçok kez düşük, kürtaj ve historoskopik ameliyatlardan sonra şimdi hamileyim. Konu bebeğimin ismi. Kv kafasında bir isim belirlemiş, benim istemediğim bir isim ve herkese bebeğimin isminin o olacağını söylüyor. Birkaç gün önce ben, görümcem ve eltim hep birlikte otururken yine kendi belirlediği ismi söyledi. Ben de o isimden hoşlanmadığımı ve eşimle birlikte belirlediğimiz ismi katacağımızı söyledim. Çıldırdı. Siz ne katarsanız katın ben bu isimle sesleneceğim dedi ben de öyle şey olur mu o zaman herkes istediği isimle seslensin, kabul etmiyorum öyle bir şeyi dedim. Bana ister kabul et ister etme ben katacağım zaten 6 yılda zorla bir çocuk yaptın ben bu bebeğimi nasıl bekliyorum, beni ilgilendirmez dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sadece bu benim elimde olan birşey değil. Hiçbir zaman olmayabilir de diyebildim. Kaldı ki bazı tarama testlerimde risk çıktı, inşallah sağlıkla kucağıma alabilirim bebeğimi. Bu konuda endişeliyim zaten. Eşim başka odadaydı. Yanımıza geldi neden tartıştığımızı sordu. Konuyu öğrenince de isim hakkı eşimdedir anne o ne istiyorsa onu katacağız dedi ama kv yine ısrar ediyordu. Şimdi ben 2 gündür kendime gelemedim. KV'nin bu kadar öfke dolu olduğunu bilmiyordum."6 yılda zorla bir çocuk yaptın" sözleri sürekli kafamda zonkluyor. Kendimi aşağılanmış hissediyorum. Atlatamıyorum. Daha önceki acılı süreçlerimde aileden hiç kimse yanımda olmadı. Her şeyi hep eşimle halletmeye çalıştık. Hastanede tek başıma kaldığım işlemler oldu. Ama konu isme gelince nasıl kendilerinde bu denli hak buluyorlar anlamıyorum. Bir de sözde 40'ın çıkana kadar kv ben kalırım yanında demişti ama eşime söyledim. Lohusalık döneminde stres yaşamak istemiyorum annen böyle yapacaksa hiç gelmesin dedim. Eşimle ben sizce ikimiz bebek bakımını halledebilir miyiz? Başka kimse yok bize yardım edebilecek.
Ne kadar zorlanırsanız zorlanın stres olmaktan ıyıdır kesınlıkle ıstemeyın bız kayınvalıdemle iyi anlaştogımız halde ilk defa lohusalıkta küslük yasadık çunkü sütünle alakalı yorum yapıcak bu bebek zayıf dıcek fln sakın ha sakın
Ben olsam gayet mesafeli olurdum şu cümleden sonra gider parayla yardımcı tutardım en olmadı yine de kv eline düşmezdim
Artık kesinlikle istemiyorum gelmesini ama gelirse de birşey diyemem. Fakat gelip istediği isimle seslenir beni sinir ederse eşime söylerim direkt götürür evine.
Oncelikle 1 kısı daha gerekıyo ama 1 hafta yeterr. Kardes anne kuzen cok yakın arkadas. Ama senı strese sokacak k.v olmasın bu. İsme gelınce kocan en güzelini demiş o ıstedıgını desın.sen kendı taktıgın ismi kullan. Hep kv ıle kalmayacaksın ya salla gitsin. Ama cok kızdım o kadına. Birde kadın yanı. Anlayıssız. Yazık yanı. Sende bıde sana derse bagır. Altta kalma.Direkt konuya giriyorum. Evliliğimde 7. yılıma girdim. Birçok kez düşük, kürtaj ve historoskopik ameliyatlardan sonra şimdi hamileyim. Konu bebeğimin ismi. Kv kafasında bir isim belirlemiş, benim istemediğim bir isim ve herkese bebeğimin isminin o olacağını söylüyor. Birkaç gün önce ben, görümcem ve eltim hep birlikte otururken yine kendi belirlediği ismi söyledi. Ben de o isimden hoşlanmadığımı ve eşimle birlikte belirlediğimiz ismi katacağımızı söyledim. Çıldırdı. Siz ne katarsanız katın ben bu isimle sesleneceğim dedi ben de öyle şey olur mu o zaman herkes istediği isimle seslensin, kabul etmiyorum öyle bir şeyi dedim. Bana ister kabul et ister etme ben katacağım zaten 6 yılda zorla bir çocuk yaptın ben bu bebeğimi nasıl bekliyorum, beni ilgilendirmez dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sadece bu benim elimde olan birşey değil. Hiçbir zaman olmayabilir de diyebildim. Kaldı ki bazı tarama testlerimde risk çıktı, inşallah sağlıkla kucağıma alabilirim bebeğimi. Bu konuda endişeliyim zaten. Eşim başka odadaydı. Yanımıza geldi neden tartıştığımızı sordu. Konuyu öğrenince de isim hakkı eşimdedir anne o ne istiyorsa onu katacağız dedi ama kv yine ısrar ediyordu. Şimdi ben 2 gündür kendime gelemedim. KV'nin bu kadar öfke dolu olduğunu bilmiyordum."6 yılda zorla bir çocuk yaptın" sözleri sürekli kafamda zonkluyor. Kendimi aşağılanmış hissediyorum. Atlatamıyorum. Daha önceki acılı süreçlerimde aileden hiç kimse yanımda olmadı. Her şeyi hep eşimle halletmeye çalıştık. Hastanede tek başıma kaldığım işlemler oldu. Ama konu isme gelince nasıl kendilerinde bu denli hak buluyorlar anlamıyorum. Bir de sözde 40'ın çıkana kadar kv ben kalırım yanında demişti ama eşime söyledim. Lohusalık döneminde stres yaşamak istemiyorum annen böyle yapacaksa hiç gelmesin dedim. Eşimle ben sizce ikimiz bebek bakımını halledebilir miyiz? Başka kimse yok bize yardım edebilecek.
Ay okurken sinirimden kramp girdi. Mahalle karısıymış tam. Edepsiz kadın istediği olmayacak belli ama.yine de.moral bozuyo yok başka isimle cagiracakmks bilmem ne. En fazla beş yasına kadar istediği isimle.cagirir odan sonra da yüzüne bile bakmaz torunu. Cocular gerçek sevgiyi hissediyor.Direkt konuya giriyorum. Evliliğimde 7. yılıma girdim. Birçok kez düşük, kürtaj ve historoskopik ameliyatlardan sonra şimdi hamileyim. Konu bebeğimin ismi. Kv kafasında bir isim belirlemiş, benim istemediğim bir isim ve herkese bebeğimin isminin o olacağını söylüyor. Birkaç gün önce ben, görümcem ve eltim hep birlikte otururken yine kendi belirlediği ismi söyledi. Ben de o isimden hoşlanmadığımı ve eşimle birlikte belirlediğimiz ismi katacağımızı söyledim. Çıldırdı. Siz ne katarsanız katın ben bu isimle sesleneceğim dedi ben de öyle şey olur mu o zaman herkes istediği isimle seslensin, kabul etmiyorum öyle bir şeyi dedim. Bana ister kabul et ister etme ben katacağım zaten 6 yılda zorla bir çocuk yaptın ben bu bebeğimi nasıl bekliyorum, beni ilgilendirmez dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Sadece bu benim elimde olan birşey değil. Hiçbir zaman olmayabilir de diyebildim. Kaldı ki bazı tarama testlerimde risk çıktı, inşallah sağlıkla kucağıma alabilirim bebeğimi. Bu konuda endişeliyim zaten. Eşim başka odadaydı. Yanımıza geldi neden tartıştığımızı sordu. Konuyu öğrenince de isim hakkı eşimdedir anne o ne istiyorsa onu katacağız dedi ama kv yine ısrar ediyordu. Şimdi ben 2 gündür kendime gelemedim. KV'nin bu kadar öfke dolu olduğunu bilmiyordum."6 yılda zorla bir çocuk yaptın" sözleri sürekli kafamda zonkluyor. Kendimi aşağılanmış hissediyorum. Atlatamıyorum. Daha önceki acılı süreçlerimde aileden hiç kimse yanımda olmadı. Her şeyi hep eşimle halletmeye çalıştık. Hastanede tek başıma kaldığım işlemler oldu. Ama konu isme gelince nasıl kendilerinde bu denli hak buluyorlar anlamıyorum. Bir de sözde 40'ın çıkana kadar kv ben kalırım yanında demişti ama eşime söyledim. Lohusalık döneminde stres yaşamak istemiyorum annen böyle yapacaksa hiç gelmesin dedim. Eşimle ben sizce ikimiz bebek bakımını halledebilir miyiz? Başka kimse yok bize yardım edebilecek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?