- Konu Sahibi MissDynamite
-
- #141
Anne misiniz siz ? Çünkü benim nezdimde böyle bir ifadeyi anne olmamış ya da iyi bir anne olamamış bir kadın kullanabilir ancak. Babanın sorumluluğu yok denmiyor ama 4 ve 8 yaşındaki bebeklerden bahsediliyor burda. Benim gözümde 4 yaşta, 8 yaşta bebek sayılır henüz. Daha büyük çocuklarda evet olabilir, çocuk diğer tarafı sık görmek koşuluyla anne veya babada kalabilir. Ama en azından artık bu çocukların ergen yaşta ve kendi başına hareket etme kabiliyetinde olması gerekir.
Evet 4 yaşındaki bir çocuğun huzuru ve mutluluğu anneden uzak hı hı oldu! Ya ne kafalarda yaşıyorsunuz siz gerçekten. Garip ve çilekeş anne modunda olacak en son anneyim Ama anne olmanın sorumluluğunu, insan olmanın sorumluluğunu son derece iyi biliyorum. Minicik bir çocuk için annenin ne olduğunu bilmek için "ah vah anne "olmaya gerek yok. Cennetin ayaklarımın altında olmasına hele hiç hiç ihtiyacım yok. Kendi sorumluluğumda dünyaya getirdiğim bir çocuğun sorumluluğunu taşıyorum ben sadece. Ayrıca kendi içinizde celiskidesiniz. Demissiniz ya "Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelerin, kendi cikarlarindan önce çocuğunun çıkarlarını düşünen annelerin eli öpülesi " diye evet burada haklısınız ama atladiginiz şey bu konuda, konu sahibinin çocuklarının huzuru, mutluluğu ve çıkarını değil ilk etapta kendi çıkarını gozettigidir.Ben tırt anneyim en anne sizsiniz garib anam cilekes anamsiniz cennet de bizim degil sizin ayaklarinizin altinda, sizi cocuklarinizi hicbir kosulda, babasi dahil kimseye vermeyeceginiz icin yılın annesi seçiyorum, oldu mu?
Ama ben yine de Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelere, ne olursa olsun yanimda olsun diyip cocuklarinin hayatini mahveden annelere duydugumdan daha fazla saygi duyuyorum. Siz onlara anne demeseniz de, benim gozumde asıl eli opulesi olanlar, kendi cikarlarindan once cocugununkini dusunenlerdir.
Konunun hepsini okumadım ama hayatınızdan mi endişe ediyorsunuz? Öyle değildir inşallah. Ama aldığınız karar çok zor. Babasız büyüyen çocuklar daha kolay atlatıyor ama annesiz büyüyen çocuk bunu atlatamıyor. Annesizlik bir ömür boyu yara olarak kalan bir şey. Benim annem iyi bir anne değil mesela. Ve hayatımda hiçbir desteğini görmedim. Ve hayatım boyunca bunun izlerini taşıdım, eksikliğini çok hissettim. Henüz 1 yaşındayken üniversite okumak İçin beni Ananeme bıraktı bir kaç sene. Zordu o zamanda. Ama yine de bir figür olarak durması bile kardeşlerime ve bana güven veriyor bir şekilde.şöyle bir yanlış anlaşılma var ve linç etmenize luzum yok. Ben çocuklarımdan vazgeçmek istemiyorum öyle bir derdim yok. çok şükür onlara bakabilecek durumdayım. Ama anlayamadığınız şey şu. Ben ilk etapta kendim zarar görmeden bu evliliği bitirmeye çalışıyorum. Çocukları babalarına bırakıp başka bir şehre gitme gibi bir düşüncem yok. Eteğimden gitsinler gibi bir durumda söz konusu değil. Ama bu güne kadar yaşadıklarımdan sonra zarar göreceğime eminim ve hasarsız bişeyler yapabilmeyi umuyorum. Tek ve en büyük korkum çocuklarımın bana karşı kötü düşünmesi. Elbette büyüyecekler ve eğriyi doğruyu anlayacakları yaşa geldiklerinde bana hak vereceklerdir. Bilmiyorum kendi doğru ifade edemiyorda olabilirim çok yoğun duygularım. ama şu algı olmasın lütfen çocuklarını bırakıp gitmek istiyor. öyle birşey değil anlatmaya çalıştığım.
diyeceksiniz bukadar korkuyorsan tedbir koydur uzaklaştırma al. ben bunların hepsini haklarımı biliyorum cahil bir insan değilim. lakin bu yapılanların hangisi bu güne kadar kaç kadını korudu. bunları yaparak ölüp çocuklarımı annesiz bırakmak daha mı mantıklı. umarım kendimi anlatabilmişimdir.
Ay siz neyle besleniyorsunuz yaBen tırt anneyim en anne sizsiniz garib anam cilekes anamsiniz cennet de bizim degil sizin ayaklarinizin altinda, sizi cocuklarinizi hicbir kosulda, babasi dahil kimseye vermeyeceginiz icin yılın annesi seçiyorum, oldu mu?
Ama ben yine de Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelere, ne olursa olsun yanimda olsun diyip cocuklarinin hayatini mahveden annelere duydugumdan daha fazla saygi duyuyorum. Siz onlara anne demeseniz de, benim gozumde asıl eli opulesi olanlar, kendi cikarlarindan once cocugununkini dusunenlerdir.
Kacirdiginiz bir sey varBi de yorumlari okuyunca dedim ki yine dunya erkeklere güzel, evlilikte kadina istedigin gibi eziyet et, bosaninca da cocugun tum sorumlulugunu anneye yik, hic evlenmemis copsuz uzum gibi keyfine bak. Kadin evliyken sürüldüğü yetmez gibi bosaninca da sürünsün.
Ay siz neyle besleniyorsunuz ya
Yazmayim yazmayım diyorum konunun başından beri konu sahibine destek olmak için sacmalamakta nirvana yaptınız
Hanımefendi bana 4 yaşında bir çocuk gösterin annesi yanında değilken mutlu olsun
Annesi onun iyiliği için onu terk etsin Allah'ım fantaziye bak daha yazarken dökülüyor cumle
Sadece 4 değil 8 yaşında bir çocukta gösterin ona diyelim ki annen seni terk edecek senin iyiliğin için
O yavru var ya ölüme de gitse yangına da gitse suda boğulmaya da gitse annesini ister annesiyle gider
Cümleye bak yavrusunun mutluluğu için ondan uzak kalan anneye saygisi varmış bak bak bak
Yazıklar olsun bende soz bitti
Ne yiyip ne içiyorsunuz kafalar pırıl pırıl valla
Kacirdiginiz bir sey var
Evlatlari onda kaldigi icin surunme fikri evlada da anneye de diger butun engellerden daha fazla yuk yukler, tahrik eder.
Bir anne evlatlarindan ayrilmak istemezse adamin copsuz olmasini istedigi icin veya cefakar ve fedakar kutsal kadin ana rolune burundugu icin degil, yalnizca evlatlarindan ayri kalmak istemedigi icindir.
Bu gayet normal, anlasilabilir bir icgudu bence, bunun toplumun ataerkilligi ne bileyim erkegin sorumsuzlugu, sorumluluk verilmemesi gibi sebeplerle alakasi yok, bunu bilmek basit bir seydir.
Buradaki en onemli faktörse, gozden kacirdiginiz kisim burasi, babanin potansiyel bir katil olabilme ihtimali ve cocuklarin onda kalmasinin yaratacagi tehlikeler.
Yani yine konunun toplumsal sorunlarla, erkeklerin pipileriyle, erkekler yatsin, kadinlar cocuk baksin zihniyetiyle uzaktan yakindan ilgisi yok. Tamamen cocuk odakli bir bakis acisi.
Evet 4 yaşındaki bir çocuğun huzuru ve mutluluğu anneden uzak hı hı oldu! Ya ne kafalarda yaşıyorsunuz siz gerçekten. Garip ve çilekeş anne modunda olacak en son anneyim Ama anne olmanın sorumluluğunu, insan olmanın sorumluluğunu son derece iyi biliyorum. Minicik bir çocuk için annenin ne olduğunu bilmek için "ah vah anne "olmaya gerek yok. Cennetin ayaklarımın altında olmasına hele hiç hiç ihtiyacım yok. Kendi sorumluluğumda dünyaya getirdiğim bir çocuğun sorumluluğunu taşıyorum ben sadece. Ayrıca kendi içinizde celiskidesiniz. Demissiniz ya "Çocuklarının huzuru ve mutlulugu icin, onlardan uzak kalmayi bile goze alan annelerin, kendi cikarlarindan önce çocuğunun çıkarlarını düşünen annelerin eli öpülesi " diye evet burada haklısınız ama atladiginiz şey bu konuda, konu sahibinin çocuklarının huzuru, mutluluğu ve çıkarını değil ilk etapta kendi çıkarını gozettigidir.
Çocuğu yaparken her şey güzel. Beş dakikalık zevk yani. Sonra belki de üvey anne ile yaşamak zorunda kalacak çocukları düşünmeyen bir ana....Merhaba değerli arkadaşlar. 10 yıllık evliyim. 8 ve 4 yaşında iki çocuk annesiyim. Eşimle uzun zamandır süre gelen sorunlarımız sıkıntılarımız var. Maddi sorumsuzluk, fiziksel ve psikolojik şiddet, aldatılma. uzun süre hepsine katlandım ama tahammül edemeyeceğim bir evreye geldim 2018 yılı nisan ayında. ve boşanmak için evden ayrıldım. Ama bu süreçte hamile olduğumu öğrenerek ve eşimden sözler alarak evime geri döndüm. Daha sonrasında bebeğimide kaybettim. Eşim verdiği sözlerin hepsini tuttu diyebilirim değişti düzeldi fakat ben düzelemiyorum. Yılların birikmişliği yorgunluğu beni bitirdi. O zamanda o kararı verebilmek benim için çok zordu ve düzelemeyeceğine emin olduğum için ayrılık kararı almıştım. Evet birşeyleri düzeltmeye uğraştık ama benim içimde bu evliliğe inancım kalmadı ve tek isteğim onsuz bir hayat. En büyük sıkıntım boşandığımız takdir başarabilirsem çocuklarımın benimle yaşamasına müsade etmeyecek. aynı şehirde olmamızada hiç birşekilde izin vermeyecek. Kötü bir koca olabilir ama iyi bir baba çocuklara çok iyi bakacağından hiç şüphem yok. Ben maddi olarakta aynı koşulları sağlayamam çocuklara. Sizlere bir sorum var. Çocuklarını babalarına bırakacak boşanmış annelerimiz varmı? Nasıl oluyor? En büyük korkum onların benden nefret etmeleri. Bundan çok korkuyorum ama çocukların için bile aynı evde onunla yaşamaya tahammülüm kalmadı. Nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum.
Size kocaman bir iyi geceler diliyorum. Avuntuya devam. Demagojiyle iş bitseydi ohooo.Kadin cocuklarini dusunmuyor olsa neden bu konuyu açsın ki? Kimseye fikrini sormaz birakir gider, konu acmis, sormus, fikir almak istemis, ama hepiniz toplanmis kim daha çok anne yarışına girmişsiniz, cidden komik, kızamıyorum bile.
Sadece burda değil heryerdesiniz, birileri calisan annelerin anneliğini begenmez, biri ev kadinisin kaliteli zaman gecirmiyorsun der, biri egitimsiz anneyi elestirir, biri ozgur anneye nefret kusar, düşün artik insanlarin anneliğinin yakasindan yahu.
Bu demogoji değil,insanların geçirdiği elinde olmayan bir takım dönemleri var,kendini çaresiz hissedip asamadiklari yanında kimseyi istemediği dönemler,bunlar çok ağır duygu birikimleri olduğu için çoğu zamn doğru karar veremezler,zamana ihtiyaçları vardır,desteğe anlayışa...sonra doğru kararları alirlarSize kocaman bir iyi geceler diliyorum. Avuntuya devam. Demagojiyle iş bitseydi ohooo.
O zaman şöyle bakalim olaya, bu adamda gercekten cocuklarini öldürecek potansiyel varsa ve anne buna ragmen cocuklari babaya birakiyorsa, babadan cok da farklı değildir degil mi? Normal bir insan, cocugunu potansiyel bir katille birakmayacagina gore anne de normal degil diyelim, o zaman ne farkeder ha baba ha anne, al birini vur ötekine, bari gönüllü olanda kalsın çocuk.
Size zarar vermek isteyen biri zaten çocukları kullanarak size en büyük eziyeti yapacaktır,bu kozu vermeyin,dediklerimi okuyunsonunda beni anlayan biri. tabiki çocukları alabileceğimi biliyorum. asla onlardan vazgeçmek değil derdim. bi anne çocuklarından nasıl vazgeçer. ama anlaşarak boşanabilmemin tek yolu babalarına bırakmak çocukları. çekişmeli boşanma davasında yaşayacağım hiç birşeyi kaldıracak gücüm yok. elbette benimde anlaşmalı boşanırsak ekleyeceğim şart şu. çocuklar sende kalsın. ama istediğim vakit göreceğim engelleme olmayacak. bunun garantisini almadan zaten bırakmam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?