Boşanma hakkında-Çocukların babada kalması?

onu ben demiştim çünkü siz bu şehirde kalmama izin vermez dediniz.
antalyada kalabilecekseniz adamı çiğneyip çocukları da alabilirsiniz o zaman.
ya kendinizi net ifade edemiyorsunuz yada çelişkilisiniz.
Ben hanımefendinin anlatamadığı şeyler olduğunu düşünüyorum. Burada ki sorusu da biraz rahatlamak amaçlı gibi geldi
 
Sizin içinde bulunduğunuz durumun zorluğunu anlayabiliyorum. Ancak yukarıda belirtilen senaryoda olduğu gibi iş çıkışlarınızda çocuklarınızı görmeye gitmeniz konusunda zorluk yasamayacagınıza emin misiniz? Kaldı ki sizce bu süre yeterli mi, bu yastaki çocuklar için?

Ben sizdeki hatanın düzelme ve yeni bebek döneminde eve dönüş zamanınızdaki tavrınızdan ileri geldiğini düşünüyorum. Yabancı gibi hissettiğim bir kimseyle görüşmek, bana dokunması ne kadar rahatsız edici demissiniz. Keşke döndüğünüzde, eve dönüşünüzün bir affedis olmadığını deneme süreci olduğunu belirtseydiniz ve kaldığı yerden devam etmeseydiniz. Şartlarınızı bilemiyorum ama ben giderek mesafeli ve uzak aynı ev içinde resmi bir arkadaşlık seviyesinde ilişkimi yürütürdüm. En azından çocuklar biraz büyüyünce kadar. Eşiniz zaten bu durumu anlattığınızda medeni tepkiler vermeyecekse, bosandiginizda ümit ettiğiniz medeni tepkileri hic vermeyecek demektir.

Bu durumda da siz bir seçim yapıyor olacaksınız... Kendi yaşamınız ve sizin yaşamınızın ıçınde ne kadar yer sahibi olabileceği belli olmayan evlatlarınızla ilgili...
 
evliyken medeni tepkiler alamadığım birinin boşanıncada medeni davranmasını beklemiyorum zaten. korktuğum için Sırf bu yüzden bu evliliği sürdürmek ne kadar mantıklı. bütün bir ömrü korkuyla o evliliğe sığınarak nasıl geçirebilirim? yani 10 yıldır bu korkuyla sindirildim zaten. hala korkuyorum boşanma aşamasında olacaklardan sonrasında yaşayacaklarımdan herşeyden korkuyorum. bu korkuyla ömür geçer mi?
 
Esinize karşı olan duygu ve düşüncelerinizi en dolayı uzman yardımı almayı düşündünüz mü hiç. Bir de şuan evlisiniz ve eşiniz size herşey normalmiş gibi davranirken sevgi gösterirken siz hiçbir şeyin normal olmadığını ve geçmişi unutamadığınizi hissettirebiliyor musunuz? Kararınızı ve düşüncelerinizi yargılamak haddim değil tabiki ben sadece empati yapmak istiyorum. Çocuğumun böyle bir durumda kalması durumunda kendimi bencillik ile suclardim sanırım. Belki benim annelik duygum biraz daha farklıdır ama ben çocuğumla varım diye düşünüyorum. Ondan ayrı kalmayi, onsuz bir ev düzen kurmayı ruhuma kabul ettiremezdim sanırım. Esinizle duygularinizi paylaşın size yardımcı olsun siz bir uzmandan yardım alın. Çünkü bu verdiğiniz kararla psikolojisi daha düzgün bir anne olamayabilirsiniz.
 
Ben sizi anlıyorum. Korkuyla, mutsuzlukla elbette bir omur geçmez. Ama oncelikle sahip olduklarınıza şükredebilirseniz ornegin sağlığınıza, sıhatinize, evlatlarınıza... ve sonra yeniden aklı selim düşünürseniz bence bizim vereceğimiz fikirlerden çok daha üstün bir çıkar yolu bizzat siz bulacaksınız.

Rasyonel olarak bir fayda maliyet analizi yapın. Neler kazanacaksınız, ne kaybedeceksiniz? Bosandığınızda ve çocukları karşı tarafa bıraktığınızda aynı korkuları yasamayacagınızı düşünüyorsunuz yani sizi rahat bırakacak karşı taraf? Mesela yeniden evlenseniz ya da bir başka ilişkiniz olsa prb olmayacak? Bu ciddi bir karar. Sizin durumunuzu ve neyle karşı karşıya olduğunuzu bilmeyen kimseler olarak biz, sizin kafanızı karıştırıyor da olabiliriz. Ancak kişisel görüşümü soracak olursanız bahsettiğiniz düzeydeki bir ilişki çerçevesinde, bosandiginizda çocuklarınızdan da kısmen veya büyük ölçüde boşanmaya zorlanacaginiz şartlar oluşturulacaktır.
 
İyi düşünün. Gerçekten çocuklardan onların iyiliğini düşündüğünüz için mi vazgeçiyorsunuz? Ortak velayet olsun. Pişman olmayın.
 
Şu anda boşanmak istiyorum, yapamıyorum seninle diye ortaya çıktığınızda, ortada elle tutulur bir sebebiniz yoksa, rahat batan, macera arayan bir kadın gibi görülür ve gösterilmeye çalışılırsınız. Kimse sizin ruhunuzda oluşan derin yaralarla ilgilenmez ve haklı görmez.Çocuklarınız için zoraki katlandığınız bu mutsuz yaşam günden güne sizi eritir.
Öncelikle psikolojik bir destek almalı, mevcut halinizde kendinizi mutlu kılmaya çalışmalısınız.Boşanmaya ve bunun getireceği değişimlere psikolojik olarakta hazır olmalısınız.
Kendinize güveniniz oluşursa, zaten korkunuz, endişeniz kalmaz.Karşılaşacağınız zorluklarla daha kolay mücadele edebilirsiniz.
Bu süreci nasıl yürüteceğiniz sizin korkularınızı yenmenize bağlı.
Boşanmaya razı gelsin diye, çocuklarınızı babaya bırakmayın.Bunu düşünmeyin bile.
Ben çocuk olsam, ne gerekçeyle olduğu beni ilgilendirmez. Annem beni bırakmış, terk etmiş olarak algılardım. Onlarda öyle algılayıp, sizden uzaklaşırlar. Onlarında ruhunda derin yaralar açılır.
Boşanma konusunu konuşabildiğiniz zaman, ortak velayet seçeneğini değerlendirmeniz uygun olacaktır.
 
Benim bir arkadasimin annesi zamaninda cocugu mecbur babaya vermek zorunda kalmis. Iranlilar ve bosanma olunca mahkeme erkek evlat babanin hakkidir diye kadina vermemis cocuklari. Arkadasim annesini yinede affetmedi hic. Hep onun icin bizi görmek icin savasmadi derdi. Üvey anneden iskence görmüs de. Demek istedigim: Siz savasmadan cocuklari verseniz bu onlarda ömür boyu iz birakabilir. Esiniz siz gitseniz onlarla zor görüstürür gibi. Iyi düsünün. Avukata danisin. Benim esim de mükemmel bir baba ama yinede cocuklar birsey olsa hep beni ariyor.
 
hasta ruhlu adam bir tek bana hasta ruhlu bundan eminim. çocuklarına zarar verebileceği düşüncesi asla yok kafamda. öyle düşünmeyin.

ölüm korkunuz olduğuna göre potansiyel katil olarak gördüğünüz adamla çocuklarınızı nasıl yalnız bırakacaksınız? Bir insan caniyse canidir.

çocukların velayetini boşanmamak için kullanacağını söylediğiniz adam, velayeti ona verip boşandıktan sonra siz tıpış tıpış dönün diye çocukları size gösterir mi zannediyorsunuz? Velayeti verseniz dahi göremeyeceğinizi biliyorsunuz, mahkeme haftasonu sana verdi al çocukları diyecek medeniyetteki adamdan ölüm korkunuz olmazdı zaten.

anlattığınız profille barışçıl bir boşanma olmaz, ya her şeyi göze alacaksınız, ya ömür boyu, yada çocuklarınız 20 yaş üzeri olana kadar çekeceksiniz.

ben asla çocuklarımdan vazgeçmezdim.
 
Eşiniz cokkkkkkkk iyi bir BABA ise nafakayi karşılar haftasonlari da gelir alır sizden.
Çocuklarınız sizde kalsın iyi bir ANNE olun
 

Ben sizi cok iyi anlıyorum, sizi anlamayanlardaki sorun insanların anneliğe ekstra ekstra anlamlar ve sorumluluklar yuklemesinden kaynaklaniyor. Evet annelik güçlü ve onemli bir kavram ama bir çocuk uzerinde annenin ne kadar sorumluluğu varsa babanin da o kadar sorumluluğu var, sizin ozelinizde degil, genel olarak da yasam kosullari kiminle kalmasina daha uygunsa cocuk onunla kalmalı zaten, çocuklarin annelerine ne kadar ihtiyaci varsa babalarina da o kadar ihtiyaclari var. Ama bosanlamalarda nedense kimse baba birakti demiyor da anne bıraktı olay oluyor...
 
Eşin ile konuşsan? Boşanma dan uzak ilişki kurarak problemi çözseniz?
 
Cocuklariniz asla sizi anlamayacak. Istediginiz kadar gerekce sunun. Bunu goze aliyorsaniz birakin cocuklarinizi. Ama onalrda kesinlikle bir yara birakacaksiniz. Siz en az hasarla cikarken, en buyuk hasari onlar alacak. Hele 4 yasindaki...sizi anlamak zorunda degil.
 
Normalde bosanmadan sonra cocuklar annede de kalabilir babada da. İlle annede olacak diye bir sey yok diye dusunuyorum ama madem babalari sorunlu,madem kanunlarin sizi koruyamayacagindan endise ettiginiz bir adam var yaninizda,cocuklari ona nasil birakacaksiniz? Adam normal adam olsa okey siz anneyseniz o da baba,sizin kadar onun da sorumlulugu derdim ama siz daha bosanmaya korkuyorsunuz,cocuklari vermekten korkmayacak misiniz peki?
 
Ama boşanırsanız çocukları göstermez diyosunuz o bakıp görmeyeceeinize siz bakın baba yılda 1-2 kez görsün!
 
Ya işte bu yaa insanlar neden anlamıyor bunu. Kadın senelerdir dayak, aşağılama ne varsa yaşamış anlatmış. Herkesin tek derdi aaaa çocuğunu bırakıyor, ben olsam şöyle yaparım, ben çocuğumu böyle severim, elimi bırakırım, kolumu koparırım. Çoğu kişinin maksadı kadıncağıza destek olup yardım etmek değil. İnsanların kötü durumlarını okuyup, yargılayıp kendi egolarını tatmin etmek.
 
Yalnız ortada normal bir adam ve baba yok farkında mısınız?

Konu sahibi kendi can güvenliğini tehlikeye sokmasından korktuğu bir adama nasıl bırakacak 2 tane çocuğu?

Çocukları çok büyük bir ihtimalle annesine karşı doldurup, görüştürmeyecek. Sanki boşaninca medeni bir şekilde olacakmış herşey gibi çocukları babasına bırakın demek doğru değil bu tabloda.
 
Bırakın demiyoruz zaten ama anneye bu ladar fazla eleştiri yapılması normal mi sizce. Kadın kaç senelik kocasını tanıyor. Çocuklarına bişey yapmayacağından eminse ve bu süreçte en az zararla bu şekilde olucaksa neden olmasın. İnsanlar kadın çocukları babasına atıp kaçıp hayatını yaşayacakmış gibi davranıyor. Kadın anneyse adamda baba. Gerekirse eşek gibi bakacak adam. Hem kadının kendisi için iyisini istemesi neden sorun ki. Tamam evet anne ama insan sonuçta. 3 yaşında kızım var bu kadar kötü değil ama boşanmaya çok yaklaştığım bir dönem oldu. Az çok anlıyorum. Allah yardımcısı olsun. Anlaşılmanın çok zor olduğu bir durum.
 
Bencede siz cocuklari babaya bırakın baba daha iyi bakar çünkü ne olursa olsun çocukları ndan vazgeçmeyecek bir babayla ay beni döver en iyisi çocukları babaya bırakayım diyen bir anne arasından ben babaya verilmesini tercih ederim..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…