Çocuklara gıcık oluyorum.

burcak86 · 31 Ocak 2020

Zezemeze .!.:
Merhabalar herkese. Benim derdim, çocuklara genel olarak uyuz olmam. Bunun neresi dert diyeceksiniz, hamileyim şu an. İki aya doğum olacak tahminen. Korkum, çocuklara olan bu tutumu kendi çocuğuma da gösterir miyim? Bundan korkuyorum. Aslında kardeşlerimi çok severdim, küçüğü özellikle. Hep şakalar yapardım, takılırdım ona. Ama şimdi büyüdü haliyle böyle bir durum kalmadı. Ailede de bebek yok yıllardır, şimdi bizimki gelecek ilk torun olarak.

Çocuklara şu açıdan gıcık oluyorum mesela bir yaramazlık yapıyor insanlar aaa ne tatlı falan diyor ben içten içe sinir oluyorum çocuğa. Mesela kimsenin bebeğini sevesim gelmiyor, tatlı ve güzel bulsam da yakın hissediyorum. Bebekler çok sorun olmuyor ama artık iki yaşından sonraki çocuklara sempati duyamıyorum. Hele şımarık, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan bir çocuksa ailesini misafir etmek bile istemiyorum. Bir çocuk var mesela, yakın bir arkadaşın. Okul derslerine yardımcı olabilir misin diye rica etmişti günde bir saat bize geliyordu çocuk. Hareketli, bilmiş bir erkek çocuğu. Allahım nasıl gıcık oluyordum çocuğa, belki çoğu kişi tatlı bıcırık bir çocuk diye düşünür ama ben hiç sevemedim. Söz verdiğim için bir süre yardımcı oldum derslerine, bitince rahatladım resmen.

Sizce çocuğuma da böyle gıcık olur muyum yoksa o annelik duygusu bunu engeller mi?

Eşimle beş yıllık sevgililik dönemimizde bir çocuğa dahi bi sempati gösterdiğimi görmemiş ayy ne tatlı bile dememişim. Hatta bi ara bu yüzden benimle evlenmeye korkmuş,çocuk doğurmak istemezse diye. Çünkü cidden sizin gibiydim. Sevdiğim ilk çocuk doğurduğum kızım olabilir. Daha ameliyathanede ilk anda kızımı görünce Allahım ne ağladım her yanımdan annelik hormonu fışkırdı. Şimdi bana verin bi çocuk doyurayım,emzireyim,giydireyim sonra sıradakini alayım onu doyurup emzirip giydireyim. Çok seviyorum çocukları ya.

Velhasıl bi doğur çok seversin.

girlinred · 31 Ocak 2020

Çoxuklara karşı çok ilgisizdim bekarken. Şimdi iki çocuğum var, özellikle bebeklere bayılıyorum. Daha büyük ve yaramaz çocuklara gelince, bazı şeylerin gelişimin parçası olduğu için tolere edilmesi gerektiğini düşünüyorum 2 yaş sendromu gibi. Bazı şeyler de anne babanın çocuk yetiştirmeyi bilmemesinden kaynaklı oluyor. Dolayısıyla yine çocuğun suçu değil, ona kızmak ya da antipati duymak hiçbir şeyi çözmez

ABERK · 31 Ocak 2020

Çocukları sevmeyip anne olunca sevmeye başlayan arkadaşlarım oldu muhtemelen sizde seveceksiniz. Ama tahminen o sevmediğiniz, gıcık olduğunuz bütün huylar ve hareketler cocugunuzda olacak. Üzgünüm

mrvozr19 · 31 Ocak 2020

Kendi çocuğunuz olunca bakıl açınız değişir bence. Hormonal olarak da bağlanırsınız. Ona rağmen düzelmezse psikolog a gidebilirsiniz.. belki bunun altında sizin çocukluğunuzla ilgili bir şey vardır

H3RA_ · 31 Ocak 2020

Mune .!.:
Milana,
çocuk sevmeyip hamile kalan ve çok iyi anne olan insanları düşününce fazla genelleyici yazmışsın bence, bu sitede de örnekleri var çok da iyi anne oldular oluyorlar, ayrıca çocuklara bayıldığını söyleyip doğurduğu tüm çocukların hayatını mahvedenler de var.

İnsan bazı duyguları yaşamadan bilemiyor, ki konu sahibesi yaramaz ve şımarık diye nitelendirdiği çocuklar hakkında yazıyor gibi geldi bana, mesela bende bacak kadar çocuğa ağız dolusu küfür ettirip ay ne şirin küfür ediyor denilerek gülündüğünde sinir oluyorum, dil çıkar şu kadına, argo hareket sayılan el hareketleri yaptırılan çocuklar da şirin olmuyor maalesef, ablanın saçını başını yol, git vur denilip bir de bunu marifetmiş gibi kameraya çekip video sitelerine atarak tıklayın çok şirin başlıkları altında yayınlıyorlar ya ifrit oluyorum, çocukların da suçu yok, onları böyle yetiştirenlere benim öfkem.

Tolere edilebilir şımarıklık ve yaramazlık var bir de tolere edilmeyecekler var, bence tolere edilmeyecek şeylerde birçok kadın sinir oluyordur ama söz konusu çocuk olduğundan bu gibi eleştiriler bile olumlu tepki almıyor ne yazık ki.

Erdal Atabek’in “Beyaz Balinayı Sevmek” isimli kitabını okuduğumda, asıl sevginin sadece kendimize ait olanı sevmek demek olmadığını ayırt edebilmiştim. Sadece kendi çocuğunu seven biri iyi bir anne olabilir tabi ki ama anaç, empati sahibi, hoşgörülü bir insan olamaz bence. Çocuk kadar masum, kimin elinde yoğuruluyorsa ona göre şekil alan bir varlık nasıl sevilmez bende asla bunu anlayamam. Hele çocukluklarını yaşayamayan, yaşıtlarına özentiyle bakan, sevgiye hasret çocukları görünce sarıp sarmalayasım gelir. Çocuk benim ince çizgimdir, nasıl ki “hayvan sevmeyen insanda sevmez” diye bir genelleme varsa aynı şey çocuklar içinde öyle bence.

Çocuklarda tolere edemediğim tek şey akran zorbalığıdır diyebilirim. Sebebide diğer tarafta bir masum çocuğun canı yandığı için sanırım. Kendi oğlum malesef bir süre maruz kalmış olmasına rağmen, bir süre tatlı dil ve konuşmakla düzeltmeye uğraştım. Sonra baktım ki asıl sorun anne/baba vazgeçtim. Benim tahammülümü zorlayan tek şeyde bile çocuğun değil ebeveyni suçladım. Sinir olduysam aileye oldum.

Konu sahibi çocukları sevmediğine dair bir genelleme yapmış bence, yani ben okuduklarımdan direkt bunu anladım. Ne kadar empati yapmaya çalışsamda “çocuklara gıcık oluyorum” diye başlık atan birine sempati duyamadım melesef

BayanPekmez · 31 Ocak 2020

Ben şimdi mevzuyu anlayamadım. Burada çoğu insan çocukların aglama sesinden nefret ediyorum, sevmiyorum, gıcık oluyorum diyor
Ama nerdeyse aynı kişiler
-biri komsumun çocuğu sürekli ağlıyor, komsumun çocuğu çok ses yapıyor deyince -napalim o cocuk bağlayalım mı?
Benimki de ağlıyor katlanmak zorundasın kış ayı çocuk enerji atamiyor diyor.
E sizde başkasının çocuğunu sevmiyormussunuz. Katlanamiyormussunuz. O zaman neden çocuğunuza herkes katlanmak zorunda gibi konusuyorsunuz.
Bu konuyu favlayij arada açar okursunuz katlanmak zorundasin o çocuk demeden önce

Khomyuk · 31 Ocak 2020

Ben de öyleydim.
Anneleri terbiye verememiş der kınım kınım kınardım.
Şimdi sokakta kendini yere atarak ağlamal, oyuncak kavgasında vurmaya kalkma, bana kızınca gelip hart diye ısırma gibi bilumum şeyler yaşıyorum. O an çok sinirlenince de annecim demesi yumuşatıyor. İnsan kendi emeğini sever merak etme. Öyle çok emek ki çocuk. Öyle zor ve emek istiyor ki sevmemen mümkün değil.
Hatta oğlumdan sonra tüm çocuklara şefkatle bakar sever oldum. Artık çocukları seviyorum. Hepsini. Oğlum bakışımı değiştirdi.

Loser9 · 31 Ocak 2020

neutral .!.:
Erdal Atabek’in “Beyaz Balinayı Sevmek” isimli kitabını okuduğumda, asıl sevginin sadece kendimize ait olanı sevmek demek olmadığını ayırt edebilmiştim. Sadece kendi çocuğunu seven biri iyi bir anne olabilir tabi ki ama anaç, empati sahibi, hoşgörülü bir insan olamaz bence. Çocuk kadar masum, kimin elinde yoğuruluyorsa ona göre şekil alan bir varlık nasıl sevilmez bende asla bunu anlayamam. Hele çocukluklarını yaşayamayan, yaşıtlarına özentiyle bakan, sevgiye hasret çocukları görünce sarıp sarmalayasım gelir. Çocuk benim ince çizgimdir, nasıl ki “hayvan sevmeyen insanda sevmez” diye bir genelleme varsa aynı şey çocuklar içinde öyle bence.

Çocuklarda tolere edemediğim tek şey akran zorbalığıdır diyebilirim. Sebebide diğer tarafta bir masum çocuğun canı yandığı için sanırım. Kendi oğlum malesef bir süre maruz kalmış olmasına rağmen, bir süre tatlı dil ve konuşmakla düzeltmeye uğraştım. Sonra baktım ki asıl sorun anne/baba vazgeçtim. Benim tahammülümü zorlayan tek şeyde bile çocuğun değil ebeveyni suçladım. Sinir olduysam aileye oldum.

Konu sahibi çocukları sevmediğine dair bir genelleme yapmış bence, yani ben okuduklarımdan direkt bunu anladım. Ne kadar empati yapmaya çalışsamda “çocuklara gıcık oluyorum” diye başlık atan birine sempati duyamadım melesef

Akran zorbalığı gibi başka kötü huyları da olabiliyor çocukların, temelde aile ve toplum suçlu olsa da çocuklar temelde masum olsa da günlük hayatta o kadar derin yaşanmıyor, ya da ben yaşayamıyorum bilemedim.

Evet genel olarak ağlayarak istediğini yaptıran, şımarık, ailelerinin odak noktası olduğu için terbiye nedir bilmeyen çocuklara gıcık oluyorum ve çevremdeki çocukların çoğu böyle, özellikle erkek çocukları. Hayvanları çok seviyorum, kedim var onu da çok seviyorum ona karşı inanılmaz sabırlı ve şefkatliyim çocuğuma karşı da böyle olabileceğimi söylüyorlar umarım öyle de olur ama çocukların genelini itici buluyorum sonuç olarak, bu da ne beni ne başka birini kötü bir insan yapmaz.

Cileklivanilinn · 31 Ocak 2020

Ben de hiç hoşlanmıyorum. Hele bir arkadaşım sürekli küçük kardeşinin fotolarını ay ne tatlı diye gösterip duruyor herkeste abartılı abartıl tepkiler bende mimik oynamıyor.

Ahles · 31 Ocak 2020

Kendi çocuğunda öyle olmaz merak etme

H3RA_ · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Akran zorbalığı gibi başka kötü huyları da olabiliyor çocukların, temelde aile ve toplum suçlu olsa da çocuklar temelde masum olsa da günlük hayatta o kadar derin yaşanmıyor, ya da ben yaşayamıyorum bilemedim.

Evet genel olarak ağlayarak istediğini yaptıran, şımarık, ailelerinin odak noktası olduğu için terbiye nedir bilmeyen çocuklara gıcık oluyorum ve çevremdeki çocukların çoğu böyle, özellikle erkek çocukları. Hayvanları çok seviyorum, kedim var onu da çok seviyorum ona karşı inanılmaz sabırlı ve şefkatliyim çocuğuma karşı da böyle olabileceğimi söylüyorlar umarım öyle de olur ama çocukların genelini itici buluyorum sonuç olarak, bu da ne beni ne başka birini kötü bir insan yapmaz.

Kötü bir insan demedim hoşgörülü ve empati sahibi olamaz dedim. Bebekler ve 2 yaşındaki çocuklardan bahsetmişsiniz ya mesela, inanın o yaşlardaki çocukların kediniz kadar bilinci var diyebilirim. Yavru bir köpek sahiplendiğimde aslında insanların küçüklüğüyle ne kadar benzer şekilde davrandığını farkettim. Bildiğiniz şımarıyor, ilgi bekliyor ve koyduğunuz kurallarla bizi defalarca sınıyor.

Sizinde çocuğunuz olacakmış, bunların yaş sendromları var, diş çıkarma krizleri var, sıkıldıkları ortamda kendince tepkileri var. Sizin bu bilinçle anlayış gösterdiğiniz çocuğunuza benim gıcık olmam size ne hissettirir mesela, böyle düşünün.

Ben çocuklara karşı sabırlıyımdır, severimde. Eve gelen misafirimin çocuğu sabrımızı zorlayacak şeyler yaptığında çocuğun değil annenin tepkisi dikkatimi çeker. Siz niye benim gibi değilsiniz diye sizi eleştirmiyorum, böyle bir hakkada sahip değilim. Ama başlıktaki genelleme yazdıklarınıza sempati duymama engel belkide.

QueenGenepil · 1 Şubat 2020

Ben de çocukları çok severdim ama saçma sapan, çocuklarını öve öve bitiremeyen, sürekli onlardan bahseden ve aşırı şımartan insanları ve çocuklarını görünce artık çok çocukları severim demiyorum. Her insan sevilmiyorsa her çocuk, her yaşlı da sempatik olmuyor.

3nity · 1 Şubat 2020

Şımarık, huysuz, ağlayan zırlayan vs atıp tutuyorsunuz ya, heh işte, dilinizi mi ısırırsınız, poponuzu mu kaşırsınız bilmem, bir şeyler yapın
Zira büyük konuştuğunuz her şey basınıza geliyor.

Assssslaaaa cep telefonu ile çocuk yedirmem, ac kalsın daha iyi derdim,
Yaptım.

Başlarım atağına, sendromuna, eskiden yokmuş böyle şeyler, veririm uyku eğitimini uyurlar dedim, 4.5 yıldır uyumuyorum

Öyle manyak miyim çocuğum her gak dediğinde guk dediginde psikologa koşayım dedim, sayısız kere gittim.

Yok öyle enerjisini atsın diye karda kışta 30.kat giyinip sokaklara dokulemem derdim, yaz kış her gün parka gidiyoruz

Avm de yerde yatarak ağlayan çocuk görsem, anası olsam agzina iki tane cakardim derdim, simdi sakinlestirici almış gibi, göz hizasına inip, sarılıp, onu anladığımı falan söyleyip ikna etmeye çalışıyorum. Öyle yap dediler. Ama işe yaramıyor

Neyse, daha milyon tane var. Ben ettim siz etmeyin. Daha 9 hafta varmış, tövbe edin

Çocuk sevmemeye gelince,
Ben de çocuk sevmem. Kendi çocuğum olana kadar fiziksel dokunarak, operek sevgi gösterdiğim çocuk yoktu bence. Varsa da hatırlamıyorum.
Ama sizin aksinize, kendi çocuklarımı sevecegime çok emindim ben. Hamilelikte endişelerim oldu ama sevmek üzerine değil, genelde ya iyi bir anne degilsem, ya karakterim buna uygun değilse diye.
31 haftalık hamilelik ya sevmezsem demek için biraz geç bir zaman :)
Bence doğum öncesi bir psikilogla görüşün.
Cünkü doğum sırasında ve sonrasında her şey daha zorlaşacak, bebekle ilişkinizi tehlikeye atmayın.

Hayhatun · 1 Şubat 2020

Umarım gıcık olup oraya buraya bırakamazsınız çocuğunuzu. Anneliğin de Bi ehliyeti olmalı artık sanırım. Gıcık olmak tabiri bana sadece bunu çağrıstırdı insan sevmediği bişeyi nasıl ömrüne katabilir bilemedim. Oda ayrı muamma başarılı Bi annelik dilerim

Khomyuk · 1 Şubat 2020

neutral .!.:
Kötü bir insan demedim hoşgörülü ve empati sahibi olamaz dedim. Bebekler ve 2 yaşındaki çocuklardan bahsetmişsiniz ya mesela, inanın o yaşlardaki çocukların kediniz kadar bilinci var diyebilirim. Yavru bir köpek sahiplendiğimde aslında insanların küçüklüğüyle ne kadar benzer şekilde davrandığını farkettim. Bildiğiniz şımarıyor, ilgi bekliyor ve koyduğunuz kurallarla bizi defalarca sınıyor.

Sizinde çocuğunuz olacakmış, bunların yaş sendromları var, diş çıkarma krizleri var, sıkıldıkları ortamda kendince tepkileri var. Sizin bu bilinçle anlayış gösterdiğiniz çocuğunuza benim gıcık olmam size ne hissettirir mesela, böyle düşünün.

Ben çocuklara karşı sabırlıyımdır, severimde. Eve gelen misafirimin çocuğu sabrımızı zorlayacak şeyler yaptığında çocuğun değil annenin tepkisi dikkatimi çeker. Siz niye benim gibi değilsiniz diye sizi eleştirmiyorum, böyle bir hakkada sahip değilim. Ama başlıktaki genelleme yazdıklarınıza sempati duymama engel belkide.

Kesiniikle çoğu kötü niyetle yapmıyor.
Oğlum bu ara arkadaşlarıyla oyuncal krizi yaşıyor mesela. Sorun benim kurduğum cümlelermiş. Ben ona sen oyuncağını paylaşırsan da o da paylaşır diyordum. O kendininkileri verip karşı tarafın tüm oyuncaklarıyla gidene kadar oynayacağını sanıyormuş meğer. O krizler vurmaya kalkmalar aslında buna isyanmış. Makul bir konuşmayla önüne geçtik.
Yada hayır dediğimizfe gerekçe söylesek bile bizim kadar gelişmiş bir beyinleri yok hala güdülerinin tesirindeler. O an olmadığı için ağlıyor. Çünkü beklemeyi algılayamıyor.
2 yaş sendromunda geceleri uyutamaz sinirlenirdim. Sonra empati yaptım. O da uyumak istiyor ama yapamıyor .bazem ben de yapamıyorum ve sinir bozucu. Üstelik o bunu benim kadar algılayamıyor da daha şiddetli yaşaması bundan. Yapabilse uyur.
Esasında çocuk sahibi olmak çocukları daha iyi anlamamızı sağlayam büyülü bir süreç.
Ben çok sevdim anneliği

Frozen01 · 1 Şubat 2020

Cocuklar bu dunyanin en saf temiz varliklari
Bizde bir zamanlar saf temizdik buyuduk kirlendi dunya..
cocuklara bile gicik olmaya basladik

gkaraca · 1 Şubat 2020

Linç tayfasi gelir ama sorununuz ciddi olabilir. Doğumdan sonra kontrol edin kendinizi

Hayhatun · 1 Şubat 2020

Sweetyy83 .!.:
Cocuklar bu dunyanin en saf temiz varliklari
Bizde bir zamanlar saf temizdik buyuduk kirlendi dunya..
cocuklara bile gicik olmaya basladik

En masum olmalarına rağmen deil mi

Khomyuk · 1 Şubat 2020

turuncupijama .!.:
Şımarık, huysuz, ağlayan zırlayan vs atıp tutuyorsunuz ya, heh işte, dilinizi mi ısırırsınız, poponuzu mu kaşırsınız bilmem, bir şeyler yapın
Zira büyük konuştuğunuz her şey basınıza geliyor.

Assssslaaaa cep telefonu ile çocuk yedirmem, ac kalsın daha iyi derdim,
Yaptım.

Başlarım atağına, sendromuna, eskiden yokmuş böyle şeyler, veririm uyku eğitimini uyurlar dedim, 4.5 yıldır uyumuyorum

Öyle manyak miyim çocuğum her gak dediğinde guk dediginde psikologa koşayım dedim, sayısız kere gittim.

Yok öyle enerjisini atsın diye karda kışta 30.kat giyinip sokaklara dokulemem derdim, yaz kış her gün parka gidiyoruz

Avm de yerde yatarak ağlayan çocuk görsem, anası olsam agzina iki tane cakardim derdim, simdi sakinlestirici almış gibi, göz hizasına inip, sarılıp, onu anladığımı falan söyleyip ikna etmeye çalışıyorum. Öyle yap dediler. Ama işe yaramıyor

Neyse, daha milyon tane var. Ben ettim siz etmeyin. Daha 9 hafta varmış, tövbe edin

Çocuk sevmemeye gelince,
Ben de çocuk sevmem. Kendi çocuğum olana kadar fiziksel dokunarak, operek sevgi gösterdiğim çocuk yoktu bence. Varsa da hatırlamıyorum.
Ama sizin aksinize, kendi çocuklarımı sevecegime çok emindim ben. Hamilelikte endişelerim oldu ama sevmek üzerine değil, genelde ya iyi bir anne degilsem, ya karakterim buna uygun değilse diye.
31 haftalık hamilelik ya sevmezsem demek için biraz geç bir zaman :)
Bence doğum öncesi bir psikilogla görüşün.
Cünkü doğum sırasında ve sonrasında her şey daha zorlaşacak, bebekle ilişkinizi tehlikeye atmayın.

Ben o büyük konuşup evladından kazık yiyenlerdenim.
Evde şiddet görmese akranına vurmaz diyordum Üç yaş itibariyle oyun alanındaki oyuncak için rakibini dövmeye kalktı. Şükür biraz düzelttik ama sinirlenince avö ortasında tutturan o rezl çocukların mahçup annelerini çok yakından tanıyorum.
Ama çocuğun en muhteşem yanı bence bunları yaşatarak empati kurdurmaya başlaması. Daha anlayışlı bir insan oluyorsun

Kahvetelvesimoon · 1 Şubat 2020

Zezemeze .!.:
Merhabalar herkese. Benim derdim, çocuklara genel olarak uyuz olmam. Bunun neresi dert diyeceksiniz, hamileyim şu an. İki aya doğum olacak tahminen. Korkum, çocuklara olan bu tutumu kendi çocuğuma da gösterir miyim? Bundan korkuyorum. Aslında kardeşlerimi çok severdim, küçüğü özellikle. Hep şakalar yapardım, takılırdım ona. Ama şimdi büyüdü haliyle böyle bir durum kalmadı. Ailede de bebek yok yıllardır, şimdi bizimki gelecek ilk torun olarak.

Çocuklara şu açıdan gıcık oluyorum mesela bir yaramazlık yapıyor insanlar aaa ne tatlı falan diyor ben içten içe sinir oluyorum çocuğa. Mesela kimsenin bebeğini sevesim gelmiyor, tatlı ve güzel bulsam da yakın hissediyorum. Bebekler çok sorun olmuyor ama artık iki yaşından sonraki çocuklara sempati duyamıyorum. Hele şımarık, ağlayarak istediğini yaptırmaya çalışan bir çocuksa ailesini misafir etmek bile istemiyorum. Bir çocuk var mesela, yakın bir arkadaşın. Okul derslerine yardımcı olabilir misin diye rica etmişti günde bir saat bize geliyordu çocuk. Hareketli, bilmiş bir erkek çocuğu. Allahım nasıl gıcık oluyordum çocuğa, belki çoğu kişi tatlı bıcırık bir çocuk diye düşünür ama ben hiç sevemedim. Söz verdiğim için bir süre yardımcı oldum derslerine, bitince rahatladım resmen.

Sizce çocuğuma da böyle gıcık olur muyum yoksa o annelik duygusu bunu engeller mi?

Beni tarif ettiniz sanki.bende gicik oluyorum surekli ciyaklayan cocuklara dövesim geliyo.benimde doguma az kaldi aynimi hissederim bilmem.

Çocuklara gıcık oluyorum.

hiçbişe değişmesin

Ne mutlu Türküm diyene 🇹🇷

Canım zuzum

Aktif Üye

İnsan söyleyemediklerinde

İnce düşünen incinir

Nirvana

Düzelicez inşallah, şu olaylar bi bitsin.

Popüler Üye

Guru

İnsan söyleyemediklerinde

Popüler Üye

Nirvana

Deneyimli Anne 😍❤️ mom's

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Deneyimli Anne 😍❤️ mom's

Nirvana

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency