askim bir sey yapmıyor değil simdi. bebeği uyuyamaz cünkü emerek uyuyor. yıkama konusunu söyledim, ben beğenmiyorum yıkamasını. masayı ben diyet yaptığım ve porsiyonumu ayarlayacağım için ben hazırlıyorum. yani ben kuruyorum, o topluyor. kedinin bakımını o yapar, alışverişi o yapar vs.
ben evde aldığı iş yükünden şikayetci değilim. evet mesela bazı günler bebeği o yedirebilir en azından evdeyken. zaten 3 öğünğn bir öğünü evde esim. ama yine bundan da çok rahatsız değilim.
rahatsız oldupun konu evin tüm işi bittiğinde, bebek uyuduğunda ve sadece biz kaldığımızda yaptıkları ve yapmadıkları.
valla bilmiyorum
ben okurken gicik oldum çünkü adam ciddi anlamda asla elini kolaylastiracak birsey yapmiyor. yuzde ellisi kendinden meydana gelmis cocukla ayni evde , yapabileceğinin de aziyla yasiyor. ama sen onu goklere cikarmissin.
tetiklendim heralde benim cevremde de cok var kadin evin tum isini yapip yemegi yapip toplayip yedi duveli agirlarken kocasi misafirlere cay servisi yapti diye "eşine cok yardimci" diye övülen cok ese tanik oldum. en sinir oldugum seylerden biridir.
kocani sev tabii ki hepimiz kocamizi severiz. allah daha cok sevgi versin
ama adami elinden geleni yaptigini düşünme. adam yapabileceginin minimumunu yapiyor. sadece bizim kulturde bunu bile yapmayan, cocugunu kucagina almaktan aciz adamlar oldugu icin heralde algin bozulmus sukrediyorsun.
ilginc gercekten.
ayrica sen besyuz kere beni seviyor musun vs soruyorsan, benle ilgilen diyorsan demek ki alamadigin bir sey vardir adamdan bunu bekliyorsundur. duydugu halde israrla bu onay ihtiyacını hala "biz harikayiz bir sorun yok" diyor
e hayati degisen o degil ki ona göre harika yani. ayni tempoyla isten geliyor bebis seviyor, esi çocugu uyuturken oyun oynuyor, hala tuvalette bir saat s.çma lüksü var.
tabii ki
“bence her sey mükemmel hayatımızda”
diyecek. sen de onla ayni hayati yasasaydin sen de mukemmel derdin:)
bence kendinde sorun arama, esinde sorun ara.
yerinde olsam madem kocam her dedigimi yapiyor "persembe günü Lady Guinevere günü olsun, persembeleri günümü sen planla, sen guzellestir. bari bir gun ben de mukemmel hissedeyim" derdim.
persembeleri gelsin kucagina bebegi alip yemek yapsin, sana soru sormasin, "annesiii" demesin. nasil sen yokken bakıyorsa aynen oyle baksin. sen de dinlen, oyalan.
sonra sofrayi hazirlasin, o gun bebegi o yikasin (begenmiyorsan da birsey olmaz bir gunden bitlenecek degil ya her zaman yikanan cocuk), sonra sen bebegi uyut. o arada muzik acsin, mumlari falan kursun ambiyans hazirlasin. beraber birseyler yapin. sonra guzelce sevisin uyuyun.
bence harika plan:) benim de "happy happy yengenc günüm" olur mesela o gunler beynimi bile asla kullanmam. nisanlim benim yerime düşünür, cicek alamasa bir tutam lavanta verir, yemegi hazirlar, elmalari kalp seklinde keser, ben ne istediysem sadece onun oldugu ama "ne istersin" gibi beni sinir edecek cumlelerin olmadigi bir gün geciririz.
kendim buldum bu günü :) yillardir da uyguluyoruz. iyi geliyor
sana da tavsiye ederim.