Kardeşimden nefret ediyorum :(


benim kardeşim beni özlemezkii. birgün hastaneye muaneye gittim. doktor bana hastanede kalıcaksın dedi. aniden gelişti herşey. ben 5 gün boyunca hastanede yattım. kardeşim bırakın ziyaretime gelmek msj bile atmadı. hastaneden çıkacağım gün babamla beraber geldi yanıma ama neden geldi biliyor musunuz? evde yalnız korktuğu için . .
 

kardeşinde daha büyüyememiş ki o yaşlarda hepimiz öyleydik kardeşine kızmak için kendini şartlandırma artık sakin olmayı dene onu görmezden geliceksin benim kardeşimde bana sataşır anne vurdu der ağlar elimi bile sürmem ama çocuk işte biraz büyüyünce o da yapmamaya başlar ben şahsen kaale almıyorum zaten bu yıl üniversiteye gidicem özlesin dursun kereta sen bi ablasın ona göre davran
 

benim kardeşim o kadar küçük değil. kazık kadar
 

Bu olayda,kardeşini güzel bir dille ikaz edebilirdin.
İletişimi tamamen koparıp soğuk savaşa girmek,ikinizin de sinirlerini yıpratır.
Burada sinirlenen sen oluyorsun.
Belki kardeşin, özellikle senden tepki almak istiyordur.Normalde hiç konuşmuyorsanız,bu yolla dikkat çekmek istiyor olabilir.
Kardeşinin içine şeytan girmediğine göre,kasten sürekli senin kötülüğünü düşüneceğini hiç sanmıyorum.
Onun davranışının da mutlaka bir sebebi vardır.
Burada yapacağın şey,onu ikaz etmekti.Kapatmam derse,o zaman sen burada kalıp müzik dinle,ben salondayım rahatsız etme diyebilirdin.
Salona da gelirse,"Ben nerede ders çalışayım ? Sen ders çalışırken ben de böyle yapsam ne düşünürsün ?" gibi sorularla davranışını sorgulamasını sağlayabilirdin.
O da olmazsa,annene sorardın : Ben nasıl ders çalışacağım ?



Bu olayda ise maalesef,annenle babanı hatalı görüyorum.Kardeşler arası dayanışmayı teşvik etmek,ebeveynlere düşer.
Çocuk veya küçük demeden yol,iz,adap öğretmek gerekir ki kardeşin çok da küçük değil.
Örneğin küçüklere bayramda,kandilde büyükleri aramayı biz söyleriz.Söylemezsek çoğu zaman düşünemezler.
Aileler bu konularda yol gösterici olmalı,doğruyu göstermeli.
İki kızkardeşsiniz.Allah korusun yarın öbürgün biriniz hasta veya muhtaç olsa,ilk önce siz birbirinize koşacaksınız.
Hastane olayına üzüldüm açıkçası.
 

kardeşim hiçte sandığınız gibi dikkat çekmeye çalışmıyor. ben her zaman onun yaptıkları karşısında susmuyorum ki. sakinca rahatsız olduğumu söylesemde, bağırıp çağırsamda değişen birşey olmuycak. neye rahatsız olduysam onu sonuna kadar sürdürür. anlat anlat bitmez.
 

canım bunu ailenle otur sakin bir zamanda konuş abla dememesinden hoşlanmıyorum de kardeşinde daha küçük bazı olgunlukları gösterecek yaşta değilki..eminim zamanla aranızdaki kriz çözülecek..sadece biraz zamana ve birbirinize karşı anlayışa ihtiyacınız var..yoksa insan kardeşini atarmı? kardeşine kötü bişey olsa üzülmezmisin? yada saba bişey olsa o üzülmezmi? elbette üzülür..sadece aranızdaki yaş farkı çok az olduğu için çatışmalar oluyor buda çok normal inan bana büyüdükçe belki dert ortağı olacaksınız..sadece biraz zaman...
 

umarım öle olur ne diyim ki. hep özendim abla kardeşlerin ilişkilerine. bir ablam olsun isterdim en azından olgun olurdu. ama kardeşimde değişecekse 20 yaşından önce değişmez bence.. e o zamanda aynı evde yaşamıycaz. hep kötü olarak kalıcak aklımda yani. çünkü iyi hiç birşey yok ki ortada
 
Anne-babamızı,kardeşlerimizi seçme şansımız yok malesef.Ben kardeşini şımarık buldum.Ders çalıştığın halde müzik açabiliyor.Aslında sırf seni kızdırmak için yapıyor,senin dikkatini çekmek.Bence hiç takma onu gül geç bir süre sonra seninle uğraşmaktan vazgeçecektir.Onu kaale almayınca sıkılacaktır.
 

sıkılsa gene iyi yapacak birşeyi yok diyorum ya. gerçekten öyle benimle uğraşmaktan başka napıyor ki? düşünüoyrum düşünüyorum bulamıyorum arkadaşlarıyla zaman geçirsin diye annemler yapmadıklarını bırakmıyorlar. zorla arkadaşına gönderiyor annemler, yarım saat sonra eve geliyor. . keşke benide zorla gönderseler kıskanıyorum onu bu konuda
 
Peki hic dusundun mu acaba ters olan sen misin? kardesin suratsiz, annen baban seni anlamiyor goruslriniz farkli...ama erkek arkadastan bahsederken kiyamam diyorsun... annen seni 9 ay karninda tasimis dogurmus seni bu yasa getirmis, baban ayni sekilde...neolursa olsun o senin kardesin bir abla olaraka belki sen onunla konussaydin, onu anlamaya calissaydin...erkek arkadasin bugun var yarin yok o daha mi onemli ailenden? erkek arkadasinla arani yapmak icin ugrastigin kadar ailen icinde bukadar caba sarfetseydin... yanlis yoldasin canim...bugun kiyamadigin o erkek arkadaslarin birgun gelecek sana oylebi kiyacakki sasirip kalirsin ama o anlasamdigin ailen asla sana kiyamayacak. cunku onlar anne baba...anne olunca anlarsin derler ya...bekle anne olunca gercekten anlarsin
 
Konuyu Açtığından Beri Ara Ara Bakıyorum..
Aynı Yerdesin..

İstanbul'da İkamet Ediyorsan Bana Bir Getir Kardeşini..
 
kardeşinden nefret etme.gün gelir hayatta seni en iyi anlayan tek kişi olur.yaşı daha çok küçük.zamanla olgunlşacak.siz de öyle.anne babanıza da yaşınızın verdiği asilikle eziyet etmeyin.ilerde üzülürsünüz.
 
Aile fertleri arasında fikir anlaşmazlığı tabi ki olur. Annen ve babanla anlaşamama nedeni olarak ayrı yapıda olmanızı gösteremezsin. Benim ailemde de herkes ayrı telden çalıyor ama saygı gösteriyoruz, göstermeye çalışıyoruz birbirimize. Yapılabilecek başka bir şey yok sonuçta. Aileden ayrı olmak olur mu hiç? Dışarıdaki insanlar pislik. Ailen dışında başın dara düşünce kimse acımaz sana. Ne yapıp edip aranızı düzeltmeye bak. Bu kadar nefret etme onlardan. Orta bir yol bulmaya çalışın hep beraber. Bir de 17 yaşında olduğun için son derece asi ve dünyayı toz pembe gören bir ruh hali içinde olduğunu düşünüyorum. Üniversiteyi kazanıp da yurda geçmekle sorunlarını çözemezsin. Çok yönlü görmeye çalış yaşadığın hayatı. Bu kadar basit değildir hiçbir şey.
 
cnm beni yanlış anlama ama sende dikbaşlı gibi geldin bana,en başından beri okuyorum dediğim dediksin... o yaşlarda hepimiz aynıydık...herkesin ailesiyle sorunları oldu hala da oluyor. kimse dört dörtlük değil, kardeşimle aramda 4 yaş vardı benim. benim annem babam çalışıyorlar.bi akşam eve döndülerki, kardeşimle heryerimiz yara bere içinde, saç başa kavga etmiştik. yüzümde kocaman bi tırmalama izi ile bi haftadan fazla dolaşmak zorunda kaldım. inan bana ben bir de o zaman nişanlydım 22 yaşındaydım..yaşımızda çok küçük değildi yani, şuan evliyim ve kardeşimden ailemden çok uzaktayım. onları nasıl özlüyorum nasıl arıyorum tahmin bile edemezsin. kardeşimin benim hayatımın yarısı olduğunu ondan uzakta olunca anladım. meğer kardeş anne babadan çok daha yakınmış insana... bunu zamanla sende göreceksin.şimdi insanların söylediği vızıltı gibi geliyo ama umarım anladığında çok geç olmaz...
 

yani canım ne diyim bilemedim. :44:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…