- 3 Ocak 2018
- 4.874
- 13.808
- 208
- Konu Sahibi yuvarlanan asi bir panda
-
- #261
Ilk mesajina dikkat etmedim. Dogru aslindateyzesi bilerek buyutmek en dogrusu olur. Ama yine de yarin bir gun isterse cocugu ayrilmak cok zor olur.İlk mesajımda da dedim, bakımını üstlenir sahip çıkarım ama evlat edinmem. Çocuk annesinin babasının kim olduğunu, benim annesi değil teyzesi olduğumu bilerek büyür. Annesini kendini toparlar çocuğa sahip çıkmak isterse de tabi ki annesiyle olmasını desteklerdim.
Teyzesi olarak büyütmek de çok zor bence, gerçekten bebek bakmak sadece sevmek mama vermek altını değiştirmek değil, bir ömür çocuğun sorumluluğunu alacak ve daha kendini hiç hazır hissetmeden. Bu çocuk yaramazlık yapacak, şımarıklık yapacak, üstünü yeni değiştirmişken kirletecek, konu sahibi bir çok konuda yapmak istediklerini yapamayacak, fedakarlık, sabır gerekir bir çocuğu büyütürken.Ilk mesajina dikkat etmedim. Dogru aslindateyzesi bilerek buyutmek en dogrusu olur. Ama yine de yarin bir gun isterse cocugu ayrilmak cok zor olur.
Zor bir durum gercekten. Burda aslinda kimseyi degil sadece o bebegi dusunerek karar vermek gerekiyor. O nasil iyi ve saglikli buyuyecekse oyle davranmak lazim.
Ben de kendi çocuğuma bile hazır değilim şu anda. Hamile kalsam ne yaparım diye ödüm kopuyor. Böyle de annem sen al diyor, kardeşim aynı.. Eşim istiyor ben neden böyleyim diye düşünüyorum. Ufacık bebeğe karşı olan bencilliğime kızıyorum. Ne anne istiyor, ne teyze.. Baba desen ölmüş.. Üzülüyorum.
Tatlım, o sebeple ekliyorum ya, konu sahibine baskı yapamıyorum alması yönünde diye.
Ama o doğuran kişiye anne falan da diyemiyorum. Ona anne diyeceksek, gerçek annelere ne diyeceğiz???
Şımarıklığın, bencilliğin adı oldu depresyon.
Haklisin. Yeri geliyor ben kendi dogurduguma sabredemiyorum. Ama yine de evladim diyorum. Katlaniyorum herseye. Baskasinin cocugu yigeni de olsa bir sure sonra zor gelir.Teyzesi olarak büyütmek de çok zor bence, gerçekten bebek bakmak sadece sevmek mama vermek altını değiştirmek değil, bir ömür çocuğun sorumluluğunu alacak ve daha kendini hiç hazır hissetmeden. Bu çocuk yaramazlık yapacak, şımarıklık yapacak, üstünü yeni değiştirmişken kirletecek, konu sahibi bir çok konuda yapmak istediklerini yapamayacak, fedakarlık, sabır gerekir bir çocuğu büyütürken.
Ve ortada zorunluluk hali yok, anne var, annene var. Aile zaten sorumsuz yetiştirdiği için bu kadar rahat çocuğu vermek istiyor.
Siz de henüz yeni evlisiniz? Ben yeni evliyken ilk sene kendim bebek düşünmedim.belli ki hazır degilsiniz.bebegi sokağa atın demiyorum.kardesiniz de zor bi dönemden geçiyor.pasa paşa psikolojik destek alsın ve çocuğuna baksın.bekar hayatına dönmek istemek için geç kalmış.kim ne derse desin duymayin.tabii ki bebek sokağa atilmasin.annenize kardeşimize bebek bakiminda elinizden geldiğince destek olun.evlat edinmeyin.esiniz böyle bir sorumluluk almak zorunda değil.sizin evliliğinzin bir omur sureceginin esinizin ya da sizin ömrünün çok çok uzun olduğunun garantisi var mı?Şu anda destek oluyorum ama bu yetmiyor ki. Siz evlat edinin diyorlar sürekli.
Katiliyorum boyle olmasi daha dogru cunku. Masum brbegin sucu gunahi yok.Ben olsam sahip çıkardım bebeğe. Ama evlat edinmek şeklinde değil, annesini babasını bilecek şekilde bakar büyütürdüm imkanım varsa. Çocuğun bir günahı yok ve o annenin elinde heba olacak belli ki.
O kariya bebek verilmez.O nasıl iş ya?
Kardeşiniz bir zahmet tedavi mi oluyor ne oluyor karakter mi satın alıyor bencilliginden kurtulsun baksın bebeğine.
Siz de her türlü maddi manevi desteği verin.
Gerekirse daha çok bakın ama geceleri yanındaki annesi olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?