- 12 Ocak 2010
- 16.671
- En iyi cevaplar
- 1
- 25.045
- 1.123
- Konu Sahibi yuvarlanan asi bir panda
-
- #301
Gitmeyin isim var deyin siz acidikca uzerinize kalacak. Merak etme bakarlar sana guvendikce kendilerini cekerler geriye. Kiz kardesin okuyacak birini bulacak belki yine cocuk yapacak ona da mi bakacaksiniz? Sorumlulugunu uzerine alarak onun unutmasina izin vermeyin. Tamam uzuluyorsunuz ama cekin kendiniziBen de geçici diye düşündüm hep ama ailemiz yüzünden iyice soğudu çocuğundan. Sen doğurdun, sen istedin demediler ki "oku oku çocuğuna ablan baksın" dediler. Düşünün hep bu cümlelerle geldik bu güne. Kardeşim hayatta olmasa tabii ki direkt alırdım. Şimdi anne varken bana annelik yaptırmak istiyorlar. Ne bileyim ya kaldım ortada..
Konu sahibi 1 aylık evli,belki uzun süre bebek istemeyecek. Neden 1 aylık evliliğe dann diye 1 bebek girsin.Düşündüm ve aklıma geldi ki böyle bir arkadaşım daha var.
O da kanserden vefat eden ablasının kızını geçirdi nüfusuna. Kendi 2 kızı daha varken. O abla da boşanmıştı. Üstelik nüfusuna alan kardeş de eşinden ayrı idi...
açıkcası almazdım, gerekirse yardımda bulunurdum ama bunun mesuliyetini alacak kişi kardeşiniz aklını baştan kullanıp bu dünyaya birr çocuk getirmeyecekti, yok ben bakmam istemiyorum diyorsada versin devlete o zaman ama size kimse bu sorumluluğu yıkamaz, yıkmamalı, ve bence kabul etmeyin böyle bir şeyi..Herkese iyi haftasonları diliyorum. Bu ara canımı epey sıkan ve arada kaldığım bir konu var. Çevreme danışmaktan epey yorulduğum için sizlere sormak istedim.
Konum kardeşimin çocuğu ile ilgili. Kız kardeşim hiç istemediğim bir adamla, engel olmama rağmen kötü bir evlilik yaptı. Bu süreçte bizim aramız açıldı kendisine mesafe koydum. Bu arada hamile kaldı 50 günlük bir bebeği var. Eşini vurdular yoğun bakımdaydı ve doğumdan önce vefat etti. Kardeşime doğum sonrası söyledik. Bunlar olurken herkes şunu demeye başladı "bu çocuğu siz alsanıza".. Siz dedikleri de ben ve eşim. Henüz yeni evliyim 1 ayım yeni doldu. Maddi, manevi siz iyi bakarsınız, kardeşin okusun kendi hayatını karartmasın diye düşünüyorlar. O da bu bebekten kurtulmak istiyor. Bizim almamıza razı. Bekarlık günlerini istiyormuş, emzirmek dahi istemediği için mama aldık. Annem bakmaya çalışıyor daha çok ama o da hasta. Böyle olunca oklar hep bana dönüyor.
Kendim henüz çocuk düşünmüyorum. 2 3 yıl olmasın diyordum hep çünkü bu sorumluluğa hazır olmadığımı düşündüm. Evliliğim oturmadı henüz bazen eşimle geriliyoruz, tartışıyoruz, ailesinden bunalıyorum vs. Eşim için sorun yok. Kendi çocuğu olsun istiyor. Çocuk delisi tam olarak. Kendi çocuğuna bir kaşık mama vermeyen babalar varken bu adam komşunun kızına yemek yediriyor. Kimseye gelmeyen bebekleri alıyor, uyutuyor, sallıyor.. Öyle bir insan. Evde bana yardım eder, yemek yapar, temizliğe girer vs. Ben çalışmıyorum ama desteğini esirgemez. Baba olarak görmek çok isterdim onu. Yeğenimi çok seviyor. Kardeşim hamileyken bile biz alalım, bize versin diyordu.
Bilmiyorum hanımlar ben korkuyorum. Bencillik etmek istemiyorum ama benim hayatım kurban ediliyor gibi geliyor. Yeğenime üzülüyorum, anneme babama üzülüyorum.. Ne düşünürdünüz bu durumda olsanız ?
Sana bu cümleyi kullanan her kim ise, ona "ne münasebet, sen bak o zaman" diyeceksin...Sen doğurdun, sen istedin demediler ki "oku oku çocuğuna ablan baksın" dediler.
Herkese iyi haftasonları diliyorum. Bu ara canımı epey sıkan ve arada kaldığım bir konu var. Çevreme danışmaktan epey yorulduğum için sizlere sormak istedim.
Konum kardeşimin çocuğu ile ilgili. Kız kardeşim hiç istemediğim bir adamla, engel olmama rağmen kötü bir evlilik yaptı. Bu süreçte bizim aramız açıldı kendisine mesafe koydum. Bu arada hamile kaldı 50 günlük bir bebeği var. Eşini vurdular yoğun bakımdaydı ve doğumdan önce vefat etti. Kardeşime doğum sonrası söyledik. Bunlar olurken herkes şunu demeye başladı "bu çocuğu siz alsanıza".. Siz dedikleri de ben ve eşim. Henüz yeni evliyim 1 ayım yeni doldu. Maddi, manevi siz iyi bakarsınız, kardeşin okusun kendi hayatını karartmasın diye düşünüyorlar. O da bu bebekten kurtulmak istiyor. Bizim almamıza razı. Bekarlık günlerini istiyormuş, emzirmek dahi istemediği için mama aldık. Annem bakmaya çalışıyor daha çok ama o da hasta. Böyle olunca oklar hep bana dönüyor.
.............................................................
Kusura bakma canım senin annen bile istemiyor sana ne oluyor benim kayınvalidede bakamam edemem dedi ne oldu kendi çocuğunun çocuğu bana mı düşüyor herkes kendi rahatını düşünüyor ben resti çektim çocuğa uzaktan yardım ediyoruz kimse bilmiyor maddi bizden geldiğini yani şu devirde kimseye yüz vermeyeceksin o yüzden iyi düşün ne eşin ne annen bakarken yanında olacak herkesin derdi sorumluluk dan kaçmakBen de kendi çocuğuma bile hazır değilim şu anda. Hamile kalsam ne yaparım diye ödüm kopuyor. Böyle de annem sen al diyor, kardeşim aynı.. Eşim istiyor ben neden böyleyim diye düşünüyorum. Ufacık bebeğe karşı olan bencilliğime kızıyorum. Ne anne istiyor, ne teyze.. Baba desen ölmüş.. Üzülüyorum.
Neden kardeşe sorumluluk yüklenmiyor ve bakarım deniyor. Burada kardeş yaşıyor. Bu çocuk öz annesi ile büyümeli. Para yardımı yapsa konu sahibi bence çok daha doğru olur.bu konuyu hiç okumamış olmayı dilerdim.. ''Neler yaşıyor insanoğlu'' dedim kendi kendine, bence bir uzman yardımı alsanız. Pedagog vs. Öz yeğeniniz bakmamak olur mu? Yetim üstelik.
Bir an sizin yerinize koysam kendimi, ne yapardım diye düşünüyorum.
Çocuk sahibi olmak çok güzel, mucizevi bir duygu.
Teyzesi olarak alır büyütür sahip çıkardım. Annesi gibi değil ama .. Çünkü öz annesi ilerde işleri karıştırabilir.
Ona büyüyünce, annen yurtdışına gidecekti, tedavileri vardı. vs. bir şekilde izah ederdim.
Şanslısınız, eşiniz de istiyormuş. İlerde bebek yaptığınızda kardeş gibi büyürler.
burdan yazmak kolay belki, ama büyük bir iyilik yapmış olucaksınız. Evinize bereket gelir. İşleriniz yollarınız açılır,
iyi düşünün güzel olsun :)
Esin niye kardesin hamileyken bize versin diyodu ki kendimiz cocuk yapalim demek yerine. Garip geldi bu kısım.
Sizin evliliğiniz oturmamisken inanın zor bence annesi baksın bakıcı ayarlayın hep destek olun. Çocuk zor istir. Sadece yemek giydirmek değil sorumluluğu çok büyükŞu anda destek oluyorum ama bu yetmiyor ki. Siz evlat edinin diyorlar sürekli.
"Bir çocuğun refahı daha önemli" ve "Hayata bir kere geliyorum,istemediğim sorumluluğu alamam" temelde iki yandan da haklı cümleler. Çocuğun emrivaki geldiği bu hayatta durumu yetişkinlerin iki dudağı arasında olması ve sersefil bir hayat sürme ihtimali çok korkunç birşey. Diğer taraftan da o kadar uyarılmasına rağmen yanlış karar veren bir kızkardeşin keyfi isteğini yerine getirmek istemeyen kişiyi de anlayabilirim. Bu bencilce değil. Gayet doğal bir durum.Siz bakmazsınız, ben bakarım. Bu kadar basit. Kendi fikrinizi dayatmak için alıntılanasanız mı acaba arkadaşlar?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?