Bebegin annesi dururken sizi ikna etmeye calismalari cok enteresan.Bence kizkardesiniz de bu teklif ailedeki herkese mantikli geldigi icin bebegi benimsemiyor.Normalde anne dururken ne akla hizmet boyle bir fikir ortaya atıldıki.Esi ölen insanlar elbetteki buyuk bir travma yasar ama bebegi baskasina vermek ne alaka.Toparlanmasi icin yardim edebilirsiniz bu surecte kendini iyu hissetmez desteklersiniz vs..Yani ben hala daha bu teklifin mantigini anlayamadim.Siz bence bebegin annesiyle buyumes gerektigini savunun insanlarida ikna edin.Kiyafet mi bu ben istemiyorum sen al diyorlar.Cok sacma.insan yegenine de bakar o ayri ama cidden bunun icin cok saglam bir neden olmali neymis okuyacakmis yasayamadiklarini yasayacakmis.Boyle bir sebeple bebek mi verilir yahu.Bir yasima daha girdim
Her iki örnek de boşanmış ebeveynler ve biri vefat etse de diğeri hayatta.
İşte bu yüzden ben bir anne olarak alırdım ama annelik sorumluluğunu başka bir bebekte yaşamak istemeyenler de devlete bırakmalı diyorum.
Ben o kadından anne falan olacağına inanmıyorum. Annelik böyle bir şey değil. Sorumluluk sahibi olmayanlar anne olmamalı. Doğurmak da anne sıfatını almaya yetmiyor. Ve bu yüzden ne anneye bakması konusunda, ne de teyzeye almaya konusunda baskı yapmanın doğru olduğuna inanmıyorum.
Tatlım, o sebeple ekliyorum ya, konu sahibine baskı yapamıyorum alması yönünde diye.Ama canim ablacim verdiginiz tum orneklerdeki insanlar olgun yasta ve gormus gecirmis insanlar ustelik kendi cocuklari da var, siz diyorsunuz ki 17 yillik halayim, yukardaki ornek 2 cocuklu...yani cocuk sahibi olacak ve bakacak durumdalar. Konu sahibesinin kendi cocuu yok onu gectim zaten yasi genc, cocuk sorumluluguna hazir degilim diyor, evlilligi zaten cok yeni yani tum sartlar negatif bu durumda. Bu olay bir 10 yil sonra gerceklesseydi konu sahibesi bence bakardi zaten cocuga. Konu sahibesinind erdi hayatinin cocuk sorumlulugu alacak bir evresinde olmamak.
Bi de minik düzeltme. 17 yıllık anayım, 4 yıllık (hatta 3 yıl 8 ay) halayım. Hem de buldumcuk bir hala. Gören der ki yeğen bi bende varAma canim ablacim verdiginiz tum orneklerdeki insanlar olgun yasta ve gormus gecirmis insanlar ustelik kendi cocuklari da var, siz diyorsunuz ki 17 yillik halayim, yukardaki ornek 2 cocuklu...yani cocuk sahibi olacak ve bakacak durumdalar. Konu sahibesinin kendi cocuu yok onu gectim zaten yasi genc, cocuk sorumluluguna hazir degilim diyor, evlilligi zaten cok yeni yani tum sartlar negatif bu durumda. Bu olay bir 10 yil sonra gerceklesseydi konu sahibesi bence bakardi zaten cocuga. Konu sahibesinind erdi hayatinin cocuk sorumlulugu alacak bir evresinde olmamak.
Son paragrafa ne yazik ki ben de katiliyorum. Ortada depresyon falan yok burda, cocuk dogurup kolay yol bulunca baskalarinin ustune atmaya calisan bir kadin var. Asla anne materyali cikmaz bu kadindan.
Ben eşi ölmeseydi iyi bir anne falan olacağına da inanmıyorum. Normal bir aile olacaklarına falan da.Ben üni okuyacağına falan da inanmıyorum.Çocuk gibi bir konuda böyle tuhaf kararlar alan biri 2 gün okulda takılır,3.gün bırakır.Olan da konu sahibine ve ''keşke şunları da yapsaydık eşimle baş başa'' diyeceği evliliğine olur.Tabii çocuğun suçu yok,hatta en masum o,ama şu an konu sahibi çocuğu alsa bile içine hep sinmeyen bir şeyler olacak.
Kız kurtulmak istiyor ama bebekten. Demiyor ki 'yardımcı olun hayatımı tekrar kurayım ayaklarımın üzerinde durayım bebeğimi alırım' diye. ' bekarlık hayatımı özledim' diyor. Henüz 1 aylık evli insanlara 50 günlük bebek verilmez. Evlilik oturmamış bir kere. Bir çoçuk ilmek ilmek büyüyor. Evli bekar ya da çocugunuz var mı bilmiyorum gerçi. Yeğenimde Olsa bekarlık yaşasın diye ki kimsenin çocuğuna bakmam.Kardeş de evlat değil midir bir yerde? Belli ki küçük yaşta saçma sapan kararlar vermiş şimdi hayatını yeniden kurmaya çalışıyor kız kardeş. Çocuğa sahip çıkabilecek ne kişiliğe, ne olgunluğa ne de psikolojiye sahip değil bu kız. Ya bebeği kurtaracaklar ya da ikisini birden kendi haline bırakıp toplumdaki kayıp kişiliklerin arasına katılmalarını izleyecekler.
Kız kurtulmak istiyor ama bebekten. Demiyor ki 'yardımcı olun hayatımı tekrar kurayım ayaklarımın üzerinde durayım bebeğimi alırım' diye. ' bekarlık hayatımı özledim' diyor. Henüz 1 aylık evli insanlara 50 günlük bebek verilmez. Evlilik oturmamış bir kere. Bir çoçuk ilmek ilmek büyüyor. Evli bekar ya da çocugunuz var mı bilmiyorum gerçi. Yeğenimde Olsa bekarlık yaşasın diye ki kimsenin çocuğuna bakmam.
Pardon canım da,Siz bakmazsınız, ben bakarım. Bu kadar basit. Kendi fikrinizi dayatmak için alıntılanasanız mı acaba arkadaşlar?
Bebeği düşününce elimden geldiği kadar geniş bi ailede yapabileceğimin en iyisini yapmaya çalışarak bebeğe bakardım ama almazdım. İhtimal çok annesi belki sonra pişman olup siz bağlandıktan sonra geri isteyecek belki başka adamla evlenip başka çocuklaro olup bu çocuğunu hiç önemsemeyecek yada bi anda hop anne olabilecekmisiniz ben ilk hamileliğimi öğrendiğimde nasıl bakıcam diye korkuyla karışık tedirginlikle ağlamıştım hamilelik süresi sadece beneğin büyüyüp gelişmesi için değil annenin de annelik duygularını öğrenmesi için geçen zaman bence. Yıllardır evli olursunuz çocuğunuz olmuyordur yada kendi çocuklarınız vardır ama uzun yıllardır evlisinizdir alırsınız anlarım ama evliliğe bile daha alışamamışken pat diye bebek sizin de düzeninizi bozar belki eşinizle problemleriniz olur kendi çocuğunuz olduktan sonra hadi siz yine teyzesiniz ama eşinizin hiç bir kan bağı olmayacak o zaman istemezse kötü davranırsa yada en basiti siz kendi çocuğunuz olduktan sonra normal annelik standartlarında kızsanız bile baskı olacak kimse birşey demese bile öz annesi değil tabi bak çocuğa nasıl kızıyor nasıl ilgilenmiyor diyecekler diye ekstra baskı altında hissedecekseniz o bunu dedi şu şöyle söyledi diye yapılacak şey değil insan kendisi hamile kalmadan bile bi ölçüp tartması lazım pat diye bebek sahibi oluncak bi durum değil ama annesi tedavi oluyordur bi süre kafa dinlemeye ihtiyacı vardır alır bakarım yada yardım ister elimden geleni yaparıö ama al ben doğurdum da ben bekarlığımı özlüyprım sen bak ben bişey olmamış gibi yaşayım kabul edilebilir birşey değilBu kendi hayatımı geriye atmak değil mi ? Bana çok zor geliyor yapmak. Korkmaz mısınız bir anda çocuk sahibi olmaktan ? Belki kendi evliliğim bozulacak bu sebepten. Belki o büyüdüğünde bize kızacak annesini aldığımı düşünecek.. Ne bileyim ihtimal çok.
Her iki örnek de boşanmış ebeveynler ve biri vefat etse de diğeri hayatta.
İşte bu yüzden ben bir anne olarak alırdım ama annelik sorumluluğunu başka bir bebekte yaşamak istemeyenler de devlete bırakmalı diyorum.
Ben o kadından anne falan olacağına inanmıyorum. Annelik böyle bir şey değil. Sorumluluk sahibi olmayanlar anne olmamalı. Doğurmak da anne sıfatını almaya yetmiyor. Ve bu yüzden ne anneye bakması konusunda, ne de teyzeye almaya konusunda baskı yapmanın doğru olduğuna inanmıyorum.
Peki 2 3 sene sonra ben cocugumu istiyorum diye gelirse? O zaman naparsin?Ben kimseye baskı kurmadım. Farkındaysanız alıntıladığınız mesajımda ben olsam diye başlamışım. Ben olsam bebeğe sahip çıkarım, konu sahibi çıkmayabilir, yargılamak haddim değil.
Peki 2 3 sene sonra ben cocugumu istiyorum diye gelirse? O zaman naparsin?
Ben de konuyu ilk okudugumda alirim tabiki diye dusundum. Yigen olmasindan ziyade gunahsiz bir sabi o daha. Oyle bir annede buyuyemez. Ac birakir, altini almaz, bakmaz ona. Ama sonra nolacak? Bir gun gelip verin cocugumu derse? Ki cok dengesiz bir kadina benziyor.
Kafam karisti benim de. Iki ucu moklu degnek
Iste tam da bu yazdığınız konunun asıl cevabı...kimse istemiyor diye sokağa yada yurda atmaya vicdaniniz el verecek mi allahım hem anne hem teyze olarak yazıyorum içim parçalandı o yavru için dünyadan bir haber masum bir bebek ve onu istemeyen insanlar tamam kardeşiniz suçlu günahı büyük ama can ciğer o bebek yabancı değil ben olsam alır bağrıma basar başımın tacı yapardım annesinin kim olduğunu öğretirdim tabi ki.Ayrica annesinin pskolojisi hiç normal değil şu durumda alacağım bakacağım dese de ben vermezdimBen de kendi çocuğuma bile hazır değilim şu anda. Hamile kalsam ne yaparım diye ödüm kopuyor. Böyle de annem sen al diyor, kardeşim aynı.. Eşim istiyor ben neden böyleyim diye düşünüyorum. Ufacık bebeğe karşı olan bencilliğime kızıyorum. Ne anne istiyor, ne teyze.. Baba desen ölmüş.. Üzülüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?