- 10 Mayıs 2016
- 3.587
- 6.584
- 158
- Konu Sahibi yuvarlanan asi bir panda
-
- #481
+1Ben olsam sahip çıkardım bebeğe. Ama evlat edinmek şeklinde değil, annesini babasını bilecek şekilde bakar büyütürdüm imkanım varsa. Çocuğun bir günahı yok ve o annenin elinde heba olacak belli ki.
Normal olsun ya da olmasın sonuçta onun çocuğu ve yaşı da çok küçük değil.Bu normal bir evlilik değildi ona bağlıyorum biraz da geldiği noktayı. Kendisi 24 yaşında aramızda 1 sene var.
Siz iyi niyetle düşünüyorsunuz ama kardeşinizin önceki yaşantısına bakınca gireceği sosyal çevrenin iyi yönlerini almaya mı yatkın kötü yönlerini mi? Bence kötü yönlerini. Daha çocuk gibi sanki. Ayrıca o kadar acı bir durum ki. Bu olayda masum iki kişi var. Biri siz biri o yavru. Burda bebeğinde alerji olduğu için 2 yıl süt süt ürünü tüketmeyen anneleri görüyorum ben. Bana çok sabır gerektiren iş gibi geliyor hep. Bir de evladına bakmayan anneler var. Çok yazık o bebeğe. İnsanın içi parçalanıyor. Size de ayrı üzüldüm çünkü üzerinizde psikolojik bir baskı var. Ve eminim ilerde Allah korusun bir sıkıntı olsa sen bakmadın da oldu diyecek insanlar var etrafınızda. Bebeği alın ya da almayın dşyemem ama elinizi çekmeyin. Gölgenizi eksik etmeyin. En azından teyzem beni seviyor desin ilerde. Sevgisiz büyümek çok kötü bir şey. Babam bizi sevmedi hiç. Aynı şeyleri o yavru yaşamasınBu evlilik sürecinde ben olmasın diye dedim oku çalış diye. Liseyi bitirdi (hastalık geçirdiği için liseyi bırakmıştı). Şimdi de sınava girip üni. okumak istiyor. Aslında ben seviniyordum bu duruma başta üni mezunları da işsiz tamam, doğru ama en azından kültürü artar insanın, hayata bakışı değişir, sosyalleşir, arkadaşlık kurar diye baktım. Sonra bu süreçte bebek fazla geldi. Ben ona sahip çıkmaya çalıştıkça o değişti.
Evet ilgilenmiyor bebeği ile ki kendi psikologu da bu durumu gelişmemiş annelik duygusu olarak nitelendiriyor. Dese ki depresyonda, lohusa geçicidir diyeceğim. Düzelir ya da düzelmez diyemiyoruz. Ben yeğenimi kendimden de korumalıyım o zaman. Nasıl cesaret edebilirim ki hazır değilken. Ben bakamazsam, iyi bir şekilde sahip çıkamazsam ne olacak ? Evime aldığım köpeğe 10 tane veteriner gezdirdim barınaktan almıştım hastaymış meğer inlemesi hala kulağımda. Benden aldılar ölüsünü görmemem için. Eşim mesela dedesinin ahırdaki buzağısı için veteriner getirdi 3 saatlik yoldan haftada 3 4 kez sırf düzelsin, iyileşsin diye. Eve aldı eşim hayvanı sabaha kadar başında bekledi. İnsanlar ona güldüler harcadığın paraya inek alınırdı diye. Bilmiyorum bir insana sahip çıkmak daha korkunç bir sorumluluk olmalı. Kardeşimi boğmak istiyorum nasıl ağlamasına bakmıyor, nasıl emzirmezsin ya senin çocuğun bu diyorum. Boğazı düğümleniyor insanın. Elin çocuğu olsa alır pışpışlarsın ağlamasın diye. Merhametsiz bir insan değilim. Yuvaya verilsin de istemiyorum annesi baksa elimden geleni yapıyorum ama bakmıyor. Yeğenim için çok çok üzgünüm. Kendi hayatımı buna adapte edemem bunun da farkındayım. Keşke böyle olmasa zamanla değişir mi bu düşüncem bilmiyorum. Bencilsin, kötüsün deniyor bu yüzden de baskı altında kalıyorum. Suçlu hissediyorum. Yuvada ya da başka ailede daha mutlu olacaksa vermeli. Bunun kararını ben asla vermem, veremem. İnsan hep merak eder ama acaba yaşıyor mu, iyi mi, mutlu mu diye. O evladını arayan anneler bu yüzden arıyorlar bence daha çok.
Ya bişey dicem yeni doğmuş bebek evlat edinmek için yıllarca sıraya girmiş bekleyen aileler var. Şuanda evlatlık verebilirsiniz ama.cocuk biraz büyüyünce bu şansını da kaybedecek. Bence kardeşi izle konuşun sonsuza dek kaybetmeyi kabul ediyorsa evlatlık verin hem onu isteyen bebek özlemi çeken gerçek bı anne babası olur, doğduğu için mecburen bakacak birileri değil . Hem de büyüyünce kardeşin pişman olsa da geri alamaz çocuğu onlardan ama sen alırsan geri alabilir ben senin annenim der g.t gibi ortada kalırsın sen de o kadar yıl baktığın baglandigin da boşa gider.. madem bakmak istemiyo sonucuna katlansin ve o bebeği sonsuza kadar gözden çıkarsın. Komşular da bu aklı verememeis mı ki size sen bak die dahiyane bı fikir veriyolar . Bebek Büyütmek çok zor şimdi eşin istiyorum der ama yaşayacağınız en ufak sorunda kafana kakmayacagini nerden biliyorsun ya da geceler boyu uykusuz geçirmeye hazır mısın hayatını tamamen kısıtlamaya. Buna hazır ve istekli , kucağı boş gözü yaşlı aileler var bu bebek onların hakkı bence
size aynen katiliyorum. benimde 50 gunluk bebegm var ucuncu cocugum . ona baktikca emzirdikce by bebekcik aklima geliyor inanilmaz uzuluyorum icim yaniyor agliyorumda. gunahsiz bi sebi o daha . ailesi varken cocuk esirmegeye basil verilir. hicmi merak etmicekler ya kimin eline duser kim bilir. kucucuk bi bebek. bende cocuk bakacak kivamda degildim hep eksikler oluyo ama bakiyorum cocuklarima oyle yada boyle. ben olsam su halimle yigenimi alirdim cocuk esirgemede nedir ya bilinmeze atmaktir kucucuk bebegikusura bakma ama ben elin adamini asla kendi kanimdan kendi canimdan birine tercih edemem. Ben esime asigim mutlu bir evliligimiz var, ve herhangi zor durumda o da her zaman bana destektir. Tercih etmem demiyorum edemem. İnsan kendi ailesine sirtini donemez. Yeni bir aile kurmus olsan bile kardesin ve annen senin ailen. Ben aman evliligim bozulmasin veya bakamam edemem diye yegenimin ortada kalmasina goz yumamam. Zaten esim de boyle bir durumda bana destek olmuyorsa o evlilik olmamis demektir. Ayrica ayni tavir kendi esimin ailesi icin de gecerli. Esimin kardesi bu durumda olsa bir bebegi asla ortada birakmam anasinin bakmasi icin ugrasir sonuna kadar diretirim. Ha deyince duzelmez belki bir kac yil. Ama yine de baktim olmuyor ana baba sorumsuz o bebegi alirim. Burada bosver sana ne diyenlerin mesajlarini okuyup icinizi rahatlatmak yerine. Elinizi tasin altina koymaya ve dogru olani yapmaya hazir olun bence...
söyleyenlere sen evlat edin çok istiyorsan desene yaŞu anda destek oluyorum ama bu yetmiyor ki. Siz evlat edinin diyorlar sürekli.
Eşi için evlatlık versin demiyorum. Annesi zaten istemiyor ve bu durumda istenmeyen bebekleri almaya hazır binlerce aile sırada bekliyor. O bebeğe daha iyi bir hayat verilecekse annesi tedavi olup da hala almayacaksa , sırf doğdu ve bakilmak zorunda diye teyzenin başına kalması da doğru değil çünkü kadın bu sorumluluğu istemiyor. Gözüm kapalı annelik yaparım diye hazır hissetseydi eşi de kardeşi de umurunda olmazdı zaten ama kendi hazır değil böyle olunca isteksiz annelik yapacak belki ve eşi ile bir sürü sorun yaşama ihtimali yüksekYegenine sahip ciktigi icin kafasina kakacak bir es sizce nasil bir estir? Boyle bir durumda destek olmasi gerekirken hassas davranmasi gerekirken kafaya kakan bir es icin yegenini niye evlatlik versin? Yok artik. El adami gelsin yegenimi kafama kakacak diye niye evlatlik vereyim. Kafama kakan kocamin suratina tukururum ne bicimbir evlilik yapmisim diye
Bu bebegi kk dan bebek sahibi olmak isteyip de olamayan birine peskes cekeceksiniz gibime geliyor sonunda...
Canim Allah korusun kardesin olseydi al bak derdim. Bebegin?anneye ihtiyaci var derdim. Ama sirf sorumsuz birinin kardesin bile olsa bebegini alip kendi hayatini karartma.Herkese iyi haftasonları diliyorum. Bu ara canımı epey sıkan ve arada kaldığım bir konu var. Çevreme danışmaktan epey yorulduğum için sizlere sormak istedim.
Konum kardeşimin çocuğu ile ilgili. Kız kardeşim hiç istemediğim bir adamla, engel olmama rağmen kötü bir evlilik yaptı. Bu süreçte bizim aramız açıldı kendisine mesafe koydum. Bu arada hamile kaldı 50 günlük bir bebeği var. Eşini vurdular yoğun bakımdaydı ve doğumdan önce vefat etti. Kardeşime doğum sonrası söyledik. Bunlar olurken herkes şunu demeye başladı "bu çocuğu siz alsanıza".. Siz dedikleri de ben ve eşim. Henüz yeni evliyim 1 ayım yeni doldu. Maddi, manevi siz iyi bakarsınız, kardeşin okusun kendi hayatını karartmasın diye düşünüyorlar. O da bu bebekten kurtulmak istiyor. Bizim almamıza razı. Bekarlık günlerini istiyormuş, emzirmek dahi istemediği için mama aldık. Annem bakmaya çalışıyor daha çok ama o da hasta. Böyle olunca oklar hep bana dönüyor.
Kendim henüz çocuk düşünmüyorum. 2 3 yıl olmasın diyordum hep çünkü bu sorumluluğa hazır olmadığımı düşündüm. Evliliğim oturmadı henüz bazen eşimle geriliyoruz, tartışıyoruz, ailesinden bunalıyorum vs. Eşim için sorun yok. Kendi çocuğu olsun istiyor. Çocuk delisi tam olarak. Kendi çocuğuna bir kaşık mama vermeyen babalar varken bu adam komşunun kızına yemek yediriyor. Kimseye gelmeyen bebekleri alıyor, uyutuyor, sallıyor.. Öyle bir insan. Evde bana yardım eder, yemek yapar, temizliğe girer vs. Ben çalışmıyorum ama desteğini esirgemez. Baba olarak görmek çok isterdim onu. Yeğenimi çok seviyor. Kardeşim hamileyken bile biz alalım, bize versin diyordu.
Bilmiyorum hanımlar ben korkuyorum. Bencillik etmek istemiyorum ama benim hayatım kurban ediliyor gibi geliyor. Yeğenime üzülüyorum, anneme babama üzülüyorum.. Ne düşünürdünüz bu durumda olsanız ?
Sen de ben evlat edinemem kendi evladimi dogurmak istiyorum de. Esin ile de konusip agiz birligi yap gerekirse esim istemiyor de. Esin de once kendi cocugum olsun istiyorum falan desin.Şu anda destek oluyorum ama bu yetmiyor ki. Siz evlat edinin diyorlar sürekli.
eşinin felç olması ve ona bakmasıyla yaşayan kardeşi sırf bekarlık günlerini yaşamak istiyor diye onun çocuğunun sorumluluğunu alması asla aynı şeyler değil bence.Kardesin saglikli bir insan degil ne yaptigini bilmiyor.. ama sen de bence saglikli dusunmuyorsun. Kimse kardesinin 50 gunluk bebegi yuvaya verilsin istemez. Basa gelen cekilir. Kardesini atamazsin satamazsin. Bu cocuk senin ailenden. Alacaksin oyle veya boyle bakacaksin. Oturacaksin anneni de kardesini de ikna edeceksin. Bu cocuk dogdu mu dogdu. Bizim ailenin mi evet. Sen anneligini sen ananeligini yapacaksin. Ben de teyzelikten fazlasini yapacagim mecburen bu cocuga bakacagiz diyeceksin. Annen kardesin copsuz uzum kalsin istiyor cidden. Sen de sahip cikmiyorsun yakinda o cocuk cocuk esirgemeye birakilir.... Ama mesela evlenmissin 1 ay olmus, esin hastalansa allah korusun felc olsa ne yapacaksin bana ne elin oglu ben bakamam maddi manevi kaldiramam deyip anasinin evine mi birakacaksin.. hayir basa gelen cekilir diyip bakacaksin. Zorla da olsa bakacaksin. Cunku bana kalirsa insanlik bunu gerektirir. Simdi senin bu bahsettigin bebek elin oglu da degil oz be oz kardesinin cocugu. Bence bu durum cok ciddi, bir bebegin hayati soz konusu. Kardesin saglikli degil veya kotu niyetli vs farketmez. Bakmasi icin zorlayacaksin elinden gelen destegi vereceksin. Cocuk esirgeme filan lafi acmayacaksin. Milletin aklina karpuz kabugu dusurmek olur valla birakir hayatlarina bakarlar. Diyeceksin ki simdi bana dogurduguna bakmiyorsa bana ne.. e onlar vicdansizsa sen de mi onlar gibi vicdansiz olmak zorundasin. Dusene de bir tekme sen vurmak zorunda degilsin.
Ayy bu ne yavaş,ailesi yetmedi bir de sen mi baskı yapacaksın ya da aileden biri misin?Bu bebegi kk dan bebek sahibi olmak isteyip de olamayan birine peskes cekeceksiniz gibime geliyor sonunda...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?