- 7 Haziran 2018
- 8.062
- 21.013
- 278
- Konu Sahibi yuvarlanan asi bir panda
-
- #161
Aslında ben onun kardeşimi de düşündüğünü sanmıyorum. O kurtulmak istiyor kardeşimden de bebeğinden de. Bencil biri. Bana da sen bencilsin diyor.
Annen neden seni hiç düşünmüyor, tavırları hiç hoş değil. Oğlu olsa böyle bir durum yaşasa ne düşünür
Üvey çocuk musun konu sahibi?Aslında ben onun kardeşimi de düşündüğünü sanmıyorum. O kurtulmak istiyor kardeşimden de bebeğinden de. Bencil biri. Bana da sen bencilsin diyor.
Üvey çocuk musun konu sahibi?
Ayy bende doğumumdan beri arada hatırlıyorum bunu.. birde açıklama yapmıştı yanına acıkırsa diye biberon bıraktım demişti.. nasıl etkilendiysem yıllar sonra aklıma geldi..Yıllar önce gördüğüm ve lohusalığımda aklıma sık sık gelen bir haber vardı. Bebeğini bırakıp 9 günlük bayram tatiline giden bir öğretmen. Otopside bebeğin 6. Günün sonunda ağlamaktan, açlıktan ve susuzluktan öldüğü ortaya çıkmıştı. O potansiyel var sanki kardeşinizde.
Destek alıyor uzun süredir. Bu süreçte hayatını düzene koyma kararı aldı aslında.
Ohhh ne güzel valla çocuğun bütün eziyetini teyze çekmiş En zor zamanlarında teyze bakmış ,çocuk ele avuca gelince artık zahmeti kalmayınca anası almış.Cocugun psikolojisi kimin umurunda .Ne kadar bencil bir anneymis.Konu sahibesinin kız kardeşinde de aynı potansiyel var bence.Benzer bir durumu yaşayan arkadaşım oldu.
Annesi istemeyince kardeşine verilmiş. Yasal değil tabii. Çocuk yedi yaşına gelince geri almış. Çok net hatırlıyor büyüten anneden ayrıldığı günü. Çok ağlamıştım diyor. Çocuğa da iyilik değil bu durum.
Kardeşiniz eşini kaybetmiş üstelik lohusa. Kafası yerinde olmayabilir. Ama bir kaç ay sonra düzelebilir. O zaman geri mi alacak?
Bence bebeğin iyiliği için böyle bir şey yapmayın. Kardeşiniz sorumluluğunu almalı.
Ayy bende doğumumdan beri arada hatırlıyorum bunu.. birde açıklama yapmıştı yanına acıkırsa diye biberon bıraktım demişti.. nasıl etkilendiysem yıllar sonra aklıma geldi..
Konu sahibi kardeşiniz kaç yaşında..
Anneniz resmen sizin hayatınızı yok saymış.. çok sık gitmeyin ki anlasınlar niyetinizi..
Bebek için çok üzüldüm ama ben olsam ne yapardım gerçekten bilemedim..
Ben böyle bir şey yapamazdımHerkese iyi haftasonları diliyorum. Bu ara canımı epey sıkan ve arada kaldığım bir konu var. Çevreme danışmaktan epey yorulduğum için sizlere sormak istedim.
Konum kardeşimin çocuğu ile ilgili. Kız kardeşim hiç istemediğim bir adamla, engel olmama rağmen kötü bir evlilik yaptı. Bu süreçte bizim aramız açıldı kendisine mesafe koydum. Bu arada hamile kaldı 50 günlük bir bebeği var. Eşini vurdular yoğun bakımdaydı ve doğumdan önce vefat etti. Kardeşime doğum sonrası söyledik. Bunlar olurken herkes şunu demeye başladı "bu çocuğu siz alsanıza".. Siz dedikleri de ben ve eşim. Henüz yeni evliyim 1 ayım yeni doldu. Maddi, manevi siz iyi bakarsınız, kardeşin okusun kendi hayatını karartmasın diye düşünüyorlar. O da bu bebekten kurtulmak istiyor. Bizim almamıza razı. Bekarlık günlerini istiyormuş, emzirmek dahi istemediği için mama aldık. Annem bakmaya çalışıyor daha çok ama o da hasta. Böyle olunca oklar hep bana dönüyor.
Kendim henüz çocuk düşünmüyorum. 2 3 yıl olmasın diyordum hep çünkü bu sorumluluğa hazır olmadığımı düşündüm. Evliliğim oturmadı henüz bazen eşimle geriliyoruz, tartışıyoruz, ailesinden bunalıyorum vs. Eşim için sorun yok. Kendi çocuğu olsun istiyor. Çocuk delisi tam olarak. Kendi çocuğuna bir kaşık mama vermeyen babalar varken bu adam komşunun kızına yemek yediriyor. Kimseye gelmeyen bebekleri alıyor, uyutuyor, sallıyor.. Öyle bir insan. Evde bana yardım eder, yemek yapar, temizliğe girer vs. Ben çalışmıyorum ama desteğini esirgemez. Baba olarak görmek çok isterdim onu. Yeğenimi çok seviyor. Kardeşim hamileyken bile biz alalım, bize versin diyordu.
Bilmiyorum hanımlar ben korkuyorum. Bencillik etmek istemiyorum ama benim hayatım kurban ediliyor gibi geliyor. Yeğenime üzülüyorum, anneme babama üzülüyorum.. Ne düşünürdünüz bu durumda olsanız ?
herkes anneye depresyonda demiş ama bu depresyondan öte kardeşinizinki şımarıklık başka bir şey değil ne demek oje sürüyorum bakamam.Gitmemeye çalışıyorum aslında ama kendi annem de eşim de tutturuyor. Mesela acıktı diyelim ağzını oynatıyor, emme refleksi var annesi bak diyorum işim var oje sürüyorum diyor bana. Ben ya da annem doyurmasa yarım saat aç bekliyor. Altını değiştirmesi gerek 1.5 saat kahvaltı masasından kalkmıyor. İçten içe güveniyor da lanet olsun diyorsun çünkü artık kalkıp hallediyorsun. Zamanla alışır inşallah ve vazgeçer bu tutumundan.
kesinlikleO nasıl iş ya?
Kardeşiniz bir zahmet tedavi mi oluyor ne oluyor karakter mi satın alıyor bencilliginden kurtulsun baksın bebeğine.
Siz de her türlü maddi manevi desteği verin.
Gerekirse daha çok bakın ama geceleri yanındaki annesi olsun.
Anne baba olarak almazdım çoçuğu yeğenim olarak bakardım hatta arada getirp annesine bırakırdım bence siz de anne baba olacaz diye almayın yardıma ihtiyacı olan masum bir bebek için teyzelik yapacak şekilde alınHerkese iyi haftasonları diliyorum. Bu ara canımı epey sıkan ve arada kaldığım bir konu var. Çevreme danışmaktan epey yorulduğum için sizlere sormak istedim.
Konum kardeşimin çocuğu ile ilgili. Kız kardeşim hiç istemediğim bir adamla, engel olmama rağmen kötü bir evlilik yaptı. Bu süreçte bizim aramız açıldı kendisine mesafe koydum. Bu arada hamile kaldı 50 günlük bir bebeği var. Eşini vurdular yoğun bakımdaydı ve doğumdan önce vefat etti. Kardeşime doğum sonrası söyledik. Bunlar olurken herkes şunu demeye başladı "bu çocuğu siz alsanıza".. Siz dedikleri de ben ve eşim. Henüz yeni evliyim 1 ayım yeni doldu. Maddi, manevi siz iyi bakarsınız, kardeşin okusun kendi hayatını karartmasın diye düşünüyorlar. O da bu bebekten kurtulmak istiyor. Bizim almamıza razı. Bekarlık günlerini istiyormuş, emzirmek dahi istemediği için mama aldık. Annem bakmaya çalışıyor daha çok ama o da hasta. Böyle olunca oklar hep bana dönüyor.
Kendim henüz çocuk düşünmüyorum. 2 3 yıl olmasın diyordum hep çünkü bu sorumluluğa hazır olmadığımı düşündüm. Evliliğim oturmadı henüz bazen eşimle geriliyoruz, tartışıyoruz, ailesinden bunalıyorum vs. Eşim için sorun yok. Kendi çocuğu olsun istiyor. Çocuk delisi tam olarak. Kendi çocuğuna bir kaşık mama vermeyen babalar varken bu adam komşunun kızına yemek yediriyor. Kimseye gelmeyen bebekleri alıyor, uyutuyor, sallıyor.. Öyle bir insan. Evde bana yardım eder, yemek yapar, temizliğe girer vs. Ben çalışmıyorum ama desteğini esirgemez. Baba olarak görmek çok isterdim onu. Yeğenimi çok seviyor. Kardeşim hamileyken bile biz alalım, bize versin diyordu.
Bilmiyorum hanımlar ben korkuyorum. Bencillik etmek istemiyorum ama benim hayatım kurban ediliyor gibi geliyor. Yeğenime üzülüyorum, anneme babama üzülüyorum.. Ne düşünürdünüz bu durumda olsanız ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?