Aslında o konularda sanki içim rahat gibi, birkaç olay oldu, sen nasıl istersen öyle olur dedi. Yılbaşını bu zamana dek hep birlikte kutlarlar, herkes bir araya toplanır. Benim beklediğim de yılbaşı, belki size saçma, basit gelecek ama onlar için çok önemli olduğu için eğer yılbaşında gidelim demezse, bana büyük bir adım olarak geliyor, gidelim derse ve sorun çıkarırsa sanırım işte o zaman kimse tutamaz beni. :) Ev mevzusunu ailesi de bir daha açmaz, o da kabul etmez, buna ikna oldum ama bu pek de bir şey ifade etmiyor.
Biraz önce aradı yarın Edirne'ye gidelim, güzel yerler var gezelim, dedi. Uğraşıyor ama işte samimi gelmiyor. Olmuyor.
ahh canımBaş başa zaman geçiremiyoruz, çünkü kızgın olduğum için eşimle yan yana durmuyorum, ayrı bir odada ya da balkonda oturuyorum, gelirse tersliyorum, o da o an üzerime düşmüyor. Sürekli verdiğim kararları sorguluyorum ve ayrı geçen üç ayı.
Random, senin dediğin gibi düşünüyorum hep, bir tane hayatım var ve o da böyle mi geçecek? Bilemiyorum.
eşin seni ailesine paspas etti. çocuğunla tehdit etti. evi terkettin anacığı izin verene kadar yanına gelemedi.Eşim de konuşmalar sırasında beni hep buralardan vuruyor :) Sen bana ne ağır hakaretler ettin, neler saydın; ben sana bir kez olsun böyle laflar etmedim, ben sevdiğim için anlayış gösterip unutuyorsam; sen de unut diyor. Bu açıdan bakınca haklı evet ama ne bileyim. Bir aile danışmanına ya da psikoloğa gitmem iyi olacak sanırım. Dediğiniz gibi biraz daha zamana bırakmalıyım. Umarım zaman güzel şeyler getirir. Teşekkür ederim yorumunuz için. :)
+100000000bu tür aile sorunlrında zaten genel olarak eşi hatalı görüyorum ben,mesafeyi ve ilişkileri ayarlayamadığı için.evet sorun çıkara tepene çıkan bir ailesi vardı ama bu hale getiren taviz veren üstelik bu durumu isteyen biir eşin var ne yazık ki..o istemese ve set çekebilse kv böyle şeyler yapamazdı.
ben de 3 sene kadar önce boşanma noktasna gelmiştim.çok farklıydı sorunlar tabi ama son bir kez deneme fikrinden sonra benzer duyguları yaşadım. sevmiyorum istemiyorum galiba ama acaba kalmasın diye denemek istiyorum dedim.ve ben de sinirliydim,herşeye laf söyleyip kavga çıkarma modundaydım..bunca zaman ben çektim,şimdi o çeksin fazlasını bakalım ne tepki verecek dedim. hatta içimden büyük kavga çıksın da boşanalım diye bile geçirdim..ama o sabretti,kavga etmedi,alttan aldı,değerli olduğumu hissettirdi ve ben tekrar aşık oldum kocama...elbette şak diye olmuyor zamanla...
ama dediğim gibi çaba lazım..daha ne kadar oldu ki vazgeçiyor hemen 2 laf çarpmanla...sen laf sokacaksın alttan alacak,inadına damarına basacaksın haklısın diyecek.buna rağmen el üstünde tutacak.süprsizler yapacak,bi sürü şey..
psikiyatrist diyorumÇok güzel özetlemişsiniz, kesinlikle böyle.
ahh canım
allah yardımcın olsun, eşe kızgın ve kırgın olarak aynı evde yaşamak çok zor....
illa hemen birşey yapmalıyım diye zorlama kendini, öfkeliysen belli et öfkeni , içinden geldiği gibi davran , zamanla zaten herşey netleşecek
+100000000
yaşadıkların normal aslında.Ne yapmam gerektiğini şu an ben de bilemiyorum ama boşanma teklifi eşimden gelse sanırım sevine sevine kabul ederdim.
Eşim ilgili davrandığında da sinirleniyorum. Bu defa da itici geliyor, ben unutamadım sen o kadar lafı sözü ne çabuk unuttun diye pişkinlikle suçluyorum onu, o da söylenince yanaşmıyor artık. :) Elimde değil. Öfkeleniyorum, en ufak bir şeyde kızıyorum ve eşimin ilgi, sevgi gösterilerini de samimi bulmuyorum.
Esin birseyler icin cabaliyorsa sen de ona adim atmalisin.Aslında o konularda sanki içim rahat gibi, birkaç olay oldu, sen nasıl istersen öyle olur dedi. Yılbaşını bu zamana dek hep birlikte kutlarlar, herkes bir araya toplanır. Benim beklediğim de yılbaşı, belki size saçma, basit gelecek ama onlar için çok önemli olduğu için eğer yılbaşında gidelim demezse, bana büyük bir adım olarak geliyor, gidelim derse ve sorun çıkarırsa sanırım işte o zaman kimse tutamaz beni. :) Ev mevzusunu ailesi de bir daha açmaz, o da kabul etmez, buna ikna oldum ama bu pek de bir şey ifade etmiyor.
Biraz önce aradı yarın Edirne'ye gidelim, güzel yerler var gezelim, dedi. Uğraşıyor ama işte samimi gelmiyor. Olmuyor.
karışık eve dönerek kendisine düşeni yaptı bence. artık eşi onun için her şeyi yapmalı.Yaşadığım haksızlık duygusundan dolayı bende kızdığımdan ilk zamanlar neler neler ettim.Bağırdım çağırdım normalde onu kızdıracak sözler sarfettim anca zehrimi öyle akıttım.O ise hep alttan aldı.Kötü söz söylemedi yanlış bir hareket yapmadı.Yoksa şimdiye çoktan boşanmıştık
karışık eve dönerek kendisine düşeni yaptı bence. artık eşi onun için her şeyi yapmalı.
inşallahGitmeyedebilirdi gitmesi bile büyük bir şans eşi için.Umarım kıymetini bilir.
Cocugun icin denemelisin olan cocuga olur her zaman icin bosanmak icin mantikli bi sorunun yok bence yazamadigin seyler var galiba yoksa kolay kolay bosanmak istemez bi kadin heleki yasi daha dolmamis bi bebek varken esinden sogumus oldugun icin ona tahammulde edemiyosun bence bebegin icin az daha sabir ve la havle cek bol bol Allah yardimcin olsnBu ne biçim başlık diyebilirsiniz. "Bunlar da sebep mi?" ya da "Daha ne olsun?" da diyebilirsiniz.
Yazdıklarınız beni çok etkileyebilir ama fikirsizliğime etki etmeye de bilir. Uzatmıyorum.
Eski konularımda vardı, boşanma noktasına geldik, hatta davam henüz sonuçlanmadı bir kenarda duruyor, yani elde var bir dava. Aile mevzuları, üç ay evi terk etmem, geçen üç ay içinde yüz göz olunmalar ve ilk ve son kez olmak üzere bir şans verilebilir, deyip eve dönüşüm. Bir de yaşına bile girmemiş bir bebek. Bunlar özet.
Gel gelelim benim derdimeeee...
Eşimin ailesi bir süreliğine memlekete gitti, yani kv-kp yok artık. Ben zannediyordum ki, üçüncü kişiler aradan çekilince eskiye döneceğiz ve güllük gülistanlık devam edeceğiz tekrar.
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı, hatta yarısı gibi bile olmadı. Eşim iyi, boşanma mevzusundan önce nasılsa öyle görünürde bir sıkıntı yok, hatta sıkıntıyı ben mi çıkarıyorum diye de düşünüyorum bazen.
Pek konuşmuyoruz, yan yana az vakit geçiriyoruz, suratım genel olarak asık, canım sürekli sıkkın. Sürekli bir öfke var içimde, geçmiyor. Seviyor musun deseniz, onu da bilmiyorum, eskiden çok severdim, şimdi yarısı kadar bile bir şey hissetmiyorum ama halen gidemediğime göre demek ki sevmiyor da değilim. Eşin seviyor mu derseniz, lafa gelince ohoooo, aslında sever, ilgilenir ama ya yetmiyor ya da ayrı geçen üç ayda yaşananlardan dolayı samimi ve inandırıcı gelmiyor. Sanırım inanmıyorum. Çok özür dilerim ama seviyorsa da bence b..ktan bir sevgisi var. Neyse..
Boşanmak istiyorum, burada olmayı istemiyorum, bu adamla yan yana olmayı istemiyorum, şu an yine o sebepsiz öfke hakim. Eşimden ve onunla ilgili her şeyden çoook uzak olmak istiyorum. Diyorum ki çocuğun için bir şans verdin, ortada senin hislerinden başka olumsuz bir şey yok gibi, devam et biraz ama diğer yandan da yapamam, istemiyorum diyorum. Sebep, somut bir sebep ? -Geçmişi saymazsak ki ben hiç unutamıyorum- Şu an içi yok.
Var mı ?
Her neyse, kafam çok karışık. Özellikle eski konumu bilen arkadaşlar, gereksiz yere huzursuzluk mu yapıyorum acaba ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?