- 16 Şubat 2012
- 6.594
- 11.147
- 448
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
-
- #61
Keşke o süreci yaşamışken dönmeseydim. Sanırım şimdi yeniden başa sarmak zor geliyor.
Bizim toplumumuzda ''herkes evlenmek ve o evliliği olabildiğince uzun süre devam ettirmek zorunda'' mantığı var.
Eğer şiddet yoksa,aldatma yoksa neden boşanılır ki diye bakıyor birçoğu.
İnsan sevmediği insanla,soğuduğu insanla bütün ömrünü geçirmek zorunda değil.Çocuğu olsa da zorunda değil.Anne olabilir insan ama bu kadın olduğu gerçeğini de değiştirmiyor,biz de bu anlayış yok.İnsanlar anne olunca geri kalan her sıfatını kaybetmek zorunda hissediyor kendini.Boşanırken bile çocuğum babasız büyüyecek benim yüzümden diye kendilerini suçluyorlar ( o da ne demekse ).
Boşanmak için illa şiddet aldatma bilmeme ne olmasına gerek yok, ilk önce bunu bir anlasa herkes herşey daha kolay olur ve kimse kimsenin hayatına burnunu sokmaz belki o zaman
Mutlu değilsen boşan sen mutsuzsan bebeğin de mutsuz olur keşke bazıları da örnek alsa mutsuzluk boşanma sebebi
Kaynana kayınpeder sorun olmuş onlar gitmiş adam ailesini uzaklaştırmış, sizi de eve döndürmüş, sevmese zaten boşanırsan boşan der eve döndürmezdi sizi istemezdi yani. Ne bileyim ilgi göstermiyor derken ne yapmıyor naskl bir ilişki istiyorsunuz hep yan yana elele mi olalım diyorsunuz mesela adam işten gelince yüzünüze bakmıyor mu, sizinle vakit geçirmiyor mu beraber bir yerlere gitmiyor musunuz. Tamam soğuduysan, istemiyorsan sevgi bittiyse ve o 3 ayda birşeyler tükendiyse, madem dala dava sürüyor ayrıl kendine de eziyet etmem çünkü tekrar ısınamayacaksın gibi duruyor. Ama yok ayrılamam diyorsanız o zaman şikayet etmeyeceksiniz.
Belki bana da bu yüzden zor geliyor. Eşim hemen tamam dese, kimseye hiçbir şey söylemek zorunda olmadan, gitsem mahkemeye boşansam bitse, sanırım bu kadar düşünmezdim. Şimdi sanki herkesi ikna etmek zorundayım, eşimi de. Onun da ilk sorusu, sana ne yapıyorum oluyor ?
Açıklama yapmaktansa biraz daha oturayım şurada diyorum.
Yaşadıklarını unutamıyorsun eşine uzak durman öfken bundan
Düzelmeyiz diyorsan uzatmanında bir alemi yok.Ne ilk boşanan siz olacaksınız nede son.
Ben hep birkaç ay sonrasını düşündüm.O beklenen ev yapıldığında eşin ve sen gitmek istediğinde aileside gitmeyeceksin yanımızda kalacaksın dese eşin ne yapar?
Görünen o çünkü .Ailesi beraber yaşamayı isteyen bir aile.Ayrı evlerde olmanız bir şey farketmiyor şimdiye kadar yapışık yaşamışsınız.
Kısacası ne yaparsa yapsın onu istemiyorsun .Güvenmiyorsun inandırıcı bulmuyorsun.Gerçekten sevseydin ayrı kaldığımızda da yapardın mı diyorsun.Ne aileni nede başkasını dinlemezdin peşimizden gelirdin gibi.
Boşanıp ailenin yanına dönmek istiyorsun.Tek çekingen aileni onun ailesini eşinin onayını almak.Onlar istiyor diye zorlada duramazsın ki.
Önceki nedenin ailesinin sizinle birlikte aynı evde yaşamak istemesiydi.Eşininde onlar gibi düşünmesiydi.Ayrı bir ev olalım başımızın çaresine bakarız dememesiydi.Biz olamamak.
Şimdi ailesi kısmende olsa kendini geri çekti ama sen yinede mutsuzsun.Çünkü güvenin yok
Galiba ee herşey senin istediğin gibi oldu daha ne istiyorsun diye çevrendekilerden tepki çekmekten korkuyorsun.
Aslında o konularda sanki içim rahat gibi, birkaç olay oldu, sen nasıl istersen öyle olur dedi. Yılbaşını bu zamana dek hep birlikte kutlarlar, herkes bir araya toplanır. Benim beklediğim de yılbaşı, belki size saçma, basit gelecek ama onlar için çok önemli olduğu için eğer yılbaşında gidelim demezse, bana büyük bir adım olarak geliyor, gidelim derse ve sorun çıkarırsa sanırım işte o zaman kimse tutamaz beni. :) Ev mevzusunu ailesi de bir daha açmaz, o da kabul etmez, buna ikna oldum ama bu pek de bir şey ifade etmiyor.
Biraz önce aradı yarın Edirne'ye gidelim, güzel yerler var gezelim, dedi. Uğraşıyor ama işte samimi gelmiyor. Olmuyor.
Sürekli karışık bence daha çok zamana ihtiyacın var. Belki başbaşa kaldığınız için de afallamış olabilirsin. Eşinin ufacık bile bir çabası varsa beklemeye değer. Sonuçta senin de o süreçte eşine dair yıpratıcı yaklaşımların oldu(görümcene anlattıklarının gün yüzüne çıkması(görümcene kıl olmuştum o zaman ayrı konu) ,şerfsz falan demen) bunları da düşün
Sürekli karışık bence daha çok zamana ihtiyacın var. Belki başbaşa kaldığınız için de afallamış olabilirsin. Eşinin ufacık bile bir çabası varsa beklemeye değer. Sonuçta senin de o süreçte eşine dair yıpratıcı yaklaşımların oldu(görümcene anlattıklarının gün yüzüne çıkması(görümcene kıl olmuştum o zaman ayrı konu) ,şerfsz falan demen) bunları da düşün
sürekli karışık, daha çok karıştırma kendini. önceki konularınıda biliyorum. sizin içsel dünyalarınız çok farklı eşinle. şöyle düşün, biriniz apartmanda atıyorum 5. kattasınız, diğeriniz 8. kattasınız. arada bir merdiven boşluğunda ortak payda da buluşunca olmuyor. sesleriniz kayboluyor, yankı yapıyor, birbirinizi göremiyorsunuz, varsınız ama yoksunuz birbiriniz için. oysa aynı evde, aynı katta hissetseniz, başka odalarda olsanız bile salonda buluşmak yeter size. çok başka zeminlerdesiniz karşılıklı ve bu yüzden beklentileriniz örtüşmüyor. iki çözüm yolun var, ya hayata dair beklentilerini değiştireceksin, ya da eşin kendini değiştirecek. ikisi de olmuyorsa, yeni bir yola girmek zorundasın. hayat bir defa, bunca mutsuzlukla harcamamalısın.
Sanırım dediğiniz gibi araya bir kez soğukluk girdi. Ama öfkeleniyorum, elimde değil, nasıl deveyim ? Hooop söylediği bir laf geliyor aklıma, sorsam kavga çıkıyor sonunda, sen öyle dedin sen de böyle dedine dönüyor olay. Bu yüzden çoğu zaman eşim cevap vermiyor, boşver geçti gitti diyor ama geçmemiş oysa.
Hata mı ettim bilmiyorum. Şimdi ne yapmalıyım, onu da bilmiyorum.
Sanırım artık evliliği kendime ağırlık ve ayak bağı olarak görüyorum. Ders çalışacağım, çalışamıyorum. Eskiden eşimi çok sevdiğim için yaptığım her şeyi, zor da gelse seve seve yapıyordum. Yani artı eksileri kıyasladığımda eksiler fazla dahi olsa, sevdiğim için değer diye düşünüyordum. Şimdi yaşananlardan sonra yapacağım veya yaptığım hiçbir fedakarlığın değmediğini ve değmeyeceğini düşünüyorum.
bu tür aile sorunlrında zaten genel olarak eşi hatalı görüyorum ben,mesafeyi ve ilişkileri ayarlayamadığı için.evet sorun çıkara tepene çıkan bir ailesi vardı ama bu hale getiren taviz veren üstelik bu durumu isteyen biir eşin var ne yazık ki..o istemese ve set çekebilse kv böyle şeyler yapamazdı.blue_ismyheart eşimin ailesi memlekete gitti, birkaç aylığına. Yani birlikte çok az zaman geçirdik. Ben sorunu ailesi zannediyordum ama değilmiş. Onlar gideli bir haftayı geçiyor, ilgi sevgi meselesi mi? Bundan da emin değilim ama evet, olabilir, kendimi burada amaçsız hissediyorsam, eşim benim için burada yaşamama yeterli gelmiyorsa, demek ki beklediğim şeyleri bulamamışım. Kendimi de burada sorguluyorum aslında, ilgilenmeye çalıştığında tersliyorum, sürekli eski konuları açıp laf sokmak istiyorum, o da bir yerden sonra bıraktı zaten.
Yukarıda gelen kutusu'na da yazdım. Sanki onun nezdinde herkes çok kıymetliymiş de biz değilmişiz gibi hissediyorum.
Eninde sonunda boşanacağız sanırım, bunu böyle hissediyorum ama gittiği yere kadar zorlayacağım galiba. Eşim için değil, çocuk için de değil, kendi aklımı netleştirmek için. Bakalım. Bilemiyorum. Hayırlısı olsun.
Eşim de konuşmalar sırasında beni hep buralardan vuruyor :) Sen bana ne ağır hakaretler ettin, neler saydın; ben sana bir kez olsun böyle laflar etmedim, ben sevdiğim için anlayış gösterip unutuyorsam; sen de unut diyor. Bu açıdan bakınca haklı evet ama ne bileyim. Bir aile danışmanına ya da psikoloğa gitmem iyi olacak sanırım. Dediğiniz gibi biraz daha zamana bırakmalıyım. Umarım zaman güzel şeyler getirir. Teşekkür ederim yorumunuz için. :)
Demek ki söylemek istediğiniz herşeyi söylememişsiniz. tavsiyeediyorum diye bir site var. Orada şehirlere göre uzmanları ayırmışlar. İçlerinden psikolog ve İstanbul diye aratıp, çıkan uzmanlar içinde çift terapisi konusunda uzmanlaşmış olanların hakkında yazılmış yorumları okuyup, ona göre bir uzman seçebilirsiniz. İstanbul'da 1-2 tane de değil bir sürü çok iyi, çok tavsiye edilen uzman var diye biliyorum. Bir iki yorum okumuştum. Boşanmayı düşünerek gittik, şimdi iyiyiz yazanlar var.
Bence en azından 1-2 seans eşinizle gidin. Barıştırmaya çalışırlar diye de endişe etmeyin. Ayrılmanız iyi olur dedikleri de oluyormuş. Bireysel olarak ne yaparsınız daha mutlu olursunuz, bu önemli. Onlar da uzman. Ne istiyorsanız söylersiniz. "Ayrılmak istiyorum çünkü geçmişte yaşadıklarımı, söylediklerini unutamıyorum" vs artık içinizde ne kaldıysa dersiniz. Hatta bence gitmeden önce içinizde kalan herşeyi kısa notlar halinde yazın da araya laf girerse unutmayın. En azından söylemek istediğiniz herşeyi söylersiniz, içinizde kalmaz, kızgınlığınız azalır. Öteki türlü içinizi dökmeden boşansanız da kızgın olacaksınız.
Tabii evliliğinizin kurtulma ihtimali de var. Ama bu siz böyle hissederken olmaz. Çift terapisi sonucu iyi hissederseniz, duruma göre bakarsınız.
Vay o bebegin haline o halde. Size gram uzulmedim esiniz ve ozellikle bebeginiz icinn cok uzuldum . canim skildi diye boşanıyorm demek vayy be. Olan bebege olacak. Allah yavruyu korusun ne deyimÇok güzel özetlemişsiniz, kesinlikle böyle.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?