Tatlım zaten hereksin önünde 2-3 seçenek var.Ya bildiğini okuyacak, deneme yanılma ile kendi bulacak ne yapacağını...Ya 3-5 deneyimli annenin görüşlerini alıp kendi mantık süzgecinden geçirip doğruyu saptayacak, ya da herşeyi en iyi bildiğini düşündüğümüz annesine danışacak herşeyi...
3-5 konuda görüş ayrılığımız dışında ben annemin tecrübelerinden yararlandım hep.İyi de oldu...
Tabi deneme yanılma ile gördüğüm şeyler de olmadı değil...
Mesela ben zıbının çok kullanışlı olduğunu düşünmüyorum. Yakaları açık bikere...Küçücük bebeğimin önüne çengelli iğne takmak hiç hoşuma gitmedi benim.
O nedenle bu bebeğimde 0-0 beden kipa'dan aldığım kısa kollu body'leri giydirip üzerine zıbın giydireceğim.Battaniye ile kullanmayacağım zıbını.Daha kullanışlı olacağını düşünüyorum.Yani üstünü değil, altını kalın tutacağım zıbının.
Annelikle ilgili kaygılar herkeste oluyor.Daha yaklaşık 2 yıl önce bunları yaşamama rağmen ben bile arada tırsıyorum.Çünkü ben de bu sefer evde küçük bir çocuk varken bebek büyütmedim, onu deneyimleyeceğim.
Ama şu kesin, içgüdüsel olarak bebeğine öyle bir kanalize oluyorsun ki, hiç açıkları kaçıkları kalmıyor anneliğinin.Sesini de duyuyorsun,tutmayı, emzirmeyi de kıvırıyorsun, kusmasına da düşmesine de önlemini alıyorsun.
Yalnız o bırakıp işe gitme konusu zor malesef...İnsanın gözünde tütüyor.Hiç unutmam, birgün oğlumun mama önlüğü ile alıştırma bardağı çantamda kalmış.Bütün gün önlüğünü koklayıp koklayıp ağladım.Çok zor