Mrb arkdşlar...
Allah bebeklerinize sağlık, uyku, akıl versin :) son bir kaç sayfayı okudum sadece. Anladım ki bi tutturmadır gidiyo. İnşllh vazgeçerler bu huylarından.
Ben 2015 eylülde doğum yaptım oğlum tam 4 aylık. Beni çok bunalttı zaten kış iyice sıkılıyorum. Gündüz uykusu hiç yok o yüzden uykusuzluktan ağlıyo çok. Mamadan sonra 20 dk falan uyuyo hep başındayım tuvalete gidemiyorum. 4 aydır ne yemek yapabiliyorum ne 2 lokma yiyebiliyorum. Hep kucak istiyo. Kucakta ve odadan odaya geziyorz. Belim sırtım kollarım bacaklarım ağrıyo dedli gibi. Ağlamasından da başım çatlıcak bigün. Annem çalışıyo kaynvalideden fayda yok eşim sağolsun yardımcı ama ne kadar olacak zaten akşamdan akşama evde onda da dinlensin mi yemek mi hazırlasın çocuk mu baksın kıyamıyorm pek ama yapabileceği kadar ilgileniyo. Bi ara psikolojim bozuldu iyice zaten sütüm kesildi 2,5 ay emzirebildim. Arada hala ağlama krizlerim oluyo tek başıma. Arkadşlr sağolsun hep işi var herkesin herkes çok meşgul ama herkesin başına gelecek böyle şeyler o zmn anlayacaklar benim ne kadar yardımlarına ihtiyacım olduğunu. Evim kir içinde. Kendim bile banyo yapamıyorum zorla artk. Çok bunaldım. Bi de bunun üstüne herkes " bunlar iyi günlerin" diyo oğlumun ne kadar huysuz olduğunu biliyolar sanki. Beni sizlerin anlayabileceğini düşündüğüm için yazma ihtiyacı hissettim. En azından yakın zamanda bnm yaşadıklarımı yaşayanlar vardır aranızda. Desteğinize ihtiyacım var
sorularım da var sizlere.
Ben bebeğimi hamakta sallayarak uyuyuyorum onda bile zorla uyuyo nezaman bırakmalıyız ve nasıl??
Uyku düzeni nasıl olmalı bu zamanlarda gündüz ne kadar aralıkla ve ne kadar uzun uyumalı?
Kucaktan inme olayı ne zaman bitecek?
Ne zaman herşey daha normal olacak?
En önemlisi de bugünler geçecek mi?
İlk aylar mı daha zor yoksa şimdi sizinkilerin yaşında mı? Yani her geçen gün daha mı iyi oluyo daha mı zor?
Sıkıntı stresten bebeğimin tadını çıkaramıyorum tabiki onun huysuzluğundan yani.
Evden çıkamamak da cabası. Kaş bıyık orman, ev leş gibi, kendim banyo zor yapıyorum, yemek yapmak ve yemek mümkün değil, uyku yok, kusuk kokuları içinde yaşıyorum. Allah oğluma sağlık versin hepimizinkilere ama çok yıprandım. Bu 4 ayın her 24 saatini dolu dolu sıkıntıyla yaşadım yaşıyorum...
Evet eski hayatıma dönemem tabiki ama ne zaman daha normal bi hayat başlayacak?
Lütfen bana cevap vererek yardım edin. Önce Allah sonra eşim haftasonları da annem yardımcı oluyo ama dediğim gibi yetişmiyo hiçbirşey. Annem gelince cts günleri süpürge mi, toz mu, çamaşır-ütü mü, mutfak mı, kendine bakmak mı,dış işleri halletmek mi, uyumak mı hangi birini yapayım birgünde yetmiyo işte. Tükendim resmen...