merhaba kızlar:) 1 ay sonra hayırlısıyla doğumum var. kendi isteğimle sezeryan. ( bu konuda herhangi bir karşı yoruma kapalıyım) kırkım cıktıktan sonra tatil planımız vardı. fakat bazı nedenlerden dolayı doğumumdan 3 hafta sonra şehirdışına çıkmamız gerekti. hazır uzaklaşmışken tatili de yapalım dedik. bı daha yeni konusuldu aramızda o yüzden doktoruma soramadım. ancak haftaya sorabilirim.
sizce yapılabilir mi? tabiki herkesin bedeni farklı ama ben biraz rahatımdır aslında yaparım ama şuna şuna dikkat etmelisin dediğiniz konu var mı?
mesela bir arkadaşın konusunda bebiişi bırakabileceğimi yazmıştım ama cok güzel öneriler geldi neden bırakmamam konusuyla ilgili.
tabiki sart değil tatil ama gitmek istiyorum bu yüzden de engellerimi önceden bilip yolumu açmak istiyorum.
Çok nadir yazdığım halde sırf bu konuya yorum yazmak için giriş yaptım.
Çok yüklenilmiş anne adayına, kıyamadım. Tahminim “benim hayatım değişmeyecek” idealizminde olan bir anne adayı sadece. Başına geleceği bilmiyor, sosyal medyada gördüğü anne modeline itirazı var, esnek olmaya çalışıyor, hepsi bu.
Hamileliğimde karnımın şişmesi dışında hiçbir değişiklik yoktu hayatımda. Ne mide bulantısı, ne yorgunluk hali, hiç.
Sezaryen doğum yaptım. Ertesi gün ayaktaydım. Eşim ve annem zorla yatağa götürüyordu. Bense gelen gidenle oturup çene çalmak istiyordum. Banyo wc her şey rahattı. Kanamam azdı.
Ben emziremedim hiç. Memeyi almadı. Sütümü sağarak verdim 13 ay. Sütün azalmaması için 3 saatte bir(gece de dahil) her iki memeyi de sağdım. Yarım saat sürüyordu. Bir de bebeği beslemesi. Yani günde 4 saatim süt sağarak, ortalama 2 saatim süt içirerek, 2 saatim de gaz çıkararak geçiyordu. Bu 3 ay böyle sürdü. Sonra 4 saatte bir, 6 saatte bir diyerek sağma işi biraz daha azalmıştı. Sağmanın tek avantajı bebeği bırakabilmek ve senden başkasının da doyurabilmesi. Ben yorulduğumda daha uzun uyurdum. Eşim kalkar doyurur, gazını, altını hallederdi. Birkaç saat dolaşabiliyordum(göğsüm dolduğu ve ağrı yaptığı için yine 3 saatten fazla değil). 2 aylıktı, çok yorulduğum için 1 gece annemde kaldı. 6 aylıkken İstanbul’a gittim, 3 gün annem baktı. Stokta bolca sütüm vardı zaten. Yani güvenilen biri olduğu sürece bebeği bırakmak benim için absürt değil. Oğlum şu an 4 yaşında. Gayet de birbirimize bağlıyız. İşin güzel tarafı babasına da öyle. Hatta anneannesine de. Sevgi dolu bir çocuk ve bağımlı da değil. En çok beni sevsin diye bir kaygım yok zaten. Bu hayatta her şey başımıza gelebilir. Hiç beklenmedik zamanda ölmek gibi. Böyle kötü şeylerden bahsetmek istemem ama ben tam da bu sebepten oğlumu böyle büyüttüm. Çünkü ben bu hayatta en çok onu seviyorum. Bir gün bensiz kalmak zorunda kalırsa en az hasarı yaşasın isterim. Bu vesileyle “nasıl bırakırsın” diyen annelere de ben şaşırdığımı söyleyebilirim.
Ha bu elbette yenidoğan için geçerli değil. Anne varken o kadar küçük bir bebek bırakılmamalı.
Sadece başıma gelen sağma sorunundan bahsettim. 20 günlük lohusaydım. Öyle bir hemoroid problemi yaşadım ki akıllara zarar. Değil tatile gitmek, arka odaya zor yürüyordum.
Bir diğeri kolik. 3 ay boyunca oğlumu eski usül battaniyede sallama yöntemi ve yeni usül aspiratör sesiyle uyutabildik. Henüz 20-30 günlüktü ve susmadan ağlıyordu. Aspiratör sesiyle sakinleştiğini çözdüğümüz ilk gece eşim 4 saat aspiratörün altında, kucağında bebekle ayakta dikildi. Oğlum 4 buçuk kilo doğdu. Valla o günlerden miras sanırım, eşimde şu an bel fıtığı var.
Kısacası bebek olmadan bebekle neler yapabileceğinizi planlamayın. Bu sadece size bağlı değil ve fedakarlık yapmak durumunda kalacağınız şeyler olacak elbette.
Ben hayatını çocuğa göre yaşayan annelerden olmayacağım, çocuğum da her yere uyum sağlayacak, rahat olacak vb hayalleri şimdilik bir kenara bırakın. Bunlar hayal olduğu için söylemiyorum. Olabilir. Ben de hamileliğim için hayal ettim, oldu ama olmayabilirdi. Hiç nazlı olmayan ama hamileliği boyunca her türlü zorluğu çeken arkadaşlarım var benim. Sizin de bebeğiniz çok uyumlu, sessiz, rahat bir bebek ve çocuk olabileceği gibi emdiğiniz sütü burnunuzdan da getirebilir. Ben gayet rahat bir hamile, gayet rahat bir anne olmama rağmen bir sürü sıkıntı yaşadım, hala yaşıyorum. Yine de evet, bence bir çok anne ve çocuktan daha özgürüz. Ama elbette kısıtlandığımız şeyler var. Ben oğlumu 9 buçukta yatırırım. Bu da en geç 9da evde olmamız demek. Ben de çocuğu her yerde uyuyabilen, sonra eve döndüklerinde de uykuya devam edebilen anne babalara imrenerek bakıyorum. Yemekte çok seçicidir. Domates görsün yemez, yeşil herhangi bir şey yemez. Kazık kadar oldu, hala blender kullanmak zorunda kalıyorum bazı yemekleri yedirirken. Muhtemelen de damak tadı yeterince gelişmediği için hep bir yeme problemi yaşayacağız. Ve çok büyük ihtimalle de bu benim suçum.
Yanıtımın özeti, ne çevreye göre en mükemmeli olmaya çalışın, ne de kendi standartlarınızda en mükemmeli. Öyle bir profil yok çünkü. Anneyseniz her şeyi, hep zamana bırakın. Yaşayın, görün, çocuğunuz, aileniz ve size göre en doğrusunu siz bulun. Duruma göre (ilk 3 aydan sonra) bebekle tatile de gidebilirsiniz, huzur içinde markete bile gidemeyebilirsiniz. Bekleyin ve görün.
Sevgiler...
Benim kastettiğim ve yerdiğim kısım kestirememesi değil. Bu ve bunun gibi şeyleri hiç merak edip araştırmamış olması.
Bunu daha çok hangi boy valiz alsam acaba düşüncesiyle sorması. Etrafındaki herkes yapıyor diye bebeğinin en çok ihtiyacı olacağı zamanda onu bırakıp tatile gitmeyi düşünebilmesi.
Eyleme geçirmeyi düşündüğü planlar bir mantığa dayanmıyor. Filanca kalmadı, ben de hiçbir şeyden kusur kalmayayım mantığı...
Neyi anlatması gerekiyor ya bu ne saçmalık. Sizin bebeginizin olmamasının suclusu bu kadın değil. Herkesin hayattaki önceliği sizinle aynı olmak zorunda da degil. Bayılıyorum şu bebeginiz henüz olmadığından kıymet bilmiyosunuz edebiyatı kasmanızdan.Keşke bir bebeğim olsa da 2 sene tatile gitmemeye razıyım..
Bu yorum size umarım herşeyi anlatmıştır
Çok yanlış analiz etmişsin Arya...
Sezeryanla doğum yaptım.
1 sene lohusa depresyonundan çıkamadım.
Bebeğim 2 aya yaklaşırken yazlığa gittim.
Instagram annesi değilim.
Çok yönden eksik bir anne de sayılabilirim.
Ama 3 haftalık bebeğini bırakıp tatile gitmeyi planlayan, kaç kere kaka yapar diye soran birinin anneliğin çok da heveslisi olmadığını söyleyebilirim sanırım.
1 yaşına girmemişle 3 haftalık bambaşka şeyler.benim bir arkadaşım 1 yaşına girmemiş bebeğini bir hafta bırakıp parise gitmişti. bunun gibi cok kişi var çevremde o yüzden bende bu düşünce oluştu
Bana öyle gelmedi. O hisi almadim daha doğrusu. Sadece tecrübesiz gibime geliyor. Ayirten bende bebeğe ne kadar bağlanacağimi bilmemiştim hamileyken. Hani işe gitmekte, bebeği annemlerde birakmakta bana kolay olur gibime geliyordu hamileyken
Hani bu 3 haftalikken tatile gitme olayi bende düşünüp vaz geçebilirdim gibime geliyor.
Cocuk bir doğsun, konu sahibi herşey çok daha iyi anlar.
Söylediğin herşey ayrica varsayim. "Sanirim istenmeyen bebek" gibi bir cümleyi meşrulaştirmiyor.
Ve lohusa depresyonun için geçmiş olsun diliyorum. Bende neredeyse aynisini yaşayacaktim. Ne kadar yipratici bir süreç olduğunu bilirim. Umarim şimdi çok daha iyisindir.
Ya yanlış anlamayın ama burdan bölük pörçük yeni doğan bilgisi edinmeniz yetersiz. Kitaplar var bir sürü bu konuda ya da nette bilgiler. Biraz araştırsanız çok iyi olurdediğim gibi benim etrafımdakiler o kadar rahat bırakıyorlar ki o yüzden bende de bu düşünce oluştu. tabi birde doğmadıpı için bazı şeyleri tam hissedemiyor da olabilirim. sarılın olayını hiç düşünmemiştim. bu konuyu açmamım kesinlikle cok faydası oldu bakamadığım yerleri gördüm. teşekkürler
Açıkçası bebegin ihtiyaçlarını karsiladiktan sonra küçük bebekle tatil avantaj gibi geliyor bana. Bütün gün uyuyor nerdeyse tabi istisnalar hariç. Ama sizin açinizfan zor olur. Bi kere enfeksiyon riski var .mesel benim kanamam 35 gun sürmüştü o şekilde havuz deniz nasıl olacak? Ve gideceğiniz yer uzaksa hem siz bebek zorlanirsiniz. Erteleme şansınız varsa degerlendirinmerhaba kızlar:) 1 ay sonra hayırlısıyla doğumum var. kendi isteğimle sezeryan. ( bu konuda herhangi bir karşı yoruma kapalıyım) kırkım cıktıktan sonra tatil planımız vardı. fakat bazı nedenlerden dolayı doğumumdan 3 hafta sonra şehirdışına çıkmamız gerekti. hazır uzaklaşmışken tatili de yapalım dedik. bı daha yeni konusuldu aramızda o yüzden doktoruma soramadım. ancak haftaya sorabilirim.
sizce yapılabilir mi? tabiki herkesin bedeni farklı ama ben biraz rahatımdır aslında yaparım ama şuna şuna dikkat etmelisin dediğiniz konu var mı?
mesela bir arkadaşın konusunda bebiişi bırakabileceğimi yazmıştım ama cok güzel öneriler geldi neden bırakmamam konusuyla ilgili.
tabiki sart değil tatil ama gitmek istiyorum bu yüzden de engellerimi önceden bilip yolumu açmak istiyorum.
Çalışıyorum hergün babaannesine bırakırım hiç ağlamaz bensiz herkesle her yere gider, benim gitmemide normal karşılar. Yani akşamları spora gittiğimde anne nereye der? Spora gidiyorum derim tamam anne der kapıdan uğurlardı . Ama bu iki günlük yokluğumdan sonra değişti. Yokluğumu farkettiğinde ağlıyor. Yani muhakkak her çocuk aynı olacak diye birşey yok ama oğlum bu durumdan olumsuz etkilendiBirşey söylemek istemiyorum fakat 3.5 yaşindaki bir çocugun bu kadar size bağli olmasi iyi birşey değil. Sizin otoriteniz olmadanda durabilmeli. Yani mesela anneannesinde yada teyzesinde.
Hatta bu şekilde daha özgüvenli olurdu. Elbette herkes kendi istediği şekilde büyütür çocuklarini ama size nacizane tavsiyem arada çocugu anneannelerde birakmak olsun ve bunu kendiniz gerilmeden yapin. Hem siz, hem oğlunuz için iyi gelecektir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?