duş almak benide. ama bazen oluyor çakılıp kalıyor kalkamıyosun, sadece sus diye bağırabiliysun ama susmuyor hatta şu haline bak diye itici mimiklerle konuşuluyor aha koptum artık o zaman.Çok çabuk öfkelenirim, hatta sinirden küplere binerim, kavga edebilen bir yapıya sahip değilim, kavga edemediğimdende kendi kendime konuşup daha fazla şişinirim ama kendime zarar verdiğimi fark ettiğimden beri öfke kontrolü için taktikler geliştirdim, mesela ben kulaklık takıp yüksek sesle tempolu müzikler dinleyince sakinleştiğimi fark ettim, yürüyüş, kızgınlığımı yazıya dökmek, duş almakta beni sakinleştiriyor, benim taktiklerim bunlar
uykun olsada dalabiliyomusun bakalım. mahfoluyor insan.sınırlenınce kendı kendıme soylenırım sankı herseyı bastan yasarım.sonra bı guzel uyurum.uyumazsam gecmez sınırım.sıze de tavsıye ederım
öfke gelince her zaman terk edemeyosun ortamı.. hele birde yakınınsa amaaan anlamazsan anlama diyemiyosun.. bazen öyle öfke geliyorki oan ölüm bile teselli etmiyo.sinirlendiğimde bulunduğum ortamı terk ediyorum,kendi kendime ölümlü dünya kalp kırmak dahamı iyi bugün varız yarın yokuz gibi acıtasyonlar yaparak yumuşatıyorum..
ahhh işte o an yapamıyosun çok nadiren ancaALLAH'ı zikrederek süper bir sakinleştirici ve antidepresan etkisi var ALLAHIN isimlerinin tavsiye ederim
benim annem korkmuyoda daha o anımda acayip itici konuşur durur.Ben aslında bu konuda psikologa gitmem gerek canım .....
Etrafa zarar veremiyorum çünkü eşyalara karşı inanılmaz hassasiyetim var. Yani eşyalarıma bağımlıyımdır.
Ama beni dışarıdan görsen, bu kadar sinirli olduğumu anlamazsın. Benim sinirimi sana , kendime yansıttığım gibi yansıtmam için, anneme küfretmen ya da sevdiğim herhangi birine laf söylemen yeter :)
O an da, bir kere annemin yanında olmuştu. Annemin dediği tek laf "gözün beyazladı, gözün döndü, korktum" dedi. Gerçekten, ben anneme biri laf söyleyince, kendimi kaybediyorum. Hatırlamıyorum yani , cinnet gibi bir şey.Evet takip ediyorum burayı zaten .
sinirlenince annem sakin sakin sinirlen diyerek aşalar beni. hepten uzar ama ben çeneci uzatan görünürüm gözünde.sinirlenince çeneme vurur benim bıdı bıdı bıdı konuşurum:)
sesli konuşamıyorsam içten içe kendimle konuşurum.
suyla temas etmek acaip rahatlatıyor ben. elimi yüzümü yıkıyorum hemen
hareket etmekte aynı şekilde. oturuyorsam ayağa kalkıyorum, ayaktaysam oturuyorum.
aslında konuşmak sakinleştiriyor beni. konuştukça açılıyorum.
ayynen bi anneme bi eşime karşı bu var ama annem bunu anlamıyor beni aşağılıyor bu hale gelmeyiver diyor.bende annemi amaan şeklinde geçiştirmeyi yapamıyorum ağırıma gidiyor ,arkadaşa ihanet gibi geliyor,ayy ben de eğer sinirli isem bi duş alayım uzanayım hiçbişeyim kalmaz yaaama her zamna olmuo işte
iş yeırnde fln o zaman laf sokcak uygun bı anı bekleıp lafımı sokunca rahatlıyorum
bir de eşime kzımış sinir olmuşsam mesela mutlaka konusmam laızm konusmadan mumkun değil rahatlıyamıyorum
aynen bende sakinleyemiyorum gelde anlat. utanmaz arlanmaz her türlü sıfat senindir ozamanben kesinlikle sakinliyemiyorum hattaa saatler geçtikçee sinirim kat kat artıyor
bende sakin biri olmak istiyorum ve takıntılıyım
aynen ama anlaşılmıyor böyle yaptığın için bi kt daha hatalı oluyorum.krizin canımı yaktığı cabasıtırnaklarımın etlerini kanatana kadar yiyiyorum,cok aşırı sinirlendiğim bi kac kere oldu duvara yumruk attımeşyalara küfür ediyorum pc kumanda pantolonum vs vs sonra ağlıyorum ve sinirim geçmeye başlıyoo ama cok nadir sinirlenirimm gerçekten sinirlendiğimde yüzüm asla gülmez acayip takarım kendi kendimi yer bitiririmm
o an çözülmesini istediğim sadece annem ve eşime karşı çok oluyor ama annem anlamıyor okadar anlatıyorum bi size karşı çözülmezse duramıyorum , anlıyor ama tartışma anında çözülmesi için uğraşırken bana "utanılası biriyim" gibi çene çene şeklinde davranıyor,bu sefer ben daha katlanıyorum o daha katlıyor en sonunda cinnete dönüşüyor bendeki. yinede ben cazgır şirret oluyorum gözünde.. çoğaldı demiyor. hep o derecedeymiş gibi ayıplıyor laflarıyla mahfediyor..bende sinirlerime hakim olamam ağlarım,bağırırım ağlıyorum diye kendime kızarımsalaksın,manyaksın oh oldu sana filan olayın o anda çözülmesini isterim yoksa kendimi yer bitiririm siğaraya sarıyorum arada...ama çözdüm olayımı rabbime dua ederim sakınleşeyim diye ve bende işe yarıyor....arkadaşın verdiği linkteki teste çok sinirli çıktım malesef hayranım ya şu sakın ve umursamaz insanlara gelsinlerde bizlere azcık tüyo versinlerrrrrrrrr
kızlar valla sizleride okuyunca içim ferahladı yanlız olmadığımı görmek beni daha çok sevindirdi ama sinirli olan insanlar genelde takıntılı insanlarmış ... bende sinirlenmem sinirlenmem ama işte o patlamalar yok mu beni mafediyor
:)Mesaj tekrarı olmuş, ehh ekleme olsun bu da bari.
Eğer çok sinirlenmişsem ayna karşısına geçip kahkahalarla gülüyorum.
O dönem gittiğim psikiyatristin önerdiği bir şeydi bu.
Denedim, çalışıyor. Hehe.
:)
evet sinirlenmelerde ölüm düşünmek bu işe yarıyor... ama öylebi öfke oluyorki bazen. ozaman ölüm de desen kar etmiyor durduramıyorsun hararetini ızdırabını vs
bu arada ayna da gülmeye kalksam annem tefe koyar beni
sakinleşemıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?