eşine kızıyor evet hep esınze kızıyor ama butun bunlar bence aıle ıle yasamasalardı belkıde soz konusu bıle olmayacaktıKoalina evliliğinizle ilgili eski açtığınız konulara bakayım dedim. sadece sizin konu başında yazdığınız mesajları okuyarak bugününüze kadar geldim :)
hep siz bir şeye sinir olmuşsunuz, ama derdinizi anlatamamışsınız karşı tarafa. en sinirlenip tepki verdiğiniz zamanlarda da geçici çözümler üretmiş eşiniz. siz de bir şekilde üzerini kapatmışsınız konunun.
bu açtığınız konu da öyle olacak aslında. siz ne deseniz de bir şekilde gündelik çözümler üretecek eşiniz. siz de inanmasanız da olayın üstünü kapatacaksınız.
aslında evlilik öncesi ile birlikte ilişkiniz çok uzun yıllara dayanıyor. ama ikiniz de değişmemişsiniz enteresan bir şekilde.
eşiniz modern zaman ana kuzularından bence. hani ataerkil yapı nedeniyle değil de tamamen keyfine düşkünlüğü nedeniyle. sizse daha bağımsız yaşıyorsunuz hayatı, hatta çoğu durumda eşinizden bile bağımsız olmayı tercih ediyorsunuz.
bir şekilde anlaşıyorsunuz herhalde, bilemiyorum. belki de o yüzden ben sizi çok anlayamıyorum. bizim eşimle 10 yılımız geride kaldı sevgililikten itibaren. zamanla birbirimize benzemeye başladık, evliliğin ilk yılı zor geçmişti mesela, kavga da etmiştik çok sebepten, ama hep çözerek ilerlemişiz demek ki, şimdiye kalmadı öyle sorunlar. hatta bazen o eski cümlelerimizi kullanarak kavga etmeye çalışıyoruz da gülme geliyor, kavga yarıda kalıyor.
siz de bir yolunu bulduysanız çok germeyin artık kendinizi. hani siz eşinize sinirlisiniz ya, kv ile yaşamak sizi çok germemiş aslında. ya da eski konularınızdan eşinizin sosyal hayatının yoğun olmasına kızmamışsınız da sizinle ayrıca ilgilenmediğine kızmışsınız. yani hep detayda eşinize kızıyorsunuz ama olayın geneline karşı bir sıkıntınız yok. belki de eşinizin değişmeyeceğini kabullenmek zamanıdır.
öğretmen değilim ama ben de cocuk sevmıyorum
konu bu degıl de yazmak istedim
eşine kızıyor evet hep esınze kızıyor ama butun bunlar bence aıle ıle yasamasalardı belkıde soz konusu bıle olmayacaktı
bu benım fıkrım ben tek basına aıleyıde masum gormuyorum
emınımkı bu ınsanlar buyuklerıyle yasamamıs kendılerıne bıle bunu yapmamısken gencecık 2 kısının hayatında 20 senelık esyalarıyla duruyorlar
Koalina evliliğinizle ilgili eski açtığınız konulara bakayım dedim. sadece sizin konu başında yazdığınız mesajları okuyarak bugününüze kadar geldim :)
hep siz bir şeye sinir olmuşsunuz, ama derdinizi anlatamamışsınız karşı tarafa. en sinirlenip tepki verdiğiniz zamanlarda da geçici çözümler üretmiş eşiniz. siz de bir şekilde üzerini kapatmışsınız konunun.
bu açtığınız konu da öyle olacak aslında. siz ne deseniz de bir şekilde gündelik çözümler üretecek eşiniz. siz de inanmasanız da olayın üstünü kapatacaksınız.
aslında evlilik öncesi ile birlikte ilişkiniz çok uzun yıllara dayanıyor. ama ikiniz de değişmemişsiniz enteresan bir şekilde.
eşiniz modern zaman ana kuzularından bence. hani ataerkil yapı nedeniyle değil de tamamen keyfine düşkünlüğü nedeniyle. sizse daha bağımsız yaşıyorsunuz hayatı, hatta çoğu durumda eşinizden bile bağımsız olmayı tercih ediyorsunuz.
bir şekilde anlaşıyorsunuz herhalde, bilemiyorum. belki de o yüzden ben sizi çok anlayamıyorum. bizim eşimle 10 yılımız geride kaldı sevgililikten itibaren. zamanla birbirimize benzemeye başladık, evliliğin ilk yılı zor geçmişti mesela, kavga da etmiştik çok sebepten, ama hep çözerek ilerlemişiz demek ki, şimdiye kalmadı öyle sorunlar. hatta bazen o eski cümlelerimizi kullanarak kavga etmeye çalışıyoruz da gülme geliyor, kavga yarıda kalıyor.
siz de bir yolunu bulduysanız çok germeyin artık kendinizi. hani siz eşinize sinirlisiniz ya, kv ile yaşamak sizi çok germemiş aslında. ya da eski konularınızdan eşinizin sosyal hayatının yoğun olmasına kızmamışsınız da sizinle ayrıca ilgilenmediğine kızmışsınız. yani hep detayda eşinize kızıyorsunuz ama olayın geneline karşı bir sıkıntınız yok. belki de eşinizin değişmeyeceğini kabullenmek zamanıdır.
23 yaşındaydık biz tanıştığımızda, aslında eşim de ben de değiştik ama orta nokta bulunamadı. O kendince değişti ben kendimce.
En büyük farklılığımız aileye bakış açılarımız aslında,diğer konularda hemen hemen aynıyız. Bizi ayıran ve kavga etme sebebimiz de bunlardan kaynaklı. Ben aileme çok bağımlı, bağlı biri değilim. Tatile gitsem her gün her dakika arayıp konuşmam, şu an farklı şehirdeyim hala her gün aramıyorum. Bir yanlış olunca dur diyebiliyorum ve aileme karşı açık olabiliyorum. Ben böyle istiyorum, neden öyle yapıyorsunuz diye sorabiliyorum. Eşimde bunlar yok hala evin küçük oğlu modunda ve misal bize gelirken "ne zaman geleceksiniz" diye bile soramıyor sanki ayıp olacak gibi. Bir gün geliyor annem haftaya gelecekmiş diyor, haftanın 7 günü var hangi gün gelecekmiş diyorum cevap yok. Ben her gün hazır nazır olup bekleyemem öğren diyorum soramıyor ya da bin bir güçlükle soruyor. Ben konuşursam soruyorum hangi gün diye, alınıyor mu bilmiyorum artık. Ben eğer sevmediğim bir şey izleniyorsa kendi halimde takılıyorum, odaya geçip yatıyorum ama eşim onlar olunca öyle odamıza geçip film izleyelim diyemiyor, ayıp çünkü onları bırakıp gitmek. Neden ayıp olsun misafirliğe gelmediler ki hep bizimleler ve biz yeni evliyiz diyorum ama pek önemsemiyor. Ben de o zaman beni istemeyeni hiç istemem moduna girip keyfime bakıyorum.
Ne bileyim, bizim ilişki bir garip aslında henüz oturan bir şey yok çünkü henüz tam olarak bize ait bir aile yok. Hep başkaları var.
23 yaşındaydık biz tanıştığımızda, aslında eşim de ben de değiştik ama orta nokta bulunamadı. O kendince değişti ben kendimce.
En büyük farklılığımız aileye bakış açılarımız aslında,diğer konularda hemen hemen aynıyız. Bizi ayıran ve kavga etme sebebimiz de bunlardan kaynaklı. Ben aileme çok bağımlı, bağlı biri değilim. Tatile gitsem her gün her dakika arayıp konuşmam, şu an farklı şehirdeyim hala her gün aramıyorum. Bir yanlış olunca dur diyebiliyorum ve aileme karşı açık olabiliyorum. Ben böyle istiyorum, neden öyle yapıyorsunuz diye sorabiliyorum. Eşimde bunlar yok hala evin küçük oğlu modunda ve misal bize gelirken "ne zaman geleceksiniz" diye bile soramıyor sanki ayıp olacak gibi. Bir gün geliyor annem haftaya gelecekmiş diyor, haftanın 7 günü var hangi gün gelecekmiş diyorum cevap yok. Ben her gün hazır nazır olup bekleyemem öğren diyorum soramıyor ya da bin bir güçlükle soruyor. Ben konuşursam soruyorum hangi gün diye, alınıyor mu bilmiyorum artık. Ben eğer sevmediğim bir şey izleniyorsa kendi halimde takılıyorum, odaya geçip yatıyorum ama eşim onlar olunca öyle odamıza geçip film izleyelim diyemiyor, ayıp çünkü onları bırakıp gitmek. Neden ayıp olsun misafirliğe gelmediler ki hep bizimleler ve biz yeni evliyiz diyorum ama pek önemsemiyor. Ben de o zaman beni istemeyeni hiç istemem moduna girip keyfime bakıyorum.
Ne bileyim, bizim ilişki bir garip aslında henüz oturan bir şey yok çünkü henüz tam olarak bize ait bir aile yok. Hep başkaları var.
Ben bu şartlarda kabul etmedim ki ne bileyim böyle olacağını. Sonrasında da ne yapacağımı bilemedim aslında. Annemle de konuştum durumu anlattım; kayınvalidenin hiç öyle bir şey yapacağına inanmam, bence kayınpederinle kocan karıştırıyor ortalığı dedi. Ya da kendi kendilerine öyle olsa böyle olsa diye muhabbet ediyorlar dedi.üzülüyorum aslında senin için
büyük sorunlar değil ama eşin aile gölgesinde kalmış
dedim ya dunde nasıl yasarkı bır ınsan aılesıyle herhalde ayrı odalarda takılmak lazım
ben hıc mesela oturarak tv ızlemem yatmam gerek yaylanmam gerek kı sende calısıyorsun yorgun gelıyorsun eve cogunlukla.
esın aılesınden korkuyor dıyorum saygılı dıyemıyorum cunku oyle olsa sanada saygılı olması gerekıyordu
aılesımı acaba tum bunlarda bası cekıyor bazı aıleler vardır mesela cocuklar yanlarında bacak bacak ustune atamazlar bızde mesela yok bu bacak bacak ustune atararak oturmanın nesı ayıptır bızım dedelerımızde olsa boyle oturabılırız onlarla beraber. ama bazı aıleler farklı bılıyorum cevremden goruyorum
su esya onusunda bısey dıyecegım benım esımın cok yakın bı arkadası maddı ımkansızlıklardan dolayı aılelerıyle oturuyorlar cocugun aılesıyle yanı. neyse butun esyalar degıstı kızın ceyızı serıldı mutfak esyaları koltuklar yatak odası aklına gelebılecek hersey degıstı kı cıdden durumları yoktu kı hala oyle.
cocukla kız gecelerın cogunu yatak odasında gecırıyorlarmıs daha evlenırken oraya bıldıgın salon plazması alındı takıldı cok alakasız bır duvara . ne bılım ben yasamam da yasasam benımde ayrı bı duzenım olabılırdı
senı sısırıyormuyuz acaba boyle derken
Kendisi sonraki bir konuşmayı gösterdi, bizim davet etmemizi istiyorlar bak diye; ben de yukarılara çıkıp neler konuşmuşlar diye baktım, arada bayağı zaman var kız ona hiç cevap yazmamış ama sonrasında bizle görüşmek istediğini falan söylemiş.Koalina o bir zamanlar çok samimi olduğu kız arkadaşına yazdığı cevabı sen nerden biliyorsun
Telefonunu kontrol ediyorsun sanırım eşinin
Hala görüşüp görüşmediğini anlamak için
Ve maalesef kadın normal yazsa da eşin biraz cıvıtarak cevap veriyor bi yanlış aramaya bile diye soru işaretin oluyor
Ev konusunda da hala ev kurumazsa diye bir muallak var
Kurumazsa kurumasın bu sıfır ev alanların hepsi birinin evinde mi kalıyor 1 yıl
Yoo gayette içinde doğalgaz ya da soba yakıp oturuyorlar, çadırda kalanlar var halimize bin şükür diyorlar hatta
Ailesi anlattığın kadar iyiyse eşin mi durduk yere aman ailem soğukta ne yapar diye işi uzatıyo ?
Ben seni daha mantıklı buluyorum aile ile kendi yuvan arasındaki çizgiyi biliyorsun
Ama eşin bilmiyor
Bunca olaya rağmen kurumazsa diye de bi seçenek atıyor ortaya süresi de belli olmayan..
Evet şu anda da kendimi beğenmeyip keşke baştan taviz vermeseydim diyorum.emin ol eninde sonunda giderler merak etme kimseyi kırma değmez.sana zaraları yoksa sabret.yarın bir gün giderler gitmeye ama eşinin aklında hep senin söylediklerin kalır canım.yıllar sonra sende inan beğenmezsin kendini değmezmiş keşke şöle yapsaydım dersin.
kac zamandır yoksun koalina nerdesin
aaoylemıüyelik iptali galiba
Son durumu yazayım konu havada kalmasın:
Ben çok canım sıkıldığı için durumu anneme ayrıntılarıyla anlattım. Annem duruma çok sinirlendi ama bana sonuna kadar geldin bundan sonra kalp kırmaya değmez dedi. Baharda bana gelecekmiş ve bir iki parça bir şey alacakmış evime; bunu görünce onlar da üzerlerine düşeni yapmak durumunda kalırlar ve çıkarlar dedi, kışın çıkılmasını istemedi o da.
Eşimle de konuştum, daha çok kavga ettim. Özetle evi şu an benimseyemediğimi, bir an önce çıkmalarını istediğimi ve keyfi asla uzattırmayacağımı söyledim. Bana yaşattıklarını ve hissettirdiklerini anlattım, özür diledi, üzüldü. Ya sen tatlı dille söylersin ailene ya ben kötü olurum, şu zamana kadar ayıp olmasın diye senin hatırın için bazı şeylere katlandım, sınırlarım aşıldı ama o ev biter bitmez sınırlarımı koyuyorum dedim. Bir de ailesinin cüzi miktar peşinat vermesinden dolayı bir şey diyemediğinden bahsetti, daha çok sinirlendim. Sen bu yüzden bu kadar mıymıysan çıkartır ellerine veririm o parayı ve alın biz işimizi hallettik sağolun derim dedim.
Şu an bir şey elde edemedim ama bu zamana kadar ayıp olur diye susup söylemediğim ne varsa söyledim ve bazı konularda gözdağı verdim. Bakalım olaylar nasıl gelişecek.
İyiyim canım, her şey aynı desem yalan olmaz.Koalina cım nasılsın son durumlar nedir ??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?