Kızlar ben çocuk anası olmadan dert anası oldum :)
Şu gebelik süresince başımıza gelmeyen maddi problem kalmadı, çok şükür başa çıkılmayacak şeyler değildi.
Sonra ailelerin bilinçsizce yük olmaları, evde yatılı misafirler falan derken zor günler geçirdim.
Hadi neyse, sağlık olsun gerisi geçer diyorum ama o da yakamızı bırakmıyor. En son 32. haftada idrar yolu enf. ve fmf atağı dolayısıysla hastanede yatıp kilo filan vermiştim ve 32den beri evdeyim, oh mis rahatım derken bu sefer cuma günü itibariyle yeni maceralar başladı.
Cuma akşama kadar hiç bir sorunum yoktu. akşam 5 dk içinde sırtıma kulunç ağrısı gibi bir ağrı girdi ve sırtımın sağ yarısını sardı. Hareketi bırakın nefes almak bile işkence oldu. Eşim masaj yaptı falan da biraz rahatladım derken, o uyuyunca geceyarısı da yüz felci oldum. Aynı anda sırtımdaki ağrılar karnıma ve kasıklara da vurunca aha dedim şimdi tam oldu.
Cumartesiyi hastanede geçirdik, hemşire diyor ki tarif ettiğin ağrılar doğum ağrısı, şu anda doğuruyorsn diyebilirim.. Fakat nstde önemli bir sancı çıkmadı (gece evde çok daha fazla sancı hissetmiştim, orada azaldı nasılsa)... Kendi doktorumun muayanehansindeki hemşire de karnın aşırı sert dedi.
KBBden de yüz felci ilacını aldım, kortizon... Gebelikte riskliymiş ama kullanmaktan başka çarem yok. Plesantandan bebeğe geçiyormuş. doğursam bu sefer süte geçiyormuş. İlacın süresi 15 gün.. Bir yandan yaz gebeliği zor, terden sürekli sırılsıklam haldeyim birçok kişi gibi. Ama şimdi diyorum ki en azından süte geçmesin ilaç, tedavi bitene kadar beklesin bebiş. Bakalım ne olacak.
Evden de dışarı çıkmıyorum ama arkadaşım , annem diyor ki kesin nazar var. bu kadar şey üstüste gelmez. Bildiğiniz etkili bir dua varsa paylaşır mısınız?