Oyle tabii. Yalan degil. Turkiyede kiz yetistirmek bi tik daha zor. Cunku yasalar yeterince korumuyor. Ama inan kuzey Amerika kulturunde cocuk yetiştirmenin de kendine ozel sorunlari var. Burda egitim yetersiz. Cocuklar cok bos. Birbirlerine satasmaktan bully olup cikiyolar. Yani bilmiyorum belki biz oyleydik. Ama ben hatirliyorum ilk okulda orta okulda sinif olarak birbirimizi korur kollardik. Destek olurduk. Eksik kapatirdik. Biri acsa yemegimizi paylasirdik. Burda liseye bi basladim sok gecirdim. Butun cocuklar birbirlerini nasil asagilasalar da kendi egolarini yukseltseler diye ugrasiyorlar. Tek bildikleri makyaj yapmak cool olmak. Bi akademik hirs yok. Biz 411 kisi mezun olduk liseden. 20 kisi yuksek egitime devam ettik. Dusunsene ne kadar az! Ellerinde her firsat var. Hepsi burgerci da calisip gecinebilecek kadar para kazaniyorlar. Bu kadar para, ozgurluk, zaman. Kendilerini bulamiyolar. Ben bile lisede 1 haftalığına edmonton dan new yorka kactim. Ucakla 6 saat yol. Başka bi ulke! Ama dedim ya firsat cok, sorumluluk yok. Cocuklar yonunu kaybediyor.
Bi de herseyden daha korkuncu, kendi çocuğunun bully olması. Napar insan böyle bi durumda? Daha bi kaç ay once ottawada 5 liseli genç sinif arkadaşlarını doverek bitkisel hayata soktu. Ne yazık ki ölümle sonuclandi. 6 tane anne. Hepsi perisan.
Neyse bunlari konuşmayalım. Biz anne baba olarak koruyacagiz, kolluyacagiz ve cocuklarimizin iyiyi, basariyi, guzeli seçmesini bekleyecegiz. Baska caremiz zaten yok.