Selam canım.. Seni çok iyi anlıyorum ilk oğlumda aynılarını yaşadım ben de.. Bebeğine tek bakıyor olman, destek almaman en büyük etken diye düşünüyorum. Benim bu ikinci çocuğum ve annem yakınımda bunda. İnan iki lojusalığım arasında büyük fark var. Destek alabiliyorsan al lütfen. Başta eşinden olmak üzere.. Bu günler geçici merak etme. Büyüdükçe arkadaşımız gibi oluyorlar.. Allah sağlıklı ömür versin yeter kiherkese merhaba, arkadaşlar biliyorum bunları söylemek zor ama ben galiba lohusa depresyonu yaşıyorum, bebeğimi çok seviyorum ama eski beni de çok özlüyorum.. Bunları düşündüğüm için kendime kızıyorum ama elimde değil. Sürekli bir kaygı ve mutsuzluk var üzerimde ve asla geçmiyor. Kimseye belli etmiyorum çünkü yargılanmaktan korkuyorum.İsteyerek hamile kaldım hatta hamileyken kendimi daha çok anne gibi hissediyordum,bebeğime yetemediğimi bile düşünmeye başladım.çok zor bi doğumum oldu kendime gelemedim uzun süre..Bebeğim 45 günlük daha çok minik..Asla kıyamıyorum ama kendimede çok üzülüyorum. Gurbetteyiz ailem yok , zaten çok çevresi olan biride degilim, dogumdan sonra hic disari cikmadim. Sürekli ağlamaklıyım. Bebeğimde biraz huysuz bir bebek tüm gün bazen o da bende ağlıyoruz, eşim banada bebek gibisin diyor ama elimde değil. Çok bunalıyorum neden böyle oluyor. Hayatimda hic bu kadar uykusuz kalmadim zombi gibiyim, kişisel bakım falan hak getire, duşa bile zar zor girebiliyorum eşim evdeyse.O bile 5 dakika, asla ne kafa olarak ne beden olarak rahat degilim.İnşallah bunlar gecicidir tek umudum bu.
Emin ol böyle hisseden tek sen değilsin. Bende doğum sonrası çok zor toparlandım başıma gelmeyen kalmadı tüp bebekle ve isteyerek hamile kaldım ama her gün ağlıyordum ben bu bebeğe bakmak istemiyorum diye. Yaşadığım hissettiğim fiziksel acıların sebebi olarak bebeğimi görüyordum ve aglamadigim günüm olmadı. Şuan bebeğim 70 günlük fiziksel acılarım yeni yeni geçiyor banyoda oturmadan desteksiz duş almaya yeni basladim. Doğum sonrası yalnız degildim annem ve kayınvalidem olmasına rağmen toparlayamadim şimdi herkes kendi evine dağıldı yemek yiyemedigim tuvalete gidemedigim günler oluyor ama bebeğimin yüzüne bakınca vicdan azabı duyuyorum şuan nasıl onu istemedim diye. Çünkü doğmayı birilerinin anne babası olmayı o seçmedi. Anne olmayı ben istedim onun hiç bir suçu yoktu bunu düşününce kahroluyorum resmen. Emin ol geçecek bunlar sadece biraz zaman gerekiyorherkese merhaba, arkadaşlar biliyorum bunları söylemek zor ama ben galiba lohusa depresyonu yaşıyorum, bebeğimi çok seviyorum ama eski beni de çok özlüyorum.. Bunları düşündüğüm için kendime kızıyorum ama elimde değil. Sürekli bir kaygı ve mutsuzluk var üzerimde ve asla geçmiyor. Kimseye belli etmiyorum çünkü yargılanmaktan korkuyorum.İsteyerek hamile kaldım hatta hamileyken kendimi daha çok anne gibi hissediyordum,bebeğime yetemediğimi bile düşünmeye başladım.çok zor bi doğumum oldu kendime gelemedim uzun süre..Bebeğim 45 günlük daha çok minik..Asla kıyamıyorum ama kendimede çok üzülüyorum. Gurbetteyiz ailem yok , zaten çok çevresi olan biride degilim, dogumdan sonra hic disari cikmadim. Sürekli ağlamaklıyım. Bebeğimde biraz huysuz bir bebek tüm gün bazen o da bende ağlıyoruz, eşim banada bebek gibisin diyor ama elimde değil. Çok bunalıyorum neden böyle oluyor. Hayatimda hic bu kadar uykusuz kalmadim zombi gibiyim, kişisel bakım falan hak getire, duşa bile zar zor girebiliyorum eşim evdeyse.O bile 5 dakika, asla ne kafa olarak ne beden olarak rahat degilim.İnşallah bunlar gecicidir tek umudum bu.
çok güzel anlatmissiniz soylediklerinizi deneyecegim tesekkur ederim, bizi bizden iyi kimse anlamazÇok çok geçmiş olsun. Kendinizi yargılamayın az çok hepimiz bu süreçlerden geçiyoruz. Şu aralar ben de biraz daha depresifim, herkese olabiliyor, yalnız değilsin. Bebeğin güvende olduğunu bildikten sonra biraz sal. Bebek bu her şeye ağlıyorlar, çünkü ifade yöntemleri bu. Uykusu geliyor, aç oluyor, altını pisletiyor, duş suyu soğuk sıcak geliyor. Her şeye ağlıyorlar kısaca, stres olmayın sizin stresini hissedip o nedenle daha cok ağlıyor olabilir. Sakin kalın ve kendinize bir sıra belirleyin, ben oyle yapıyorum.
1. Aç mı? Tokluğuna eminseniz devam
2. Bezi ne durumda? Degistikten sonra ağlıyor mu
3. Pozisyonel bir sıkintı mı? Atiyorum kucağımda ise koluma alıyorum veya koltuğa ana kucağına falan koyuyorum ve sakinleşebiliyor. Oyun halısı gibi bir sey varsa oyuncaklarını koyabilirsiniz yavaş yavaş onlar da ilgilerini çekmeye başlıyor.
4. Suya sokuyorum genelde ferahlatıcı bir etkisi oluyor. Tuğçe hanım sanirim bir ürün koymuştu benzerlerini bulursanız bakabilirsiniz, bence gözünüz önünde orada durur ve çay kahve içebilirsiniz o da size iyi gelir.
HYPERGROUP Koala Desenli Plastik Çocuk Küveti / Oyun Havuzu(Portatif Bebek Banyo Havuzu)+boyun simidi HEDİYELİ - Fiyatı, Yorumları
HYPERGROUP Koala Desenli Plastik Çocuk Küveti / Oyun Havuzu(Portatif Bebek Banyo Havuzu)+boyun simidi HEDİYELİ yorumlarını inceleyin, Trendyol'a özel indirimli fiyata satın alın.ty.gl
Bunun dışında benim için kurtarıcı olan kangurulari öneririm. Temiz hava da çocuklara iyi geliyor. Puset veya kanguru ile çıkarabilirsiniz. Diş zamanı bile kurtarıcım oldu. Puset seviyorsa onunla da çıkarabilirsiniz, bazen o sekilde bile uyuyorlar. Hem siz de nefes alırsınız bir nebze de olsa. İlk çıkardığım günler 20 dk civari idi sonra giderek uzadı dışarıda geçirdiğimiz zaman. Dünyayı bilmiyor ve korkuyorlar. 3. Günden sonra giderek alısiyorlar. İmkanınız varsa aynı saatlere denk getirmeye çalışın. Bebekler ve yaşlılar rutin seviyor. Bilinmez onlari korkutuyor.
Ayrıca bir yarım saat 1 saat eşinize de bırakıp çıkabilirsiniz. Hiç değilse sagilmis süt bırakın eşinize ve nefes almaya çıkın. Ve destek almaktan çekinmeyin.
Ben şimdi değil ama 6 yıl önce kızımda ombre yaptırmıştım iki kere. Ama dibe değmeyecek şekilde.Kızlar emzirme sürecinde saçını ombre yaptıran veya bu konuda fikri olan var mı
en büyük destekçi eş ama ben o konuda da tam eşime kendimi ifade edemiyorum ya da o anlamiyor. 45 gün gecirdim tek basima ama bu dan sonra umarim her sey yoluna girer , tesekkur ederimSelam canım.. Seni çok iyi anlıyorum ilk oğlumda aynılarını yaşadım ben de.. Bebeğine tek bakıyor olman, destek almaman en büyük etken diye düşünüyorum. Benim bu ikinci çocuğum ve annem yakınımda bunda. İnan iki lojusalığım arasında büyük fark var. Destek alabiliyorsan al lütfen. Başta eşinden olmak üzere.. Bu günler geçici merak etme. Büyüdükçe arkadaşımız gibi oluyorlar.. Allah sağlıklı ömür versin yeter ki
insallah gecicidir, niye boyle oluyor bilmiyorum ve gecmesini cok istiyorum. Fiziksel yorgunluk bir yere kadar amaEmin ol böyle hisseden tek sen değilsin. Bende doğum sonrası çok zor toparlandım başıma gelmeyen kalmadı tüp bebekle ve isteyerek hamile kaldım ama her gün ağlıyordum ben bu bebeğe bakmak istemiyorum diye. Yaşadığım hissettiğim fiziksel acıların sebebi olarak bebeğimi görüyordum ve aglamadigim günüm olmadı. Şuan bebeğim 70 günlük fiziksel acılarım yeni yeni geçiyor banyoda oturmadan desteksiz duş almaya yeni basladim. Doğum sonrası yalnız degildim annem ve kayınvalidem olmasına rağmen toparlayamadim şimdi herkes kendi evine dağıldı yemek yiyemedigim tuvalete gidemedigim günler oluyor ama bebeğimin yüzüne bakınca vicdan azabı duyuyorum şuan nasıl onu istemedim diye. Çünkü doğmayı birilerinin anne babası olmayı o seçmedi. Anne olmayı ben istedim onun hiç bir suçu yoktu bunu düşününce kahroluyorum resmen. Emin ol geçecek bunlar sadece biraz zaman gerekiyor
Hissettiklerin çok normal Ben de böyle hissetmiştim halen Ara ara böyle hissediyorum ve suçluluğunu yaşıyorumherkese merhaba, arkadaşlar biliyorum bunları söylemek zor ama ben galiba lohusa depresyonu yaşıyorum, bebeğimi çok seviyorum ama eski beni de çok özlüyorum.. Bunları düşündüğüm için kendime kızıyorum ama elimde değil. Sürekli bir kaygı ve mutsuzluk var üzerimde ve asla geçmiyor. Kimseye belli etmiyorum çünkü yargılanmaktan korkuyorum.İsteyerek hamile kaldım hatta hamileyken kendimi daha çok anne gibi hissediyordum,bebeğime yetemediğimi bile düşünmeye başladım.çok zor bi doğumum oldu kendime gelemedim uzun süre..Bebeğim 45 günlük daha çok minik..Asla kıyamıyorum ama kendimede çok üzülüyorum. Gurbetteyiz ailem yok , zaten çok çevresi olan biride degilim, dogumdan sonra hic disari cikmadim. Sürekli ağlamaklıyım. Bebeğimde biraz huysuz bir bebek tüm gün bazen o da bende ağlıyoruz, eşim banada bebek gibisin diyor ama elimde değil. Çok bunalıyorum neden böyle oluyor. Hayatimda hic bu kadar uykusuz kalmadim zombi gibiyim, kişisel bakım falan hak getire, duşa bile zar zor girebiliyorum eşim evdeyse.O bile 5 dakika, asla ne kafa olarak ne beden olarak rahat degilim.İnşallah bunlar gecicidir tek umudum bu.
Bu arada burada yazan arkadaşlar da oldu çok kısır döngüye girip işin içinden cikamazsanız 1 ölçek veya 2 ölçek mama verebilirsiniz genelde mama sonrası şekerleri hızlıca yükseldiği icin uyuklamaya başlıyorlar. Abartmadan mama da verebilirsiniz bu sekilde günde 1 kere falan hem uzun uyur, hem siz biraz kafa dinlersiniz. Aşırıya kacarsaniz midesine cok gelip huzursuzluğu artabilir veya kusabilir.çok güzel anlatmissiniz soylediklerinizi deneyecegim tesekkur ederim, bizi bizden iyi kimse anlamaz
Canın cok yanıyorsa slikon meme ucu alıp emzirmeyi deneyebilirsin.Ya benim oğlum bugünlerde çok emiyor öncelerde göre göğüs ucum çok ağrıyor isilik gibi olmuş o yüzden mi bilmiyorum wmziresim gelmiyor resmen şimdi ağzından çektim gözümün içine bakıp anne der gibi ses çıkardı mecbur geri verdim ne yapacağım bilmiyorum süt de fazla geliyor gibi çok emdiği için çoğu zaman boğazında kalıyor
Kendini üzme cnm çok yaygın bir durum. Ama kendini zorla dışarı çık mutlaka en kötü yürüyüş yap. Haftada 1 kez 2 saat bebişi babasına bırak ve tek başına çık bşy yapamadın market gez kendini daha iyi hissedeceksin. Çok zorlanıyorsan ailenden yardım istesen bir süre gelmezlermi yada sen gitsen. İçine kapanma bebeğinde sen huzursuz olduğun için ağlıyor hissediyor. Sen iyi olursan oda daha iyi olur. Bu durumun geçici olduğunu unutma cnm geçecekherkese merhaba, arkadaşlar biliyorum bunları söylemek zor ama ben galiba lohusa depresyonu yaşıyorum, bebeğimi çok seviyorum ama eski beni de çok özlüyorum.. Bunları düşündüğüm için kendime kızıyorum ama elimde değil. Sürekli bir kaygı ve mutsuzluk var üzerimde ve asla geçmiyor. Kimseye belli etmiyorum çünkü yargılanmaktan korkuyorum.İsteyerek hamile kaldım hatta hamileyken kendimi daha çok anne gibi hissediyordum,bebeğime yetemediğimi bile düşünmeye başladım.çok zor bi doğumum oldu kendime gelemedim uzun süre..Bebeğim 45 günlük daha çok minik..Asla kıyamıyorum ama kendimede çok üzülüyorum. Gurbetteyiz ailem yok , zaten çok çevresi olan biride degilim, dogumdan sonra hic disari cikmadim. Sürekli ağlamaklıyım. Bebeğimde biraz huysuz bir bebek tüm gün bazen o da bende ağlıyoruz, eşim banada bebek gibisin diyor ama elimde değil. Çok bunalıyorum neden böyle oluyor. Hayatimda hic bu kadar uykusuz kalmadim zombi gibiyim, kişisel bakım falan hak getire, duşa bile zar zor girebiliyorum eşim evdeyse.O bile 5 dakika, asla ne kafa olarak ne beden olarak rahat degilim.İnşallah bunlar gecicidir tek umudum bu.
Evet eski siz uzakta kaldı, hepimiz icin bu böyle ama daha güzel günler bizleri bekliyor, inanın zor ama güzel olmasa ne unutulurdu, ne bir daha kimse çocuk yapardi. Bu hepimizin cok daha iyi olan en yeni versiyonları, iPhone promax 56987...insallah gecicidir, niye boyle oluyor bilmiyorum ve gecmesini cok istiyorum. Fiziksel yorgunluk bir yere kadar ama
psikolojik olarak bitmis hissediyorum kendimi. Sanki eski ben çok uzakta kaldi.
Kendini üzme cnm çok yaygın bir durum. Ama kendini zorla dışarı çık mutlaka en kötü yürüyüş yap. Haftada 1 kez 2 saat bebişi babasına bırak ve tek başına çık bşy yapamadın market gez kendini daha iyi hissedeceksin. Çok zorlanıyorsan ailenden yardım istesen bir süre gelmezlermi yada sen gitsen. İçine kapanma bebeğinde sen huzursuz olduğun için ağlıyor hissediyor. Sen iyi olursan oda daha iyi olur. Bu durumun geçici olduğunu unutma
umarım öyle olur , cabuk gecer.. kisa surelide olsa dışarıda vakit gecirecegim belki biraz nefes almak iyi gelirKendini üzme cnm çok yaygın bir durum. Ama kendini zorla dışarı çık mutlaka en kötü yürüyüş yap. Haftada 1 kez 2 saat bebişi babasına bırak ve tek başına çık bşy yapamadın market gez kendini daha iyi hissedeceksin. Çok zorlanıyorsan ailenden yardım istesen bir süre gelmezlermi yada sen gitsen. İçine kapanma bebeğinde sen huzursuz olduğun için ağlıyor hissediyor. Sen iyi olursan oda daha iyi olur. Bu durumun geçici olduğunu unutma cnm geçecek
yaaa cok tatlisiniz.. Herkese desteginden dolayi tesekkur ediyorum. Sevgili anneler yargilamadan cevapladiginiz icin teşekkür ediyorum. Hepimiz icin zor hepimiz benzer sureclerden geciyoruz. Ben agır yaşayanlardanım bu süreci insallah sizler bu kadar yaşamazsınız, bende en kisa zamanda alışırım insallahEvet eski siz uzakta kaldı, hepimiz icin bu böyle ama daha güzel günler bizleri bekliyor, inanın zor ama güzel olmasa ne unutulurdu, ne bir daha kimse çocuk yapardi. Bu hepimizin cok daha iyi olan en yeni versiyonları, iPhone promax 56987.... Sadece bu da bir süreç ve alışacağız, adapte olacagız, kimimiz daha hızlı kimimiz daha yavaş.
Yavaş yavaş evladınızın yüzüne bakıp konuşmaya calisin, altını açarken, emzirirken, sakin bir bebek değil anladigim kadarıyla ama daha sakin yakaladiginiz zamanlar muhakkak vardır. Benim evladım sabahları ve aksam 5 gibi bir cok tatli vakti oluyor. O zaman konuşuyoruz beraber, taklit etmeye çalışıyor, gülüyor, ben de bol bol fotoğraf ve video çekmeye çabalıyorum bir yandan. Onlar buyurken biz de büyüyoruz, değişiyoruz ve en güzel halimiz oluyoruz, siz de buna inanın. Bizleri çok daha güzel günler bekliyor, yolculuğun başında pes etmek yok.
Benimkinde de var. Ara ara kayboluyo tekrar beliriyo sonra. Ama büyğk oğlımda da vardı. Bi süre sonra tamamen geçiyo. İlkinde doktor olalir demiştiKızlar bebeğimin bir göz kapağının üstü kızarık kötü bişey değildir demi, haftaya doktorumuz da randevu var ama şuan kafaya takmaya başladım
Benim de doğduğundan beri var ara ara daha da kızarıyor 1 seneye kadar geçiyormuşKızlar bebeğimin bir göz kapağının üstü kızarık kötü bişey değildir demi, haftaya doktorumuz da randevu var ama şuan kafaya takmaya başladım
Bnm kızımdada var kıpkırmızı doğum lekesi dedi dr. Ağlayınca kendini sıkınca fkn dahada kızarıyor sanki yumruk yemiş gibi kuzumKızlar bebeğimin bir göz kapağının üstü kızarık kötü bişey değildir demi, haftaya doktorumuz da randevu var ama şuan kafaya takmaya başladım
Anladım canım, aman kötü bir şey olmasında bunlar gelip geçerBnm kızımdada var kıpkırmızı doğum lekesi dedi dr. Ağlayınca kendini sıkınca fkn dahada kızarıyor sanki yumruk yemiş gibi kuzumderisi göz kapağında ince olduğundan uzun sürede geçermiş
Canim uzun zamandir girmiyordum. Bebeginle senin fotografini gorunce cok sevindim. Masallahh
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?