- 1 Ocak 2022
- 1.267
- 1.587
- 83
- 49
Babamı okudum şuan
Babamı okudum şuanNasıl yaptın noram? Babam 80 yaşında kalp hastası, ben ufacık bi surat assam vicdanıma oynuyor. Benden asla ağzıyla bir şey istemiyor ama hal hareketleri, tavırları değişiyor, halamı kardeşimi arayıp şikayet ediyor. Onlar da bana babanı üzmüşsün diyorlar ve ben yine alttan almak zorunda kalıyorum
Eşime surat yapıyor beni tek yakaladığı yerde onunla ilgili, çocuk yetiştirme tarzıyla ilgili vs. Ama bunları yine görmezden gelmeye çalışıyorumAnladım
Ben saygısızlık deyince çok daha büyük bir şey bekledim
Bu sebeple babamla arama mesafe koymazdım ben
kardeşi taşınırken gidip evini kolilemesin, evinde padişah gibi ağırlamasın. babasının evine kardeşi ayda bir kadın tutup temizletsin madem sürekli uzakta. bir de gelince babasında bile kalmıyor lükse bakar mısınız? babası yağ için gitmek istediğinde emreder gibi istemesin mesela. bunların hepsini de kırmadan etmeden yapabilir ve söyleyebilir. bir teneke yağ vermedi mi orada hemen "baba biz o kadar izin aldık, uğraştık hiç yapmak zorunda olmamıza rağmen insan 1 kg yağ verirdi, yarım elma gönül alma." diyecek. yağsında değilim demeyecek, mesele yağ değil çünkü. babası zeytinliğe gitmek istiyorsa kardeş hazretleri ayarlayıp götürecek, sürekli ben ve eşim değil. bunun bir dengede olması lazım. amaaan boşver dedikçe insan yaşlanınca binbir türlü hastalığı çıkıyor içine ata ata.Kendini ezdirmesin de babasına kötü de davranmasın
Öyle bir sınır koysun ki
Bu zamana kadar göstermedikleri saygıyı göstersinler
Daha ne yapacaksın, sevgili spizlella hayat akıyor öemnun, olan yok. Bekar haliyle 20 bin maaşı olan biri temziikçi de tuabilir aslında ve kendisi de birieyler yapabilir. Üstelik baba ikinizin be yükü eşit paylaşmalısınız. Esenin d ebir hayatın var ailen var ve kümse bu kısmı, düşünmüyor. Kızmadan olması gerekeni, söyle kıymet bilen insanlar aana hal verevcektir. Verilmezse de zaten haletmemişlerdir hiçbir şeyi. Benzer süreçlerden geçiyorum. Allah heoimize güç versinevet aslında her türlü memnun olan yok :)
ben de kendime görev biçmişim, her salatalığım var diyene elimde tuzlukla koşuyorum. gerçekten kendime çok kızıyorum.
babamın evini rahat bulmuyor, eşyalı bir ev tuttum ona ve babam biriktirici gibi her şeyi biriktiriyor, bir de düzenli temizlenmediği için pis vs geliyor. orada yemek de önüne getirilip çamaşırı yıkanmadığı için babam da o günler bize geliyor. akşam babam evine gidiyor kardeşim netflixin karşısına uzanıyor.
eşimin ailesi de başka şekilde problemli olduğundan bana seninkiler daha iyi diyordu :) sen düşün artık içine düştüğümüz cendereyi.
ama özellikle dayı dayı diye çıldıran yeğenine 20 bin maaşı olan kardeşimin 100 liralık bir oyuncak bile almaması beni çok üzdü. zamanı olmamışmış.
Görmezden gelmeyinEşime surat yapıyor beni tek yakaladığı yerde onunla ilgili, çocuk yetiştirme tarzıyla ilgili vs. Ama bunları yine görmezden gelmeye çalışıyorum
2 konu da çok çirkin ve saygısızca. Eşinizin yerinde başkası olsa daha farklı olurdu bence sizde bunu biliyorsunuz. Neyse ki şanslısınız ama herkesin sabır sınırı vardır sizin ki bile taşmış. Benve birazcık kendi çekirdek ailenizi düşünmeye başlamalısınız. Örneğin kardeşiniz gelecekse size değil babanızı görmeye geliyor öyleyse orda kalmalı. Sizde kalicam dediginde hayır babamda kal bizim planımız var deyin. Net olun ve gerekirse de konuşun bu durumu babanızla ve kardeşinizle. Yani ben de çok alınırdım bu tavırlara. Ki şöyle düşünün aynı şeyi kv kp, ve kayın yapsa ne tepki verirdinizÇok uzamasın diye yazmadım son zamanlarda olanlardan birkaç örnek vereyim.
Geçen hafta babam 100 km uzaktaki memleketimizinden zeytinyağı getirecekti (kendi bahçesinden üretiliyor, çevresine satıyor)
Babam kardeşime demiş beni götürsünler memlekete diye. Kardeşim bana söyledi ben eşime. Eşim işten izin aldı. babam tek uğraşamaz diye onu aldı götürdü 60 kg zeytinyağını asansörsüz evden 6 kat taşıdı. Zaten ihtiyacım olduğundan değil ama bir şişe alıp sağol beni buraya kadar getirdin yükümü taşıdın demedi. Tavrı, zaten yapacaksınız şeklinde.
Bir diğeri her 3 haftada bir kardeşim geliyor babamın evini sevmediği için bizde kalıyor. (Daha önce de aylarca kaldı başka şehirde çalışırken) Çamaşırını yıkıyorum, yedirip içiriyoruz, o haftasonumuzı kitliyor bir yere gidemiyoruz vs. Onu yemeğe vs mutlaka götürüyoruz (gene de beğenmiyor bir kesenize bereket falan demiyor)
haftasonu tek yeğeninin doğumgünüydü ve bir hediye bile almadan gelmiş. Açıkçası bu beni sinir etti. Salonda uzanıp tv yi açıyor yemeği önüne geliyor. eşim haftasonu ben neden kendi evimde misafirden beter oldum diye rahatsız oluyor ben de oluyorum ama benim kardeşim diye tolere ediyorum. Yani daha çok şey var da son olan iki olay mesela bunlar.
Babanızda çok merhametsizmis malesef. Dinç biri diyorsunuz eline bez alıp orayı silmek ne kadar zor olabilir ki. Babanızla da kesinlikle konusun benceYazın babam hastanede yattı ama kardeşimi güç bela getirdik. 4 yaşında kızım var ben onu evde bırakıp refakatçi kaldım. Ben de çalışıyorum. Sen izin alırsın kardeşin alamaz diyor babam. 2 erkek hastanın yattığı ve diğer refakatçinin erkek olduğu yerde benim kalmam ne kadar uygundu mesela... Babam yaşlı ama dinç biri, eve temizlikçi dahi sokamıyorum. Ayda bir ben gidip temizliyorum. Gerek yok yapma diyor ama geçen tv masasının üstündeki tozlara BENİ SİL yazmış parmağıyla
İkisinin yaptığıda ayıp gerçekten.Siz onların ailesisiniz.Babanız üstelik sizde kalıyor.Beraber yiyip beraber içiyorken kızının veya damadının ona birşey demesine gerek yok.Sonçta ekonomi ortada .Herşey pahalıyken aileme destek olayım diye sizede yağ ayırabilirdi.Kardeşin için ise acaba yiğeninin doğumgünü olduğunu unuttumu acaba diye düşündüm yoksa onunda hediye alması gerekirdi .Çok uzamasın diye yazmadım son zamanlarda olanlardan birkaç örnek vereyim.
Geçen hafta babam 100 km uzaktaki memleketimizinden zeytinyağı getirecekti (kendi bahçesinden üretiliyor, çevresine satıyor)
Babam kardeşime demiş beni götürsünler memlekete diye. Kardeşim bana söyledi ben eşime. Eşim işten izin aldı. babam tek uğraşamaz diye onu aldı götürdü 60 kg zeytinyağını asansörsüz evden 6 kat taşıdı. Zaten ihtiyacım olduğundan değil ama bir şişe alıp sağol beni buraya kadar getirdin yükümü taşıdın demedi. Tavrı, zaten yapacaksınız şeklinde.
Bir diğeri her 3 haftada bir kardeşim geliyor babamın evini sevmediği için bizde kalıyor. (Daha önce de aylarca kaldı başka şehirde çalışırken) Çamaşırını yıkıyorum, yedirip içiriyoruz, o haftasonumuzı kitliyor bir yere gidemiyoruz vs. Onu yemeğe vs mutlaka götürüyoruz (gene de beğenmiyor bir kesenize bereket falan demiyor)
haftasonu tek yeğeninin doğumgünüydü ve bir hediye bile almadan gelmiş. Açıkçası bu beni sinir etti. Salonda uzanıp tv yi açıyor yemeği önüne geliyor. eşim haftasonu ben neden kendi evimde misafirden beter oldum diye rahatsız oluyor ben de oluyorum ama benim kardeşim diye tolere ediyorum. Yani daha çok şey var da son olan iki olay mesela bunlar.
Yok geleyim de sizde kalayım doğum günü kutlarız dediİkisinin yaptığıda ayıp gerçekten.Siz onların ailesisiniz.Babanız üstelik sizde kalıyor.Beraber yiyip beraber içiyorken kızının veya damadının ona birşey demesine gerek yok.Sonçta ekonomi ortada .Herşey pahalıyken aileme destek olayım diye sizede yağ ayırabilirdi.Kardeşin için ise acaba yiğeninin doğumgünü olduğunu unuttumu acaba diye düşündüm yoksa onunda hediye alması gerekirdi .
Ay mesela eş aileleri bize böyle davranınca kendimizi nasıl değersiz hissediyoruz ve biz kadınlar olarak bunu söylüyoruzayy mesela aklıma geldi eşime o kadar kg yağ bidonlarını taşıttı ya babam, kardeşimin valizi için dur oğlum sen ver senin çantan var elinde diyor :) her geldiğinde normalde otogara kadar da biz bırakıyoruz. en son kapının önünden otobüs kalkıyo binsin gitsin dedim diye babam bana triplendi. arabayla neden bırakmıyoruz diye.
Verici olmayın...Merhaba, fikirlerinizi almak istiyorum. Benim babam (ileri yaşta) ve bir erkek kardeşim var (çalışıyor). Annemizi kaybettik uzun bir hastalık dönemi sonucunda. Ben evliyim çocuğum var. Babamı 2 yıl önce yaşadığım şehre taşıdım (sağlık sorunları vardı ilgilenebilelim diye)
Kardeşimin sürekli seyahat ettiği bir işi var 20 günde bir gelip haftasonlarını bende geçiriyor.
Yıllar içinde ailem için çok verici ve fedakar olduğumu düşünüyorum. Ama hep memnuniyetsizlik ile karşılaşıp bana ama özellikle de eşime karşı saygı da duyulmadı. (Eşim her işlerine koşmasına rağmen) sanki zaten yapmak zorundaymışız gibi davranılıyor ve yaptığımız şeylerden yine memnun olunmuyor. En son çocuğuma da değer verilmediğini hissetmeye başladım. Ve en çok bu beni rahatsız etti.
Bu sebeplerle ben artık biraz kendimi çekmek istiyorum. Bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum. Açıkçası saygı görmek istiyorum ailemden. Yaptıkları hareketler karşısında utanıyorum bazen eşime mahçup hissediyorum.
Yine de ne kadar kızsam da ailem oldukları için ihtiyaçlarını vs düşünmeden edemiyorum. Çok afedersiniz ama enayi yerine koyulmaktan nasıl kurtulurum ve biraz değer görürüm acaba?
Çok düşüncesiz yahu..Yok geleyim de sizde kalayım doğum günü kutlarız dedi
Doğum gününden bir gün önce geldi. Ertesi gün ben pasta vs yapmıştım kutladık evde zaten.
Ben hediye almadım ne alayım dedi o gün. Gerek yok dedim ben de. Öyle ısmarlama hediye isteyecek halim yoktu. Sonra babam para ver dedi ben mutfaktayken. Baktım çocuğa 200 tl veriyor. (4 yaşında çocuk parayla zaten işi yok) Gerek yok o paraya dedim. O da tamam dedi vermedi zaten.
Sonra beraber yemeğe gittik, yemeği beğenmedi. İnsan yemek sonrası bi hesap ödeme hareketi yapar. (Zaten ödetmiycez biz 3 kişiyiz o tek kişi ve biz alıp götürmüşüz) ama yine de ben hediye alamadım yemekler benden olsun falan de ya da en azından eniştenin yanında bi yelteniyomuş gibi yap biz de dur kardeşim sen misafirsin diyelim di mi
Onun yerine yemek de eh işte fena değil dedi arkasına yaslandı
Suç sizde , eşinize Allah sabır versin adamın hayatına çökmüşsünüz ailece ...Çok uzamasın diye yazmadım son zamanlarda olanlardan birkaç örnek vereyim.
Geçen hafta babam 100 km uzaktaki memleketimizinden zeytinyağı getirecekti (kendi bahçesinden üretiliyor, çevresine satıyor)
Babam kardeşime demiş beni götürsünler memlekete diye. Kardeşim bana söyledi ben eşime. Eşim işten izin aldı. babam tek uğraşamaz diye onu aldı götürdü 60 kg zeytinyağını asansörsüz evden 6 kat taşıdı. Zaten ihtiyacım olduğundan değil ama bir şişe alıp sağol beni buraya kadar getirdin yükümü taşıdın demedi. Tavrı, zaten yapacaksınız şeklinde.
Bir diğeri her 3 haftada bir kardeşim geliyor babamın evini sevmediği için bizde kalıyor. (Daha önce de aylarca kaldı başka şehirde çalışırken) Çamaşırını yıkıyorum, yedirip içiriyoruz, o haftasonumuzı kitliyor bir yere gidemiyoruz vs. Onu yemeğe vs mutlaka götürüyoruz (gene de beğenmiyor bir kesenize bereket falan demiyor)
haftasonu tek yeğeninin doğumgünüydü ve bir hediye bile almadan gelmiş. Açıkçası bu beni sinir etti. Salonda uzanıp tv yi açıyor yemeği önüne geliyor. eşim haftasonu ben neden kendi evimde misafirden beter oldum diye rahatsız oluyor ben de oluyorum ama benim kardeşim diye tolere ediyorum. Yani daha çok şey var da son olan iki olay mesela bunlar.
İçimize içimize sinirleniyoruz. Eşimin sakin kalabilmesi bana olan saygısından. Yoksa kendini çok kötü hissediyor.Ay mesela eş aileleri bize böyle davranınca kendimizi nasıl değersiz hissediyoruz ve biz kadınlar olarak bunu söylüyoruz
Eşiniz tepki vermiyor mu?
Çok iyi niyetli biri sanırım.
Allah sabırlar versin size.Babanız erkek diyemi onu kayırıp duruyor. Baba bu kafada oldukça kardeşinizinde normal olmasını beklemek şaşırtıcı olurdu zaten.Kardeşinizde babanın kopyası olacak muhtemelen.Özelde çalışsada istese iş satlerine göre ayarlayıp babasının yanında kalabilir.Yazın babam hastanede yattı ama kardeşimi güç bela getirdik. 4 yaşında kızım var ben onu evde bırakıp refakatçi kaldım. Ben de çalışıyorum. Sen izin alırsın kardeşin alamaz diyor babam. 2 erkek hastanın yattığı ve diğer refakatçinin erkek olduğu yerde benim kalmam ne kadar uygundu mesela... Babam yaşlı ama dinç biri, eve temizlikçi dahi sokamıyorum. Ayda bir ben gidip temizliyorum. Gerek yok yapma diyor ama geçen tv masasının üstündeki tozlara BENİ SİL yazmış parmağıyla
Suç sizde , eşinize Allah sabır versin adamın hayatına çökmüşsünüz ailece ...
Maalesef saygıyı edinebilirsiniz ama sevgi, değer görmek zorla elde edilebilecek şeyler değil. İnsanlar değişmiyor bu yüzden ne yaparsanız yapın siz yüzüne karşı söylesenizde daha da kötü olursunuz onlar için. Çünkü sizin zaten görevinizin onlara bakmak, ilgilenmek olduğunu düşünüyorlar bunu bir fedakarlık, ailenize duyduğunuz sevgi olarak değil bir zorunluluk olarak gördükleri için bu şekilde davranıyorlar. Bizde çok bunlardanMerhaba, fikirlerinizi almak istiyorum. Benim babam (ileri yaşta) ve bir erkek kardeşim var (çalışıyor). Annemizi kaybettik uzun bir hastalık dönemi sonucunda. Ben evliyim çocuğum var. Babamı 2 yıl önce yaşadığım şehre taşıdım (sağlık sorunları vardı ilgilenebilelim diye)
Kardeşimin sürekli seyahat ettiği bir işi var 20 günde bir gelip haftasonlarını bende geçiriyor.
Yıllar içinde ailem için çok verici ve fedakar olduğumu düşünüyorum. Ama hep memnuniyetsizlik ile karşılaşıp bana ama özellikle de eşime karşı saygı da duyulmadı. (Eşim her işlerine koşmasına rağmen) sanki zaten yapmak zorundaymışız gibi davranılıyor ve yaptığımız şeylerden yine memnun olunmuyor. En son çocuğuma da değer verilmediğini hissetmeye başladım. Ve en çok bu beni rahatsız etti.
Bu sebeplerle ben artık biraz kendimi çekmek istiyorum. Bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum. Açıkçası saygı görmek istiyorum ailemden. Yaptıkları hareketler karşısında utanıyorum bazen eşime mahçup hissediyorum.
Yine de ne kadar kızsam da ailem oldukları için ihtiyaçlarını vs düşünmeden edemiyorum. Çok afedersiniz ama enayi yerine koyulmaktan nasıl kurtulurum ve biraz değer görürüm acaba?
En sinir olduğum şeylerden birisi .Teşekkür etmek yerine o işe veya her neyse ona burun kıvırılması.Elinden geliyorsa sen yap madem diyorum ben böylelerine .Yok geleyim de sizde kalayım doğum günü kutlarız dedi
Doğum gününden bir gün önce geldi. Ertesi gün ben pasta vs yapmıştım kutladık evde zaten.
Ben hediye almadım ne alayım dedi o gün. Gerek yok dedim ben de. Öyle ısmarlama hediye isteyecek halim yoktu. Sonra babam para ver dedi ben mutfaktayken. Baktım çocuğa 200 tl veriyor. (4 yaşında çocuk parayla zaten işi yok) Gerek yok o paraya dedim. O da tamam dedi vermedi zaten.
Sonra beraber yemeğe gittik, yemeği beğenmedi. İnsan yemek sonrası bi hesap ödeme hareketi yapar. (Zaten ödetmiycez biz 3 kişiyiz o tek kişi ve biz alıp götürmüşüz) ama yine de ben hediye alamadım yemekler benden olsun falan de ya da en azından eniştenin yanında bi yelteniyomuş gibi yap biz de dur kardeşim sen misafirsin diyelim di mi
Onun yerine yemek de eh işte fena değil dedi arkasına yaslandı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?