Evet işte tam anlamıyla anlatmak istediğim bu, söylesem anlayacak insan yok karşımda. Bi psikolog arkadaşım var biraz anlattığımda konuş duygularını anlat diyor. Ben alacağım cevabı biliyorum. Ben senin için neler yaptımdan girecek evlat olmaktan çıkılacak yani.Maalesef saygıyı edinebilirsiniz ama sevgi, değer görmek zorla elde edilebilecek şeyler değil. İnsanlar değişmiyor bu yüzden ne yaparsanız yapın siz yüzüne karşı söylesenizde daha da kötü olursunuz onlar için. Çünkü sizin zaten görevinizin onlara bakmak, ilgilenmek olduğunu düşünüyorlar bunu bir fedakarlık, ailenize duyduğunuz sevgi olarak değil bir zorunluluk olarak gördükleri için bu şekilde davranıyorlar. Bizde çok bunlardanAnnemi kuzenlerim, dayılarım herkes '' halam değil mi verecek tabi, Kardeşim değil mi alacak tabi. '' düşüncesiyle yamyam gibi yiyip sömürdüler. Pişmanlık duyuyorlar mı? Asla. Çünkü dediğim gibi bunu bir mecburiyetmiş gibi görüyorlar.
Bak daha çok sinir olacağın bir şey söyleyeyim mi :)En sinir olduğum şeylerden birisi .Teşekkür etmek yerine o işe veya her neyse ona burun kıvırılması.Elinden geliyorsa sen yap madem diyorum ben böylelerine .
Maaşı olmasa anlardımda kardeşin çalışıyor. Üstelik hizmetler ediliyor, gezdiriliyor yediriliyor içiriliyor... Jest olsun diye eve olur sizlere olur küçükte olsa bir hediye alması lazımdı.
Hadi elinden gelmedi düşünemedin bari abllacığım enişteciğim çok teşekkür ederim bu yemek için de bir gönül al.
Bunlar size bir ders olsun o kadar verici olmayın.Bir daha geldiğinde yemeğe götürmeyin mesela.
Sizi annesi gibi görüyor sanırım.O yüzden bu kadar rahat umursamaz.şu yazdıklarınız o kadar doğru ki... anne rolü üstlendim sanki. kardeşimin evini taşımak için burdan 200 km gittik yazın, evini topladım koliledim. bunları yaparken kardeşlik görevimi yaptığımı düşünüyordum ama sonra bir şeyin farkına vardım. ben tam 8 kere ev taşıdım ve hepsinde eşim ve ben vardık sadece.
yok artıkBak daha çok sinir olacağın bir şey söyleyeyim mi :)
Sonrasında 2 defa babamla başbaşa yemek yiyip geldiler. Açık açık biz yemeğe gidiyoruz diyerek. Siz de gelin ya da gelirken size de paket yaptırıp getirdik falan yok.
Yorumunuzu okuyunca aklıma gelen sahneBabamı okudum şuanherkes evladının iyi yanlarıno, görür ona tutunur dua eder bizim ki sürekli akrabaları arar şikayet eder onlarda babaöa bakmıyomuşsuz iması yaparlar. Üzlürdğm eskiden ama artık rahatım allah bilsin yeter
İstediği kadar triplensinler böyle başa böyle şimşir tarak.Fazla yüz bulup şımarmışlar.Ben en çok eşinize üzüldüm.6 kat 60 kg yağ taşımış.Babanızın madem durumu iyi çift maşlı versin parayı tutsun birini..İkisinde parası çok kıymetli galiba.Kardeşinizede fazla yüz vermeyin.20.000 alıp para biriktiriyor ekmek elden su gölden yaşayım kafasındaayy mesela aklıma geldi eşime o kadar kg yağ bidonlarını taşıttı ya babam, kardeşimin valizi için dur oğlum sen ver senin çantan var elinde diyor :) her geldiğinde normalde otogara kadar da biz bırakıyoruz. en son kapının önünden otobüs kalkıyo binsin gitsin dedim diye babam bana triplendi. arabayla neden bırakmıyoruz diye.
kesinlikleHer ailenin bir cefakar fedakar üyesi oluyor. Diğerleri yan gelip yatıyor.. muhtemelen o kişinin fazla fedakarlığı diğerlerini rahat ettiriyor.
Karşındaki insanı değiştiremiyorsan evet haklı olarak mesafe koymalısın. Kan bağı insana vicdan yaptırıyor sev ya da sevme üzülüyorsun ama onlarda bunu kullanıyor. Fedakarlıkta karşılık beklemiyorum ama en azından bir teşekkür bir minnet duygusu görmek istiyor insan. İnanın biz daha beterlerini yaşadık hem maddi hem de manevi yazsam dizi olur reytingler artarEvet işte tam anlamıyla anlatmak istediğim bu, söylesem anlayacak insan yok karşımda. Bi psikolog arkadaşım var biraz anlattığımda konuş duygularını anlat diyor. Ben alacağım cevabı biliyorum. Ben senin için neler yaptımdan girecek evlat olmaktan çıkılacak yani.
Sorsan herkes birbirini çok seviyor. Ama hareketlerde öyle bir duygu yok.
O yüzden ancak davranışlarımla birşeyleri değiştirebilirim diye düşündüm.
Kötü olmak pahasına artık umursamamayı öğreneceğim.
Kardeşlerini çok düşünüyorlarsa kendileri sırayla gelsin ya da kardeşlerini İkna edip temizlikçi gelmesini sağlasınlar.Hem kendileri birşey yapmaz hemde vicadana oynarlar.Bu kadın iki eve birden nasıl yetişsin.Üstelik çalışıyor üstelik ona ihtiyacı olan küçük bir kızı var.Şimdi sağlığı yerinde yarın bu kadar yük yüklenip hasta olursa kim sahip çıkacak.Vur sırtına kırbacı anca .Hiç halden anlayan yok.Halalar da çok biliyorlarsa kendileri baksınlar, hem birine muhtaç olup her işini gördürüp sonra hoşuna gitmeyen bir şey olunca başkalarına şikayet etmeye de ayrı gıcığım.
Hakikaten yani. Konu sahibi soylemezse kimse rahatsız olduğunu anlamaz ki. Zaten onlara göre bu çoktan olmuş bir 'gorev'. İsyan bayrağını cekmezse böyle gelmiş böyle gider .Yavas yavas laf soyleyerek baslayabilirsiniz zeytinyagi olayinda baba insan esimede veriri oladar ugrasti senin icin diyebilirdiniz. Kardesinizede hayirdir daysi cocugun dogum gununu unuttun heralde diyebilirdiniz. Kardesinize artik sende babamda kal bizimde islerimiz oluyor diyin. Babanizin evini asla temizlemeyin ya neden temizliyosunuz? Baba ben yapamiyorum artik sana temizlikci alalim diyin. Yok derse birakin kendi ne yaparsa yapsin siz yapmayinca mecbur aldiracak her aramasinida acmayin mesela esinizde isten izin alip neden goturuyor bunlarin temelinde siz esinizi koaturuyorsunuz yazik adama
Mesela ilk o parayı alarak başlayacaksın. Niye gerek yok diyorsunuz. Neden gerek yokmuş. O zaman o paşa kardeşinizi yedirip içirip pışpışlamaya da gerek yok.Yok geleyim de sizde kalayım doğum günü kutlarız dedi
Doğum gününden bir gün önce geldi. Ertesi gün ben pasta vs yapmıştım kutladık evde zaten.
Ben hediye almadım ne alayım dedi o gün. Gerek yok dedim ben de. Öyle ısmarlama hediye isteyecek halim yoktu. Sonra babam para ver dedi ben mutfaktayken. Baktım çocuğa 200 tl veriyor. (4 yaşında çocuk parayla zaten işi yok) Gerek yok o paraya dedim. O da tamam dedi vermedi zaten.
Sonra beraber yemeğe gittik, yemeği beğenmedi. İnsan yemek sonrası bi hesap ödeme hareketi yapar. (Zaten ödetmiycez biz 3 kişiyiz o tek kişi ve biz alıp götürmüşüz) ama yine de ben hediye alamadım yemekler benden olsun falan de ya da en azından eniştenin yanında bi yelteniyomuş gibi yap biz de dur kardeşim sen misafirsin diyelim di mi
Onun yerine yemek de eh işte fena değil dedi arkasına yaslandı
Git o kocanı alnından öp.Bak daha çok sinir olacağın bir şey söyleyeyim mi :)
Sonrasında 2 defa babamla başbaşa yemek yiyip geldiler. Açık açık biz yemeğe gidiyoruz diyerek. Siz de gelin ya da gelirken size de paket yaptırıp getirdik falan yok.
Mesela ilk o parayı alarak başlayacaksın. Niye gerek yok diyorsunuz. Neden gerek yokmuş. O zaman o paşa kardeşinizi yedirip içirip pışpışlamaya da gerek yok.
O parayı alıp bir de 200 tl ye artık dandik oyuncak bile yok ama neyse bi parka götürür bi top dondurma alırım dayısı deyip bi de küçümseyeceksiniz gülerek.
20 bin maaş al, babanın sorumluluğunu at üzerinden bi de kendine hizmet ettirip elini cebine atma. Kardeşiniz sizi kullanıyor r açık açık bunu kabul edin.
Eşinize de bunu yapmaya hakkınız yok adamın hakkına giriyorsunuz bunu da söylemeden edemeyeceğim kusura bakmayın.
Babaya da kızdım da gelmiş 80 yaşına o çok tavır takınmaayın ama yavaştan elinizi çekin. Sizin gibi ablam olsa yanına gittiğimde onu ben gezmelere yemeklere götürürüm. Hediyeler alırım. Yeğenime bakar eniştemle dışarı yollarım. Gelebildiğim kısıtlı zamanda da olsa yükünü hafifletmeye çalışırım. Gönlünü hoş ederim.
Erkek elinden gelmiyorsa da tutar birini babasının evini temizletir. Bi yardımcı tutar bahçesini toplatır.
Siz bi hastalanın bence ufaktan. Tansiyonunuz falan çıksın mesela. Eski gibi değilim raharsızım deyin babanıza.
Evini temizlemeye birini tutun. Yemeğiyle doktoruyla ilgilenin yine de ama kardeşinize hizmet etmeyin
Siz bi kendinize gelin artık.
Gerçekten çok sinirlendim.
Telim sarjda ayaküstü yazıyorım size bunları.
Siz kendinize bi dışardan bakın bakalım eşinize kendinize yaptığınız hakdızlığı bi görün.
Bunun sonu değersizlik hissi, depresyon, kronik mutsuzluk, anksiyete aha buraya yazıyorum.
Acil toparlan. O yiyici hazırcı kardeşine bi dur de. Haftasonu onu evde bırak git. Çamaşırını makineye at dışardan da yemek söyle biz şu saatte gelcez hesaplar sende de. Bak bi daha geliyor mu.
Başın sağolsun anneciğinin mekanı cennet olsun.Bence şimdiye bakıp bu durumu nasıl çözebilirize bakmak lazım.Kardeşin baban sizde kalmışlar rahata alışmışlar.Ama her şey değişiyor.Şimdi bir çocuğun var çalışıyorsun ilgilenmen gereken bir evin ailen var.Kardeşininde işi gücü yerinde.Babanda öyle aslında evi var maddi durumu var dinç diyorsun.Birazda artık kendini düşünmen gerekmezmi. Nereye kadar ya da ne zamana kadar bu böyle devam edecek.Şimdi hem bedensel hem psikolojik gücün yetiyor diyelim yetmediğinde ne olacak.Seninde ailenle bir hafta sonunu başbaşa geçirmeye hakkın var.Yada hiçbirşey yapmadan dinlenmeye.Robot değiliz.Ben olsam önce kardeşimle konuşurdum.Artık bu sürecin beni yorduğunu yetişemediğini artık onunda elini taşın altına koyması gerektiğini.Kardeşinde sorumluluktan kaçıyor gibi geldi.babanın evinemi geliyor kendi temizlesin yada bir temizlikçi tutsun.En kötü abla beraber yapalımmı diyebilir.Babanın evini kendi evi gibi benimsememiş her fırsatta size kaçıyor.Herkesi tek tek alıntılayamadım.
Hepiniz haklısınız arkadaşlar. Ben de yaptığımın yanlış olduğunun farkındayım ama aile benim için böyle bişey olmalıydı. Yani herkesin birbirine destek olduğu, birbirini düşünen insanlar... Zaten başka kimimiz var. Babam ben doğduğumdan beri yaşlı. 50 yaşında çocuk sahibi olmuş nerdeyse. Ben lisedeyken bi hastalandı oradan başladı benim aman ölürlerse üzülürüm pişmanlık duyarım durumum. Bir de gerçekten kardeşimden hiçbir beklenti olmadan yetiştirildi. Ben hep çabaladım.
10 sene önce annem hastalandı. 2 sene evime aldım benle geçirdiler. Yatalaktı çünkü. O zaman kardeşim başka şehirde okuyordu. 6 sene önce de annemi kaybettik ve beni onun yerine koydular. Kardeşimi askere gönderirken alışverişine kadar yaptım. Annesi yok 21 yaşında annesiz kaldı diye eksiklik hissetmesin istedim.
Çocuğum olmadan önce bu kadar sorun değildi ama çocuğum büyüyor ve böyle bir anne imajı çizmek istemiyorum. Bir arkadaş yazmış annesinin yaşadıklarını yukarıda. Benim annem de böyleydi ve sanki ben onun kopyası oldum.
Eşimle artık kendi ailemize değer vermemiz gerektiğine dair konuştuk. Ben daha dik bir duruş sergilemeliyim. Eşim de çocukken annesi ve babası tarafından babannesine terkedilen ve kardeşinin sorumluluğunu üstlenmiş biri. O da benle benzer şeyleri yaşıyor. Eşin nasıl kabul etti bu yaşananları diyenler belki burdan anlayabilirsiniz. İki taraftan da ailenin enayisi biziz
Yüzsüz olan o. Sizin yaptığınız yüzsüzlük değil. Daha o gün onu neden yemeğe götürdünüz. Gelmiş hesap bile ödememiş bari ona yeltense. Ne koparırsam kar diyor emin olun.Dedikleriniz gerçekten güzel öneriler.
Neden paraya gerek yok dedim biliyor musunuz o kadar gönülsüz yapıyor ki senden gelecek hayır allahtan gelsin diyesiniz geliyor. Hediye alacaktın çocuk onu bekledi senden dedim. Zamanım yoktu diyor. Sanki aniden çıktı doğumgünü :) her gün bilgisayar başındasın adresimizi biliyosun internet alışverişi diye bir şey var dedim yüzsüzlük yapıp cidden dedim. Cevap yok :) bu imanın üstüne ben olsam hemen bişey alır gönderirdim gider gitmez.
Çok uzamasın diye yazmadım son zamanlarda olanlardan birkaç örnek vereyim.
Geçen hafta babam 100 km uzaktaki memleketimizinden zeytinyağı getirecekti (kendi bahçesinden üretiliyor, çevresine satıyor)
Babam kardeşime demiş beni götürsünler memlekete diye. Kardeşim bana söyledi ben eşime. Eşim işten izin aldı. babam tek uğraşamaz diye onu aldı götürdü 60 kg zeytinyağını asansörsüz evden 6 kat taşıdı. Zaten ihtiyacım olduğundan değil ama bir şişe alıp sağol beni buraya kadar getirdin yükümü taşıdın demedi. Tavrı, zaten yapacaksınız şeklinde.
Bir diğeri her 3 haftada bir kardeşim geliyor babamın evini sevmediği için bizde kalıyor. (Daha önce de aylarca kaldı başka şehirde çalışırken) Çamaşırını yıkıyorum, yedirip içiriyoruz, o haftasonumuzı kitliyor bir yere gidemiyoruz vs. Onu yemeğe vs mutlaka götürüyoruz (gene de beğenmiyor bir kesenize bereket falan demiyor)
haftasonu tek yeğeninin doğumgünüydü ve bir hediye bile almadan gelmiş. Açıkçası bu beni sinir etti. Salonda uzanıp tv yi açıyor yemeği önüne geliyor. eşim haftasonu ben neden kendi evimde misafirden beter oldum diye rahatsız oluyor ben de oluyorum ama benim kardeşim diye tolere ediyorum. Yani daha çok şey var da son olan iki olay mesela bunlar.
Rabbiz babamıza sağlık, versin annenize allah rahmet eylesin. Ve size ve eşimize de ömrünüz boyunca, birlikte sağlıklı, mutlu, huzurlu, bereketli, aşk dolu, keyifli bir ömür versin inşaallah.Herkesi tek tek alıntılayamadım.
Hepiniz haklısınız arkadaşlar. Ben de yaptığımın yanlış olduğunun farkındayım ama aile benim için böyle bişey olmalıydı. Yani herkesin birbirine destek olduğu, birbirini düşünen insanlar... Zaten başka kimimiz var. Babam ben doğduğumdan beri yaşlı. 50 yaşında çocuk sahibi olmuş nerdeyse. Ben lisedeyken bi hastalandı oradan başladı benim aman ölürlerse üzülürüm pişmanlık duyarım durumum. Bir de gerçekten kardeşimden hiçbir beklenti olmadan yetiştirildi. Ben hep çabaladım.
10 sene önce annem hastalandı. 2 sene evime aldım benle geçirdiler. Yatalaktı çünkü. O zaman kardeşim başka şehirde okuyordu. 6 sene önce de annemi kaybettik ve beni onun yerine koydular. Kardeşimi askere gönderirken alışverişine kadar yaptım. Annesi yok 21 yaşında annesiz kaldı diye eksiklik hissetmesin istedim.
Çocuğum olmadan önce bu kadar sorun değildi ama çocuğum büyüyor ve böyle bir anne imajı çizmek istemiyorum. Bir arkadaş yazmış annesinin yaşadıklarını yukarıda. Benim annem de böyleydi ve sanki ben onun kopyası oldum.
Eşimle artık kendi ailemize değer vermemiz gerektiğine dair konuştuk. Ben daha dik bir duruş sergilemeliyim. Eşim de çocukken annesi ve babası tarafından babannesine terkedilen ve kardeşinin sorumluluğunu üstlenmiş biri. O da benle benzer şeyleri yaşıyor. Eşin nasıl kabul etti bu yaşananları diyenler belki burdan anlayabilirsiniz. İki taraftan da ailenin enayisi biziz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?